เพียงพลิ้ว

21 ตุลาคม 2552 13:15 น. - comment id 1054451

น่าเป็นห่วงออกไม่ห่วงได้ไงอ่ะคะคุณพี่

โคลอน

21 ตุลาคม 2552 13:51 น. - comment id 1054458

ไม่ให้ห่วงฉัน งั้นห่วง กาพย์ ห่วง กลอน ก็ได้อ่ะ...อิอิ

(น้ำตาลหวาน)

21 ตุลาคม 2552 14:00 น. - comment id 1054468

น้องโคลอน...ขำได้อีกนะค่ะ อิอิ

อย่าห่าง อย่าห่วง แต่ใจเว้าวอนนะค่ะ

วงศ์ตะวัน

21 ตุลาคม 2552 14:36 น. - comment id 1054485

ไม่ได้ห่วง...
แต่หวงค่ะ

ชัยชนะ

21 ตุลาคม 2552 16:05 น. - comment id 1054518

ตกลงแล้วอย่าห่วงแต่อย่าห่างใช่ไหมครับ

นรสิริ

21 ตุลาคม 2552 17:09 น. - comment id 1054550

ไม่ห่วงได้ไงเนาะ

แมงกุ๊ดจี่

21 ตุลาคม 2552 17:22 น. - comment id 1054558

อย่าห่วง แต่อย่าห่าง...อิอิ

สดายุ

21 ตุลาคม 2552 17:28 น. - comment id 1054560

สวัสดีน้องก้าว...
เอางานเก่าๆมาร่วมบรรยากาศท่ามสายฝนแลหม่นเมฆสักหน่อย....



๐ พิรุณพิลาปร่ำ..........๐








-1-
๐ หยุดยืนเหม่อเคว้งคว้างในทางน้อย
สืบร่องรอยก้าวย่าง.ไปข้างหน้า
เมฆดำคลุ้มลมกรูเสียงอู้มา
แล้วคลื่นฟ้าห่าฝนก็หล่นโปรย
๐ ละเม็ดคว้าง, คว้างหล่นแตกบนพื้น
เป็นช่อชื้นเม็ดแก้ว..ก่อนแผ่วโผย
เซาะเส้นทาง-ขุ่นดิน, น้ำรินโรย
ลมช้าโชยแสงวันก็พลันลับ
๐ หม่นครึ้มอับหลัว..ไปทั่วทิศ
เพ่งพิศก็คล้ายหวัง-จะพังดับ
เห็นแต่วิชชุแลบอยู่แวบวับ
และใจหนึ่งโจมจับความอับจน
๐ ไร้สิ้นแสงนำทางให้ย่างก้าว
เมื่อเดือนดาวลับลา...เหลือห่าฝน-
ถมเส้นทางย่างยก-ที่วก-วน
ให้อดทนสืบก้าว...อยู่ยาวนาน
๐ กระหน่ำเม็ดลิ่วล่าง..ในหว่างเม็ด-
คล้ายสร้อยเพชรหล่นเส้น..ก่อนเร้นผ่าน
ท่ามปลายทางมืดมน..อนธกาล
รอห้าวหาญใจหมายมุ่งปลายจร
๐ กลางกระแสลมโหม..ฝนโถมถั่ง
ราวจะรั้งหล้าโลกให้โยกถอน
ถมหม่นมัวมืดดำทั้งอัมพร
อำพรางซ่อนสดใสสู่นัยน์ตา

-2-
๐ พบเจอ-ในเส้นทางท่ามกลางฝน
พลันเบื้องบนเรื่อแดงด้วยแสงจ้า
ราวโคมสรวงช่วงผกายส่องฉายมา
กลบร่องรอยเหว่ว้าในตาคน
๐ พบเจอ-คล้ายมืดมนจะป่นดับ
คืนระยับชุติมาแทนห่าฝน
เส้นทางจรสู่ปลาย, ใจว่าย-วน
ถึงคราวค้นพบเห็น..ว่าเส้นเดียว
๐ แวบเดียววาบระยับแล้วดับล่วง
ยังโชติช่วงงามควรทุกส่วนเสี้ยว
ยังหรอกฝน-พร่างพรู, ลมกรูเกรียว
และมืดเปลี่ยวล้อมกรอบอยู่รอบทิศ
๐ คล้ายเป็นหวังแทนหวังที่พังพาบ
เข้าแทรกสาป...อบอวลทุกส่วนจิต
พริบตาชั่วอึดใจที่ได้พิศ
ก็ชั่วคิดวาบชัดในบัดดล
๐ เมฆคลุ้มลมคลั่งฝนหลั่ง-สาย
ราวสลาย..สูญลับความอับหม่น
จึงชั่วยามแสงจ้า, แทงตาตน
ชั่วสับสน..เงียบเสียง..ลงเพียงพอ
๐ ให้เติมเต็มมุ่งมั่นความฝันใฝ่
เพื่อสดใสบรรเจิด-ได้เกิดก่อ
และเมื่อทางมืดมนมีคนรอ
ก็ราวแสงทอดทอ..ขึ้นรอคน
๐ ลมเคยพัด-ผ่านริ้วบาดผิวเนื้อ
ก็อับ-เอื้อม่านแสงส่องแห่งหน
ละทอดทอป่นปรับความอับจน
ละก้าววนวกอยู่-ก็รู้ปลาย
๐ ครั้นครั่นครืน-ฝนหลั่งแรงถั่งโถม
ราวกับโคมกลางสรวงขึ้นช่วงฉาย
มืดหม่นที่ห่มครอบอยู่รอบกาย
ก็กลับคล้ายแสงช่วงถึงดวงตา
๐ เป็นหวังที่ทอดทอ-ลออระยับ
เพื่อสำหรับก้าวย่างไปข้างหน้า
สืบก้าวตามมุ่งมั่นที่บัญชา
ขวากขวางบรรดา..ก็ล้าเลือน

-3-
๐ แสงเดียววาบสว่างที่กลางฝน
ก็อำพนราศี..ยากมีเหมือน
หม่นมัวทั่วทิศ-จำบิดเบือน
คลายเคลื่อนสูญสลายที่ปลายจร
๐ พิรุณพิลาปร่ำ..ในค่ำผ่าน
จึงละลานงามตาเกินกว่าซ่อน
คล้ายยินกระซิบเบา - คำเว้าวอน
นั้นออดอ้อน-ว่ารัก..สุดหักใจ

ครูกระดาษทราย

21 ตุลาคม 2552 19:01 น. - comment id 1054606

จะไม่ห่วงได้อย่างไรเมื่อใจรัก

จะให้หักได้อย่างไรใจคิดถึง

จะห่วงหาอาทรอยู่ทุกวัน

จะห่างกันเพียงไรใจห่วงเธอ

ฉางน้อย

21 ตุลาคม 2552 21:50 น. - comment id 1054747

เที่ยนหยด

21 ตุลาคม 2552 22:12 น. - comment id 1054754

ง้านขอแค่ห่วง..อยู่ห่างๆ และกันเนาะ....  

นิลวรรณ

22 ตุลาคม 2552 00:07 น. - comment id 1054808

แวะมาทักทายยามดึกค่ะ

ดื่มกาแฟด้วยกันนะ

พจน์รำพัน

22 ตุลาคม 2552 10:22 น. - comment id 1054905

~ อย่า.. ถอยแม้สักก้าว...   ไกลฉัน
ห่าง.. แค่ไหนจักหัน          ห่วงแจ้ง
อย่า.. ลืมที่บอกกัน        ก้อยเกี่ยว
ห่วง.. แต่ดวงดาวแกล้ง      กล่อมเกลี้ยงเบี่ยงสวรรค์

กุ้งหนามแดง

22 ตุลาคม 2552 11:10 น. - comment id 1054933

:)

ยายแม่มด

22 ตุลาคม 2552 12:13 น. - comment id 1054954

ไม่ห่วงได้ไง   ไม่ได้ไม่ได้  ยังไงก็ห่วงน๊า

ก้าวที่...กล้า

22 ตุลาคม 2552 15:28 น. - comment id 1055023

สวัสดีค่ะ

น้องกานต์
     ดีใจจัง คุณโคลอน
     อะไรอ่ะคะ  (แบบว่ารับมุกไม่ทัน) คุณน้ำตาลหวาน
     เป็นคุณโคลอน(เชิญยิ้ม) ไปแล้วอ่ะค่ะ คุณวงศ์ตะวัน
     หวงใครอ่ะคะ  กทก.หรือเปล่า คุณชัยชนะ
     แหะๆ คุณนรสิริ
     ค่ะ ทั้งห่วงทั้งหวงค่ะ น้องสาวคนดี
     นั่นหละ ๆ คริๆ พี่สดายุ
     พี่เขียนได้งดงามเสมอ

     วิชชุช่วงห้วงใจไสวสว่าง
     รัถยาเคยเลือนรางก็ห่างหาย
     ปรากฏการณ์ลออรับกับพรรณราย
     บอกความหมายเกิดรักสุดหักใจ

     ขอบคุณค่ะ คุณครูกระดาษทราย
     ขอบคุณที่ห่วงเพราะใจรัก
     ขอบคุณไม่หาญหักในคิดถึง
     ขอบคุณที่อาทรย้อนคำนึง
     ขอบคุณซาบซึ้งในรักและหวังดี

     ขอบคุณค่ะ น้องฉางน้อย
     แวะมาห่วงใยใช่ไหมเอ่ย พี่เทียนหยด
     อยู่ชิดๆ ก็ได้ค่ะ จะได้อบอุ่นๆ คุณนิลวรรณ
      มาดื่มกาแฟกันค่ะ

     แก้ง่วง  นอนดึกจัง คุณพจน์รำพัน
     อย่าถอนนะแม้ครึ่ง ......... คะนึงสาน  
     ห่างนิดจิตคงลาญ .............. รวดร้าว 
     อย่าหยุดหยาดในกานท์ ...... กรองก่อ 
     ห่วงว่าดวงใจอะคร้าว ......... เคลื่อนคล้อยพลอยหาย

     ขอบคุณค่ะ คุณกุ้งฯ
     มาฝากรอยยิ้มเอาไว้
     ระวัง กทก.หลงทางนะคะ คุณยายแม่มด
     ขอบคุณ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ

ธันวันตรี

22 ตุลาคม 2552 15:55 น. - comment id 1055034

อยู่ห่างห่างฉัน
นั่น จามแล้วใช่ไหม
อย่า..อย่า เข้ามาใกล้
ฉัน กลัวจะติดไข้หวัดใหญ่ จากเธอ แหะๆ

ก้าวที่...กล้า

22 ตุลาคม 2552 16:06 น. - comment id 1055041

คุณธันวันตรี

      ขอโทษจริงๆนะคะ ไม่รู้ว่าโกรธหรือเปล่า

     ก็รู้นะคะว่าโคลงชุดนั้นค่อนข้างเศร้า
       ขออภัยอีกครั้งค่ะ 

     ขอบคุณค่ะ

พิมญดา

22 ตุลาคม 2552 20:45 น. - comment id 1055260

ห่วงคะ

ปรางทิพย์

23 ตุลาคม 2552 01:21 น. - comment id 1055353

ห่วงสิคะ  ห้ามใจไม่ให้ห่วงไม่ได้ค่ะ

ก้าวที่...กล้า

26 ตุลาคม 2552 10:49 น. - comment id 1056843

สวัสดีค่ะ

คุณพิมฯ  พี่ปรางทิพย์

ขอบคุณที่มาร่วมห่วงใยค่ะ