หน้าส่วนตัว
เธอมีเพียงรอยยิ้มที่ริมปาก
ดูแห้งผากตาเศร้าและเหงาหงอย
กับดอกไม้ในมือที่ถือคอย
แล้วยื่นดอกน้อยน้อยในวันลา
ฉันเอื้อมรับทับไว้ในสมุด
คงเป็นวันสิ้นสุดเสน่หา
เก็บงำหยาดหยดแห่งน้ำตา
กับมาลาดอกน้อยไว้ในใจ
ยิ้มตอบปลอบใจด้วยไมตรี
ต่างไม่มีวาจามาขานไข
เพียงรับรู้อยู่แค่แต่ภายใน
แต่นี้ต่อไปไม่มี เรา
วันเวลาผันเปลี่ยนเวียนไป
ดอกไม้ทับไว้ก็ซีดเฉา
กลีบแข็งแห้งกรังทั้งแบบเบา
กลิ่นเจ้าเจือจางและร้างโรย
มาลย์ร่วงดวงมานก็พาลร้าว
ให้ผะผ่าวสิ้นแรงระแหงโหย
หลั่งน้ำตารดรวงอันร่วงโรย
หวังให้โชยกลิ่นคืนมาชื่นใจ
ดอกเอ๋ยเจ้าดอกปาริชาต
เจ้าผุดผาดอยู่สวรรค์ชั้นไหน
จะกี่ปีกี่เดือนที่เคลื่อนไป
มิเคยร้างลาไกลจากใจเลย
"""""""""""""""""""""""""
เพลงเต่ากินผักบุ้ง เป็นเพลงอัตราสองชั้น ประเภทหน้าทับปรบไก่ ทำนองเก่าสมัยอยุธยา ใช้เป็นเพลงลา โบราณาจารย์ทางดนตรีไทยนำเพลงนี้เรียบเรียงไว้ในเพลงช้า เรื่องเต่ากินผักบุ้ง ประกอบด้วยเพลงเต่ากินผักบุ้ง เต่าเห่ เต่าทอง เพลงเร็วเต่ากินผักบุ้งและเพลงลา เฉพาะทำนองเพลงเต่ากินผักบุ้ง มี 3 ท่อน ท่อนที่ 1 มี 4 จังหวะ ท่อนที่ 2 และ 3 มี 2 จังหวะ ในการนำเพลงเต่ากินผักบุ้งสองชั้นมาร้องเป็นเพลงลานั้น นักดนตรีได้สร้างทำนองการร้องว่า ดอก ไว้ในทำนองท่อนที่ 2 เพื่อเปิดโอกาสให้เครื่องดนตรี เช่น ปี่ ซอ ฯลฯ ได้เป่าหรือสี แสดงความสามารถในการเลียนเสียงร้อง เเละอวดความสามารถทางดนตรีของตน
เพลงเต่ากินผักบุ้งสองชั้นนี้ มีนักดนตรีนำทำนองไปแต่งขยายเป็นอัตรา สามชั้น โดยคงการว่า ดอก ไว้ตามลักษณะทำนองของอัตราสองชั้น มีประวัติอธิบายสองนัย คือ ครูเพ็ง นักดนตรีไทยมีชื่อท่านหนึ่งในสมัยรัชกาลที่ 3 แต่งขยายเป็นอัตราสามชั้นทางหนึ่งเรียกชื่อเพลงใหม่ว่า เพลงปลาทอง อีกท่านหนึ่งคือสมเด็จพระเจ้า บรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงนิพนธ์ขยายเป็นอัตราสามชั้นไว้ทางหนึ่ง เพื่อให้แตรวงมหาดเล็กบรรเลงถวายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทำนองที่ทรงนิพนธ์ขยายนี้ ได้เรียกชื่อใหม่ว่า เพลงปลาทอง ต่อมาใน พ.ศ. 2475 นายมนตรี ตราโมท นำทำนองสองชั้นมาแต่งตัดเป็นอัตราชั้นเดียว และนำทำนองทั้งสามอัตราชั้นมาบรรเลงติดต่อกันเป็นเพลงเถา ส่วนชื่อของเพลงยังคงเรียกเหมือนเดิมว่า เพลงปลาทอง
http://ilwc.aru.ac.th/Contents/SongThai/SongThai4.html
""""""""""""""""""""""""
เนื้อเพลงเต่ากินผักบุ้ง
ยามกินพ่อจะกินน้ำตาร่ำ
ยามค่ำพ่อจะนอนถอนใจใหญ่
จะซูบผอมตรอมตรมระทมใจ
ใครเลยจะช่วยบำรุงรัก
(สร้อย) ดอกเอ๋ยเจ้าดอกสร้อย ขอประสบพบสักหน่อย จะรักไม่น้อยเลยเอย
ยี่สุ่นน้อยน้อยเก็บมาร้อยเป็นสังวาลย์
พวงพะยอมหอมหวาน นางน้องเจ้าร้อยเป็นพวงกรอง
ยามร้อนพ่อจักร้อนสักร้อยส่วน
ดังเพลิงกาฬผลาญกวนประหารหัก
ยามหนาวพ่อจะหนาวสะท้านนัก
อกจะหักเสียแล้วแก้วเมียอา
(สร้อย) ดอกเอ๋ยเจ้าดอกสวาท หัวใจจะขาดเสียแล้วเอย
กระต่ายน้อยมุ่งชม้อยเมียงมัน
สวาทแสวงแสงพระจันทร์ไม่เว้นสักวันเลยเอย ฯ
.................................................
เสมอจุก 10 ธ.ค. 2552 15:49 น. - ID 131272 
20126
14
0
12 ธันวาคม 2552 18:21 น. - comment id 1067486
ดีครับ พี่เสมอจุก เพลงเต่ากินผักบุ้ง มะยักกะเศร้า ไฉนท่านพี่ แต่งซะเศร้าเลย
10 ธันวาคม 2552 15:55 น. - comment id 1072553
ไพเราะจังเลยค่ะ
10 ธันวาคม 2552 15:57 น. - comment id 1072556
เฮ้ยยย ลงก่อนได้ไงเนี่ย ไม่ยอมๆ
10 ธันวาคม 2552 16:08 น. - comment id 1072567
ก่อนอื่น เอาเต่ามาฝากก่อน.... ก่อนปิดคอม....
10 ธันวาคม 2552 16:34 น. - comment id 1072574
งดงามจริง ๆ ครับพี่เสมอจุก
10 ธันวาคม 2552 16:55 น. - comment id 1072590
เศร้าจังนะคะ ดอกไม้น้อยแห่งความหลัง
10 ธันวาคม 2552 18:28 น. - comment id 1072636
ชอบกลอนแบบใช้คำเก่าๆนิดนึงแบบนี้นะครับ ได้สุนทรียรสมากๆ
10 ธันวาคม 2552 19:02 น. - comment id 1072672
มาอ่านกลอนเพราะ ๆ ก่อนนอนค่ะ เพลงนี้เอาไว้ไล่มือ เวลาเล่นเครื่องสายค่ะ
10 ธันวาคม 2552 19:56 น. - comment id 1072726
เคยเก็บดอกไม้ทับไว้ในสมุดเหมือนกันค่ะ อ่านแล้วนึกถึงฟามหลัง
10 ธันวาคม 2552 21:13 น. - comment id 1072741
11 ธันวาคม 2552 01:34 น. - comment id 1072781
คุณเสมอจุกเนี่ย.... ชอบบทเพลงเก่า และเพลงไทยเดิมนะคะ บทเพลงเก่า ๆ ทรงคุณค่าค่ะ ชัดเจนถ้อยคำ และเสียงดนตรีไทย..... ชื่นชมค่ะ
11 ธันวาคม 2552 08:35 น. - comment id 1072813
คุณอนงค์นาง.........เห็นรูปที่ได้ร่วมห้องเสวย แล้วปลื้มใจด้วยนะครับ คนไทยที่โน่น มีโอกาศใกล้ชิดเจ้านายมากกว่าที่นี่ครับ ตัวเล็ก............อ้อยอิ่งอยู่หรือเปล่า หรือมัวกินแกงสายบัวฝีมือคุณยายอยู่ วุ้นเส้น............เต่าลายเสือ ชอบๆ น้องโป้งแปะ...........ช่างมีน้ำใจนำความรู้ ทางวรรณศิลป์มาเผื่อแผ่ ในเว็ป คุณกานต์...........เขียนรำลึกถึงผู้ที่จากไปอย่างไม่มีกำหนดกลับครับ พี่แมวเหลือง...........ผมระวังเรื่องจังหวะไม่ให้ ดูจงใจจนน่าเกลียดครับ ทีแรกตั้งใจให้ กลอนออกมาทันสมัยไม่มีศัพท์แสงอะไร ไปๆมาๆก็วกเข้าอีหรอบเดิม คุณครูกระดาษทราย...........เพลงนี้ใช้ฝึกมือดี ฝึกสมองก็ดี แตกทางได้มากมาย อยากฟัง จะเข้ว่าดอกครับ น่าจะสนุก คุณเฌอ.............มีความหลังก็เขียนมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ คุณน้อง............โอเคมั้ย หวังว่าคงไม่จบกัน นะครับ พี่เอ็ม................กระซิบสวาทฟังกี่ครั้งก็ไม่ เบื่อนะครับ
11 ธันวาคม 2552 10:29 น. - comment id 1072843
11 ธันวาคม 2552 12:09 น. - comment id 1072865
เพลงไทยเดิม ผมก็สนใจศึกษาแบบสมัครเล่นอยู่ เคยดูรายการทางโทรทัศน์ ที่มีหมอพูนพิศ อมาตยกุล และวงมโหรีของ มฬมหิดลเล่น ก็ชอบ เพลงไทยเดิมที่ผมชอบร้องบ่อยๆคือ ทองย่อน ลาวครวญ เขมรไทรโยคก็หลงๆลืมๆ เพลงเต่ากินผักบุ้งผมร้องไม่เป็นครับ
11 ธันวาคม 2552 13:27 น. - comment id 1072887
หวัดดีขอรับ...ท่านเสมอจุก ก่อนอื่น...ขอบอก...ว่า... เต่ากินผักบุ้ง....ตรงไหนเนี่ยะ....กลอนคุณท่าน...ไม่มีเต่าสักตัว...อิอิ ว่าแต่กลอนแระกัน...ไพเราะแบบเศร้าๆ...ขอรับ... ส่วนเพลงเต่ากินผักบุ้ง...เนี่ยะ....เด้วจะไปหาฟังก่อน...ขอรับ...คุณท่าน...
11 ธันวาคม 2552 14:32 น. - comment id 1072905
พี่พิม..............สวัสดีครับนักเลงใหญ่ ฝาก เนื้อฝากตัวด้วยนะครับ กลัวจ้า คุณปติ.............เป็นขาเก่าเพลงไทยก็ไม่บอก บ้านเราจะมีครบวงแล้ว ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ท่านกีรติ...........มีตัวหนึ่งงัย วุ้นเส้นเอามา ฝาก 555 เพลงเต่ากินผักบุ้ง เป็นเพลงร่ำลาอาลัย เวลานักดนตรีจะเลิกวงก็จะเล่นส่งท้ายครับ ผมเอาความหมายตรงนี้มาใช้กับกลอน ที่หญิงคนรักต้องสิ้นใจตายไปต่อหน้าเป็นการ ลากันไปตลอดชีวิตครับ อาจจะสื่อความได้ไม่ดีเท่าที่ควร
11 ธันวาคม 2552 15:13 น. - comment id 1072916
มิได้ๆ...ขอรับ.... ที่ผมเขียนไป...แค่ทักทายเล่นขำๆ...นะขอรับ... ที่จริงสื่อความได้ดีแล้วขอรับ... เพียงแต่กาผม...ยังนึกทำนอง...เพลงนี้...มิออก...นะขอรับ....
11 ธันวาคม 2552 17:19 น. - comment id 1072971
ท่านกีรติ...........เพลงนี้เป็นเพลงไทยเดิมล่ะ หาฟังยากหน่อย มีเวอร์ชั่นหนึ่งไพเราะมาก ครูเจริญใจ สุนทรวาทิน ขับร้อง ครูหลวงไพเราะเสียงซอ สีซอด้วง สุดยอดที่สุดครับ
11 ธันวาคม 2552 18:43 น. - comment id 1072994
ขอบคุณมากนะคะที่นำความรู้มาโปรด ขอบคุณจริงๆได้รับความรู้มากเลยค่ะ เพียงแต่อยากแสดงความคิดเห็นเริ่มที่คำถาม นะคะ คุณว่า ทำไมสมัยหนึ่ง ผู้คนจึงนิยมนำดอกไม้ที่ได้รับมาทับจนแห้ง .... คุว่าพวกเขาทิ้งไหม..... ปลวกกินหรือเปล่า... ...ในแง่จิตวิทยา มันเป็นการจมหัวใจไหม ถามแค่นี้ก่อนนะ
11 ธันวาคม 2552 19:28 น. - comment id 1073017
ตัวเล็ก............ยาดมขอแบบ2หลอดติดกัน นะครับ ตอนน้หิวข้าวมากๆ ขอแกงสายบัว ชามดิ คุณเปรี้ยวหวาน...........เห็นชื่อคุณแล้วหิวจี๊ด เลย คำถามของเปรี้ยวหวานดูดุ๊ดุจริงเชียว คล้ายๆทนายซักจำเลย เรื่องนี้แต่ละคนคงจะมีเหตุผลเป็นส่วนตัว ที่จะชอบหรือไม่ชอบ ทิ้งหรือให้ปลวกกิน มันจมจ่อมหัวใจหรือเปล่า.....น่าจะเป็นเครื่อง รำลึกมากกว่านะผมว่า หิวจริงๆให้ดิ้นตาย ยินดีรู้จักนะครับ ชอบกลอนแมวของคุณ น่ารักดี
11 ธันวาคม 2552 21:53 น. - comment id 1073087
12 ธันวาคม 2552 13:19 น. - comment id 1073217
คงเป็นวันสิ้นสุดเสน่หา วรรคทอง..ดูท่าสนใจด้านไทยเดิมนะ ดีจริงช่วยกันอนุรักษ์มรดกไทย
13 ธันวาคม 2552 11:13 น. - comment id 1073511
ยังจำได้ใช่มั้ย................... ว่าเคยเขียนอะไรให้พี่บ้าง
13 ธันวาคม 2552 12:02 น. - comment id 1073517
ไม่เคยลืม
13 ธันวาคม 2552 13:35 น. - comment id 1073554
อย่าลบอีกนะ
13 ธันวาคม 2552 13:43 น. - comment id 1073556
ครับพ้มมมมมมมมมม
13 ธันวาคม 2552 13:57 น. - comment id 1073558
แล้วเจอกันค่ะ ...ที่ไหนซักที่ ^^
13 ธันวาคม 2552 22:15 น. - comment id 1073736
28 มิถุนายน 2554 17:26 น. - comment id 1201135
ใจคับกำลังต้องการเลย
2 ธันวาคม 2555 11:07 น. - comment id 1251974
เยืยมมากกกกกกกกกกกกกกคร้าบบบบ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
