โอ้ชีวิตทุกวันนั่นยุ่งเหยิง หลงระเริงแต่ทุกข์ไม่สุขยิ่ง หลงติดบ่วงห้วงกรรมถลำอิง กับทุกสิ่งเกิดทุกข์ซุกจิตใน อารมณ์พล่านรานร้าวเคล้าวิโยค ความทุกข์โศกสุมทรวงหน่วงหม่นไหม้ หลงของตรูยิ่งดูอดสูใจ ทุกทุกอย่างนี้ไซร้ใครได้ครอง ดับกิเลสเหตุร้ายมลายสิ้น ใฝ่ถวิลความดีมีสนอง ผลความดีมีไว้ใฝ่ประคอง ดีปกป้องพ้นเภทเหตุไพรี อันบุญทานกุศลทนทำเถิด เราตายเกิดชาติไหนไม่หมองศรี รูปจะสวยรวยทรัพย์นับทวี ปัญญาดีพร้อมพรั่งทั้งกายใจ พ้นกระเทยเบ้ยบ้าตาหูหนวก อีกจำพวกไม่รอดปลอดทางไหน น่าสมเพชเวทนาน่าเสียใจ ทำบุญไว้อุดหนุนบุญค้ำชู การเกิดแก่เจ็บตายให้สำนึก ควรระลึกเอาไว้ในทุกผู้ ทั้งเศรษฐียาจกปราชญ์วิญญู ใครจะอยู่พ้นตายนั้นไม่มี สี่คนห้ามดินน้ำนำลมไฟ จากไปไกลไร้สิ้นอินทรีย์นี้ สามคนแห่โลภหลงชงโกรธมี นั่งแคร่นี้จิตหนึ่งดึงเอาไป สองคนพาเราไปได้ทุกที่ เลือกดูทีที่ชอบประกอบให้ สุคติฤาอบายตามแต่ใจ บุญบาปไซร้ใช่แน่แท้ตามพัน ใครจะรู้วันตายร้ายหรือดี รู้นาทีได้ว่าจะอาสัญญ์ ว่าวันนี้พรุ่งนี้รู้กี่วัน จะจาบัลย์สิ้นลงตรงจุดใด 10/พ.ย/2552 ดอกบัว
ดอกบัว 10 พ.ย. 2552 20:18 น. - ID 130484 
2044
17
0
18 พฤศจิกายน 2552 07:15 น. - comment id 1044358
สวัสดีค่ะ พี่หลี่เหม่ยจิน ดอกบัวกราบขอบพระคุรพี่มากมายค่ะกับคำแน่ะนำของพี่ ดอกบัวทำอยู่ค่ะกับการฝึกลมหายใจเข้าออก ให้เหมือนดอกบัวกำลังขยายกลีบ เบ่งบาน หลวงปู่สอนลูกหลานเมื่อตอนที่ดอกบัวได้มีโอกาสไปปฏิบัติมาเมื่อวันวิสาขะค่ะพี่ สำหรับโรคเจ้าเพื่อนยากนี้ คงเป็นเมื่อภพชาติที่ผ่านมา ดอกบัวคงไปทำอะไรใครเขาไว้ ในขณะนี้ ชาตินี้ เขาก็มาทวงคืนไป ดอกบัวก้คิดว่าใช้เขาให้หมดไปก่อนค่ะ ดอกบัวพอจะทนได้ รับได้อยู่ ดอกบัวกราบขอบพระคุณพี่อีกครั้งค่ะ
15 พฤศจิกายน 2552 18:27 น. - comment id 1052228
ดอกบัวสีขาวเป็นดอกไม้ที่อ่อนโยนที่สุด เวลาทำบุญถวายพระทีไรพี่มักใช้ดอกบัว สึขาวบูชาพระ...ค่อยๆ พับดอกบัวไปทีละ ดอก..ค่อย ๆ เห็นความงดงาม...และอ่อนโยน ที่อยู่ข้างใน...จิตใจของคุณดอกบัวงดงาม สมชื่อค่ะ...ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ พี่ก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องโรคภัยไข้เจ็บ ดอกบัวลองฝึกอานาปานสติดูไหม... ลมหายใจเข้า...ลมหายใจออก.... ดั่งดอกไม้บาน
10 พฤศจิกายน 2552 23:26 น. - comment id 1062704
สี่คนหามสามคนแห่บนแคร่นี้ มีเพียงแค่อารมณ์จมจ่อมไว้ ขอเพียงแต่อาวรณ์อย่าจ่อมไป ความอาลัยในสังขารอาจผ่อนคลาย การเกิดแก่เจ็บตายกลายเป็นทุกข์ มิอาจหยุดสุขเศร้าดับสลาย จิตปนทุกข์สุขเศร้าเคล้าเสียดาย ความทุกข์หายหากดับทุกข์ในเรือนใจ สุขคติทุกขคติคือที่หมาย คือปลายทางสร้างไว้คิดหวั่นไหว ไปทางไหนบุญบาปคับข้องใจ จนสั่นไหวให้จิตนี้ชี้ผิดทาง ความคงมั่นนั้นดำรงไม่หลงผิด มิจฉาทิฐฐิเห็นผิดจนจิตขวาง ทางแห่งทุกข์ครุ่นคิดสลัดวาง ไม่หลงผิดถูกทางคือธรรมครอง ขอฝากบทกลอนมาให้ครับ การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง
11 พฤศจิกายน 2552 04:22 น. - comment id 1062737
คนเรารู้วันเกิด แต่ไม่รู้วันตายนะคะ ยามมีชีวิตอยู่ พี่ปรางเองก็เลือกแต่ จะทำในสิ่งที่ดี และถูกต้องค่ะ บทกลอนสอนใจยิ่งนักค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 06:11 น. - comment id 1062746
ยามอยู่ยังปล่อยใจให้เลยผ่าน ล่วงลับกาลยังคิดถึงคนึงหา อันความดีที่ให้ฝังใจข้า อนิจจาคิดถึงแต่คนดี
11 พฤศจิกายน 2552 07:26 น. - comment id 1062750
มันเป็นอย่างนี้ละค่ะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา...
11 พฤศจิกายน 2552 09:29 น. - comment id 1062798
พิมนารีเลือก..ความดี..ค่ะคูณดอกบัว คิดถึงนะคะ..
11 พฤศจิกายน 2552 12:02 น. - comment id 1062897
แวะมาอ่านกลอนสอนธรรมคับ
11 พฤศจิกายน 2552 12:14 น. - comment id 1062913
เลือกอยู่เพื่อสร้างโลกนี้ ให้งดงาม สิครับ ผมรู้ว่าคุณดอกบัว มีเวลาทำได้หลายอย่าง ดอกบัวดอกนี้ พ้นน้ำ สวยมากเลยนะครับ คุณปทุมทิพย์ อิอิ มีเวลา แต่งกลบท สนุกๆๆ ร่วมกัน นะครับ
11 พฤศจิกายน 2552 12:21 น. - comment id 1062920
เลือก ทำบุญ มากกว่า ทำบาป ทำความดีจนตราบชั่วชีวิต
11 พฤศจิกายน 2552 14:53 น. - comment id 1062968
ก่อนเกิดมา ไม่รู้ว่าเราสร้างกรรมอะไร ไว้ในภพไหนหรือเปล่า แม้ว่าทุกวัน จะไม่อะไรที่ทำให้เราเกิดทุกข์ แต่มนุษย์ ก็ไม่ควรประมาท ไม่สร้างกรรมเพิ่ม สะสมบุญให้มาก แต่ที่ขาดไม่ได้ คือ ความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ พี่เชื่อเสมอว่า หากเราทำความดี ไปไหนตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ค่ะ สุขภาพเป็นยังไงบ้างคะน้อง
11 พฤศจิกายน 2552 15:03 น. - comment id 1062974
ถึงมีบุญวาสนาอาณาจักร ก็ไม่รักไม่ชอบตอบฌาสัย ถึงถวายเงินทองกองเท่าใด หรือกราบไหว้วอนว่าไม่ปรานี จะหานายประกันให้ก็ไม่เชื่อ คนกลัวเหลือหลบหลีกปลีกตัวหนี ถึงมีเวทย์เดชกล้าวิชชาดี จะต่อตีรบรานประการใด มัจจุราชมิได้หวาดพระทัยหวั่น เข้าบุกบั่นฉุดคร่าไม่ปราสัย ทั้งมนุษย์เดรัจฉานประหารไป ไม่ละใครในโลกโพกมณฑล สวัสดีค่ะ คุณวิชัย ขอบคุณค่ะที่มาร่วมแจมธรรม ธรรมชาติ ชีวิต กับดอกบัว ยินดียิ่งที่คุณมาแบ่งปัน ขอให้คุณมีแต่ความสุขความเจริญ ธรรมรักษาค่ะ ขอบคุณค่ะสวัสดีค่ะ พี่ปรางทิพย์ ดอกบัวอดใจไม่ได้ที่จะเขียนแบบนี้ ยามดอกบัวเงียบหาย ร่างกายไม่เอื้ออำนวยพอสบายดี ก็จะเขียนแบบเนี่ยค่ะ พี่ปรางสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะพี่ มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะพี่ปราง
11 พฤศจิกายน 2552 15:40 น. - comment id 1063002
สวัสดีค่ะคุณพิมญดานารี ขอบคุณค่ะคุณพิม ดอกบัวก็คิดถึงคุณเช่นกัน เวลาดอกบัวคิดถึงทุกๆคน ดอกบัวจะเข้ามาดู ถ้าเห็นกลอนดอกบัวก็สบายใจว่าพี่ๆเพื่อนสบายดี บางครั้งดอกบัวเข้ามาดูเฉยๆไม่ได้ฝากข้อความ เพราะดอกบัวไม่ไหวจริงๆ ดอกบัวยังคิดถึงทุกๆคนเสมอค่ะ คุณพิมรักษาสุขภาพนะค่ะ ขอให้คุณมีแต่ความสุขค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 17:30 น. - comment id 1063065
ความดีที่ทำไว้ คงเป็นผู้เลือกให้แล้วล่ะค่ะ ขอให้ความดีคุ้มครองคุณดอกบัวนะคะ อิอิอิ
11 พฤศจิกายน 2552 19:20 น. - comment id 1063088
สี่คนหาม สามคนแห่ หนึ่งคนนั่งแคร่ สองคนพาไป...........ได้ข้อธรรมครับ
11 พฤศจิกายน 2552 19:50 น. - comment id 1063107
หน้าส่วนตัว
น้องบัว..ที่คิดถึง....
ทราบข่าวว่า...น้องไม่สบาย...จากโรคเดิมที่เป็นอยู่....น้องบัว..พี่อยากจะบอกว่า...ขอให้น้องมีกำลังใจ...อย่าท้อแท้นะคะ...ยังมีคนอีกมากมายที่ป่วยเป็นโรคนี้..แต่เขาก็อยู่ในสังคมได้...พี่ตุ้ม..ได้รับผิดชอบ..จัดโครงการ..สานฝันให้น้อง...ในเด็กธาลัสซีเมีย.อายุ 10-25 ปี.ทั้งหมดเกือบ 50 คนและครอบครัวเขาด้วย...เราจัดให้เขาได้เข้าใจตัวตน..เข้าใจโรค..การอยู่ในสังคม...การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน..เพื่อนช่วยเพื่อน..พี่ช่วยน้อง...การเป็นตัวอย่างด้านสุขภาพ...มีเด็กคนหนึ่งอายุ 12 ปี..เขาเก่งมากได้เป็น..วิทยากร..สอนการดูแลตัวเอง..ให้กับผู้ใหญ่และ..เพื่อนๆ..ที่เป็นโรคนี้...เขามีความสุขมากจ๊ะ...
น้องบัว..พี่ตุ้ม..อยากจะให้น้องสบายใจ ปัญหา..มีทางออกเสมอ..อยู่ที่ว่า..เราจะแก้ปัญหาอย่างไร......พี่อยากให้..น้องบัวเข้มแข็ง..อดทน......มีอะไรที่ไม่สบายใจ..โทรฯ..หาพี่ได้นะคะ..(เบอร์เดิมจ๊ะ)พีจะเป็นกำลังใจให้น้องค่ะ......ที่สำคัญ.แพ้ชนะอยู่ที่..ใจเราเอง..นะจ๊ะ..คนดี..เป็นห่วงน้องจ๊ะ..
.......รักน้องเสมอ.....
พี่ตุ้ม
11 พฤศจิกายน 2552 20:28 น. - comment id 1063124
เพื่อนผู้มีชะตากรรมคล้ายๆกัน เราไมคำปลอบใดๆจะให้ ถึงเราจะต่างวัยแต่ผลกรรมเราก็ครุเหมือนๆกันค่ะน้องดอกบัวบริสุทธิ์ของพี่ นั่นเพราะเวรหนุนนำผลกรรมเก่า มารุมเร้ารอนรานประหารหนอ โบยกระหน่ำซัดซ้ำทำให้พอ จะไม่ขอขืนขัดหรือปัดไป ยินดีรับกับกรรมที่ทำก่อ ภพหน้าขอบริสุทธิ์ผุดผ่องใส หรือจบได้ชาตินี้ยิ่งชื่นใจ จะชดใช้ให้หมดจะทดแทน เพื่อสิ้นชาติสิ้นภพจบตรงนี้ จะอุทิศชีวีเพื่อสุขแสน สร้างกุศลผลบุญมิขาดแคลน ศีล สมาธิ ปัญญา แน่นมิเสื่อมคลาย คนเข้มแข็งของพี่พักผ่อนมากๆนะคะสักวันเราคงได้ปฏิบัติธรรมร่วมกัน ค่ะ อดทนนะคะ
11 พฤศจิกายน 2552 21:08 น. - comment id 1063160
11 พฤศจิกายน 2552 21:15 น. - comment id 1063171
แวะมาเยี่ยมตอนดึกๆครับคุณดอกบัว รักษาสุขภาพด้วยนะ
12 พฤศจิกายน 2552 12:38 น. - comment id 1063471
ใหญ่คับฟ้ามาจากไหน...ใช่ค้ำฟ้า ต้องมีวันอำลาจากฟ้าสิ้น มีบ้างไหมใครอยู่คู่ฟ้าดิน ล้วนวางวายชีวินทุกชั้นชน จะเป็นคนหรือหมูหมาแม้กาไก่ ก็ล้วนสิ้นอายุขัยไม่อาจพ้น สรรพสิ่งล้วนปลดปลงมิคงทน ล้วนจำนนความตายวายชีวา จะเศรษฐีมีเงินตรามหาศาล จะขอทานต่ำต้อยด้อยวาสนา มีไหมใครหลีกพ้นโชคชะตา ลิขิตมาเกิดแล้วดับลาลับไป สิ่งสถิตยรรยงคงคู่ฟ้า คือความดีนั้นหนาค่าสูงส่ง สร้างกุศลผลบุญหนุนดำรง เมื่อชีพดับลับลงยังคงนาม ใหญ่คับฟ้ามาจากไหน..ใช่ใหญ่กว่า โลงนั่นหนายิ่งใหญ่ให้เกรงขาม เมื่อสุดสิ้นลมหายใจนัยนิยาม ล้วนอาศัยโลงงามทำพิธี.. ใหญ่คับฟ้ามาจากไหน...มนุษย์เอ๋ย สุดท้ายเอยต้องวางวายกลายเป็นผี สิ่งเหลือไว้จะสามานย์หรือโสภี คือความดีความชั่วที่ตัวทำ
12 พฤศจิกายน 2552 19:22 น. - comment id 1063593
สวัสดีค่ะ คุณโคลอน ขอให้บุญรักษาคุณค่ะ ขอให้คุณมีสุขภาพแข็งแรง มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 11:03 น. - comment id 1063819
สวัสดีค่ะ พี่ตุ้ม บัวขอบคุณพี่ตุ้ม พี่ตุ้มค่ะ บัวก็รับรู้โรคตัวนี้ดีเช่นกันค่ะ ทางเดียวคือต้อง กินยาทุกวันไม่หยุด ถ้าหยุดกินก็ออกอาการขึ้นมาอีก มันน่าเบื่อมากค่ะ บัวจะต้องกินยาตลอดชีวิตถ้าต้องการมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ บัวเลยดูมีน้องอยู่สองคน รักษาอยู่ศิริราช เป็นคู่แฝดกัน เป็นโรคนี้ทั้งสองคน และเสียชีวิตไปแล้วคนหนึ่ง แต่นั้นเขาต้องถ่ายเลือด แต่กับบัว ยังไม่ถึงกับถ่ายเลือด บัวจะวูบตลอดเวลา แล้วจะอาเจียนไม่เวียนหัว บางครั้งเลือดก็จะออกมาทางผิวหนัง ตอนกลางคืน เพราะเวลาบัวเอาเสื้อใส่นอนไปซัก เสื้อจะเลอะเลือดแดงเป็นจุดๆทั้งเต็มไปหมด เหมือนกับเวลาออกมาจะแข็งตัว แล้วเกาะที่เสื้อ เวลาโดนน้ำยาซักผ้าก็ละลายตัวออกมา บัวจะเหนื่อยและเพลียมาก อาการจะหนักตอนเมนหายใหม่ๆบัวเลยเบื่อมากๆที่จะต้องกินยาตลอดเวลา และอีกอย่างบัวตัวคนเดียวไม่มีห่วงอะไรใครทั้งนั้น จริงๆก็ไม่มีปัญหาอะไรมากมายค่ะพี่ตุ้ม บางครั้งเวลาเป็นอาการมากๆบัวดึ้อไม่กินยา ใจก็คิดว่าจะเป็นอะไรก็เป็นไปเถอะหลับไปแล้วไม่ตื่นยิ่งดี แต่พอนอนใกล้จะหลับ ก็มารักษาให้หายอยู่แบบเนี่ย พี่ตุ้มถ้าบัวเป็นมากแล้วไปถ่ายเลือดสิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลยให้รู้ไปเลยถ่ายเลือดเสร็จแล้วดีขึ้น นี้อะไร วูบแล้วจะอาเจียนอยู่แบบเนี่ย บัวคงไม่อดทนเท่าน้องที่พี่ตุ้มเล่ามาหรอกค่ะ บัวไม่กลัวความตาย แต่บัวกลัวว่าถ้าบัวทำอะไรไม่ได้ ช่วยตัวเองไม่ได้ บัวแค่ไม่ต้องการให้ใครๆต้องมาคอยดูแลบัว ถ้าเป็นแบบนั้นยิ่งทรมานใจบัวมากซึ่งบัวจะทนไม่ได้คะพี่ตุ้ม บัวรู้ว่านี้คือกรรมที่บัวคงเคยทำเขามา บัวรู้ว่าพี่ตุ้มก็เหนื่อยมากๆกับงาน บัวไม่รบกวนพี่ค่ะ บัวกราบขอบคุณพี่ตุ้ม
13 พฤศจิกายน 2552 11:04 น. - comment id 1063820
สวัสดีค่ะ พี่นรศิริ พี่สิริ ขอบคุณค่ะที่พี่เข้าใจดอกบัว ไม่ใช้ว่าดอกบัวไม่อดทน ตั้งแต่เล็กจนโตชีวิตดอกบัวก็เป็นแบบนี้ สู้ต่อกับโรคมาตลอดๆ มาลาเรีย ลงกระเพาะ ลำไส้อักเสบ ไส้ติ่งอักเสบ แล้วก็มาลาลัสซีเมีย ปัจจุบัน ดอกบัวจะอดทนใช้หนี้กรรมให้หมดค่ะพี่ ขอให้พี่สิริและหลานมีแต่ความสุขค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
