กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

19 มกราคม 2553 22:51 น. - comment id 1088271

เพลงพ่าย.. กุ้งหนามแดง 
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem62566.html


หักใจคิด เท่าไร ยังไปคิด
เพราะอ่อนไหว ในจิต เกินปิดไหว
พิษรักใคร ฝากจำ ช้ำเกินใคร
เจ็บเจียนตาย สอนให้ ก่อนใกล้ตาย

แผลที่อก ข้างซ้าย แหนงหน่ายอก
ยังขยาย ลายฟก ปรกขยาย
จากเพียงกาย ฝากเจ็บ เก็บติดกาย
เกิดอาการ ฟูมฟาย หลายอาการ

น้ำตาไหล สายตรง ความหลงไหล
น้ำเชื่อมหวาน มากไฟ เลยไม่หวาน
ความร้าวราน กรีดย้ำ ทำร้าวราน
ความระทม พาดผ่าน ซานระทม

จะยันร่าง ลุกยืน ยังฝืนร่าง
ความขื่นขม เป็นทาง วางขื่นขม
ทุกอารมณ์ หม่นหมอง ครองอารมณ์
ได้เชยชม เดียวดาย ...พ่ายเชยชม


//////////////////////////////////////////

กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย

เสียแรงหวัง ใจมุ่ง ผดุงหวัง
ไม่ควรชัง ฤามาราน พาลชิงชัง
เออเป็นใจ ใครมั่ง ไม่น้อยใจ
 
สู้ถนอม แนบเนื้อ นี้เหลือถนอม
ก็เหตุไฉน ยังไม่ออม เสน่ห์ไฉน
เมื่ออาลัย ยังไม่ลืม ปลื้มอาลัย
ช่างเด็ดรอน รักได้ ไปรอนรอน

ในกลบทพยัคฆ์ข้ามห้วยนี้ ข้อบังคับอยู่ที่กำหนดให้ คำที่ ๓ ในแต่ละวรรคเป็นคำเดียวกันกับคำสุดท้ายในแต่ละวรรคนั้นๆ

//////////////////////////////////////////

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem132282.html

นายตุ้ม 

ชาติไหน
กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย

เสร็จนานแล้ว  แอร์พอร์ทลิงค์  วิ่งลองแล้ว
สัญญาให้  ยังกินแห้ว  แซวบ่อยให้
เพราะว่าใจ  หมั่นท่องจำ  ช้ำจริงใจ
แย่ตามกัน  รอกลไก  ใครติดกัน
ชอบเล่นท่า  บทขึ้นแท่น  แฟนหมดท่า
เขาข้ามขั้น  เหมือนมีค่า  มาครึ่งขั้น
จึงตะบัน  แต่ตะแบง  แข่งตะบัน
มีมากมาย  ขอเอามัน  ยันเมามาย
ชาติไหนพี่  โปรดเปิดเผย  เลยน้องพี่
ทำหน้าส่าย  หรือเพราะสี  ชี้ความส่าย
ควรอับอาย  บ้างแอบอิง  ยิ่งแสนอาย
ข้อสอบตาม  ดูเกือบตาย  หมายติดตาม
ลองบ่อยล้ม  หรือเลิกแล้ว  แห้วหกล้ม
ติดข้อห้าม  ร้องไห้ห่ม ขมหวานห้าม
เลยลุกลาม  หรือเลอะเลือน  เหมือนเชื้อลาม
ปล่อยให้ดู  เหลือแต่ด้าม ถามไถ่ดู
ลีลาเล่น  เก่งมากเลย  เผยลูกเล่น
ต้องต่อสู้  ลายสีเส้น  เน้นทางสู้
รีดเลือดปู  ความเปลี่ยนแปลง  แจ้งแม่ปู
ถึงเตะตอ  ปิดเปิดตู้  รู้ต้นตอ  
ชาติไหนเล่า  จะล้ำเลิศ  เกิดเรื่องเล่า
ช่วยกันก่อ  เพื่อขัดเกลา  เขานำก่อ
ชาตินี้พอ  อาศัยภาพ  ซาบซึ้งพอ
เล่นลีลา  ตั้งตัวรอ  ขอบอกลา
ฝากลมหน่อย  ช่วยพี่น้อง  ร้องขอหน่อย
รสแสบซ่า  หยุดใช้สอย  ปล่อยหมดซ่า
สิ่งฉาบทา  ร้องขาดธรรม  ย้ำศรัทธา
รอหลายปี  บอกลุงป้า  ว่าอีกปี
ต้องรอก่อน  หลายคำกลับ  นับวันก่อน
ต้องคอยถี่  ถึงถ่ายถอน  ซ่อนความถี่
จะให้ดี  ช่วยผลักดัน  กันพอดี
แก่ขึ้นคาน  ร้องผิดคีย์  ชี้เต่าคลาน
นายตุ้ม  คลองสามวา
ชมรมนักกวีเพื่อชีวิตคลองสามวามหากล
ชมรมนักกลอนบึงกุ่มวรรณศิลป์


//////////////////////////////////////////

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem93975.html
จั่นห้าว ตราชู
กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย
เสือก่อกิจคิดการสามานย์กิจ
เก็บความคลั่งประดังคิดแผลงฤทธิ์คลั่ง
เราอย่าพลั้งเพลี่ยงพลำลงพล้ำพลั้ง
เราคือพรานพร้อมพรั่งกำลังพราน
“พรานล่าเสือ” สมยาต้องล่าเสือ
ที่มันพล่านหาเหยื่ออย่างพลุ่งพล่าน
ล้างลมปราณเสือร้ายให้วายปราณ
ยามถึงคราวกร้าวกร้านแกร่งทุกคราว
ไอ้เสือกั่นมันกล้าอวดก๋ากั่น
เราต้องห้าวจับมันด้วยจั่นห้าว
เพื่อชนชาวชื่นชีวาประชาชาว
สุขกลับคืนยืนยาวอยู่คงคืน

//////////////////////////////////////////

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=315444

กลบท พยัคฆ์ข้ามห้วย
          มีข้อบังคับให้ทุกวรรคมีคำซ้ำกันหนึ่งคู่ โดยมีกำหนดให้คำที่ ๓ ซ้ำกันกับ
           คำสุดท้ายวรรค
                                   
                                   จิตหวั่นไหว ใจสั่น สุดหวั่น...
เพราะว่าใคร ไม่รู้ มาดู...         
เพราะเหตุไร ไหนกัน นั่นอะ...
รักที่ไหน ทุกที่ ดีที่...              
คนหลงใหล ล้วนมา พาเหลว...
มาปล่อยใจ ไหนช้ำ ระกำ...       
เพราะเยื่อใย โยงไว้ เป็นสาย...
ทั่วโลกใหญ่ ไหวหวั่น รักกัน...    
มาไถล เสียเวลา มา...
โอ้ทำไม ไม่เห็น เดินเป็น...       
มาเสียใจ จำจาก พลัดพราก...
ไม่ไสว สว่าง ทาง...                
จะหาไหน ใครดี แทนที่...
คนรักไป ไหนเล่า จากเจ้า...       
มันช่างไว ใจระกำ ชอกช้ำ...
เห็นสิ่งใด ในโลก อย่าโศก...     
อย่าไถล ใจผิด คิด...
อย่าโลภไป ละโมบ คิดโลภ...    
ไม่มีใคร ไหนชอบ มาปลอบ...
ทองเป็นไห ไหนเพชร ทั้งเจ็ด... 
สีไสว จรัสแสง แดง...
ทำให้ใจ ไหนคิด มาติด...         
ทั่วแดนไทย ไหนอยาก ลำบาก...
ไม่สดใส ใจหา เอามา...          
โลภเป็นไห ใครบ้า ชั่งเป็น...
มันหนักใจ จนทุกข์ ไม่สุข...      
เพราะโลภใน แน่นหนัก มาปัก...
อยากกันใหญ่ ในโลก จึงโศก...  
ไม่ไสว หมดทาง สว่าง...
โลภปิดใจ ใครเห็น มาเป็น...      
เห็นของใคร ไม่ได้ ช่างร้าย...
ถ้าที่ไหน มีโกรธ โทษที่...         
เหมือนน้ำใส ในหนอง กลับหมอง...
เปรียบเหมือนใจ ใสอยู่ ให้ดู...     
เพราะพิษภัย ใจนี้ มามี...
โลกโตใหญ่ ใครโกรธ มาโทษ...  
ควายลากไถ ใจร้าย มาไล่...
ควายเดินไช ใยช้า มาล่า...        
ความเพลินไป ไหนคน เดินบ่น...
มาโกรธไถ โกรธควาย สิ้นไม้...   
มันไม่ไหว เมื่อโกรธ โทษหวั่น...
ทำให้ใจ ไหวคิด ที่จิต...            
ไม่มีใคร ไหนชอบ มาปลอบ...
ถ้าที่ไหน ใครโกรธ โทษที่...       
ไม่สดใส สิ้นควาย มาไล่...
เพราะภายใน ใจโฉด มีโทษ...    
ทำให้ใจ ไม่สม อารมณ์...
อีกหลงใหล ใจคง มาหลง...       
มันไม่ไหว ใจนั้น มาหวั่น...
เพราะมืดใน ไม่สว่าง เรื่องทาง... 
เมื่อมองใคร  ใจจ้อง มามอง...
ยึดติดใหญ่ ใจนั้น ถือมั่น...        
ว่าขานไข คงแย่ สุดแก้...
มามืดใน ไม่สว่าง จากข้าง...      
ให้พบภัย เพื่อนผิด เป็นพิษ...
เหมือนป่าไผ่ ใครหลง ดงป่า...    
ให้หวั่นไหว หวิวหวาม ใครตาม...
เดินตามไป ไหนกาย ระคาย...     
เหมือนหนอนไช ไหนคัน ที่มัน...
ถ้าที่ไหน ใครทำ กรรมอัน...        
มันสดใส ใจดี ชีวี...
จักพ้นภัย ทุกยุค จากทุกข์...       
โลกใหม่เอย ใจสุข พ้นทุกข์เอย.
                                        ...หยาดกวี...
                                       ๑๐ กันยายน ๒๕๕๑


//////////////////////////////////////////

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=komyen&date=14-07-2006&group=4&gblog=17
คมเย็น  กลบท พยัคฆ์ข้ามห้วย
สุดจะถอนศรรักปักสุดถอน
สุดหักห้ามความก่อนมาย้อนห้าม
เหมือนไฟลามร้อนรุ่มกลุ้มใจลาม
รักฝังรอยคอยตามมาซ้ำรอย

รอยความหลังฝังจิตคิดเรื่องหลัง
ความเศร้าสร้อยสลักฝังยังเศร้าสร้อย
รักหลุดลอยคอยเตือนอยู่เลื่อนลอย
รักเธอจริงยิ่งด้อยน้อยใจจริง

 //////////////////////////////////////////
http://www.khonshop.com/board_view.php?category_id=7&id=54234

คุณ ปลายฟ้า
กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย
โดยมีกำหนดให้คำที่ ๓ ซ้ำกันกับ 
คำสุดท้ายวรรค
1 2 3 4 5 6 7 3    1 2 3 4 5 6 7 3
 
คิดครวญหา  ลาไกล  ใจครวญหา
ดาวบนฟ้า พารัก ไม่จากฟ้า
วันเวลา ผ่านไป ไม่ร้างลา
ใจลืมไกล ฝากหาอย่าลาไกล

วันหนึ่งนี้ มีใคร จากใจนี้
ฟ้าสวยใส หลากสี ที่สดใส
เฝ้ามองใจ ใครคนหนึ่ง ที่ซึ้งใจ
ยังก้าวเดิน ต่อไป ใช่ไม่เดิน

ในหนทาง ย่างก้าว เฝ้ามองทาง
ไม่ขัดเขิน สายกลาง  ทางตื้นเขิน
อาจต้องเดิน ฝ่าหนาม ยามที่เดิน
ถึงย่างไป ไม่เกิน ก้าวเดินไป

คมดาบนารี

19 มกราคม 2553 22:59 น. - comment id 1088274

แหล่งที่มา : ...มี แต่ไม่บอก...

แหะ..แวะมาแซวค่ะ 

สุริยันต์ จันทราทิตย์

19 มกราคม 2553 23:07 น. - comment id 1088276

งามอีกแล้ว
เยี่ยมจริง ๆ 
ท่านน้อง

ปรางทิพย์

20 มกราคม 2553 02:46 น. - comment id 1088288

กลบทเนี่ย  หากมีเวลาเล่น สนุกนะคะ
พี่ปรางยืนยัน  ตอนนี้น้องกวีน้อยฯ
มีเวลา เขียนมานะคะ พี่จะคอยอ่านค่ะ
หรือจะมาช่วยพี่ทำการบ้านดี....

ครูกระดาษทราย

20 มกราคม 2553 06:28 น. - comment id 1088299

น้องกวีน้อย

เห็นเสือร้องไห้ทีไร

มีอาจารย์ที่โรงเรียนโดดใส่

แต่ครูกระดาษทราย ไม่เอาอ่ะ

พี่วุ้นเส้น

20 มกราคม 2553 07:14 น. - comment id 1088315

ยามห่างหายไกลกว่าจะคว้าฝัน
เพียงหนึ่งน้อยนาทีมีให้กัน
แทนสัมพันวันเก่าเคล้าคู่เคียง


พี่วุ้นเส้น ครับ ทำยังไง จึงจะทำให้ตัวหนังสือ สีสวย สะดุดตา ได้อ่ะครับ

ผมมะเคยทำเลย

 
 กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 19 ม.ค. 53 - 08:59 IP 222.123.171.75  
 
>>>>>>>>ก็คลิ๊กเลือก
ที่แถบสีข้างล่างไงจ๊ะ
แล้วก็พิมพ์ระหว่างวงเล็บ


อิอิ.....พี่ก็ทำแค่นี้แหละจ้า...
ไปทำงานก่อนนะ....

กอ กา

20 มกราคม 2553 07:48 น. - comment id 1088333

ต๊ะ..เอ๋  

เพียงพลิ้ว

20 มกราคม 2553 09:02 น. - comment id 1088386

พี่เพียงพลิ้วแวะมาดูเสือค่ะ สิ้นท่าสิ้นลายแล้วก็ดีนะคะ จะได้ไม่น่ากลัว คริๆ

โคลอน

20 มกราคม 2553 09:50 น. - comment id 1088425

อ่านแล้วนึกถึง ไทเกอร์ บูด เอ๊ย วูด เลย

แก้วประภัสสร

20 มกราคม 2553 10:30 น. - comment id 1088449

เสืออะไรสิ้นท่าไม่น่าเชื่อ
ยังเห็นเสือวาดกลอนอักษรหวาน
เสือตัวน้อยนามเล่าเจ้าสำราญ
เสือเบิกบานแต่งแต้มแย้มกลอนกล

เอายาแก้ไอตราเสือดำไปจิบก่องค่ะน้องชาย  คริ ไอแค๊กๆๆแล้วพี่นะ

ยายแม่มด

20 มกราคม 2553 11:26 น. - comment id 1088507

อิอิอิ

หมดลายซะแร้วววววววว


วิ้วววววววววววววววว

อิอิอิ

อ้อมใจ...ปลายทาง

20 มกราคม 2553 13:11 น. - comment id 1088552

ปีนี้เสือ ดุป่าวนิ 


   แว๊บมาเม้นจ๊า

ดอกบัว

20 มกราคม 2553 15:19 น. - comment id 1088590

ลูกหว้า

20 มกราคม 2553 18:37 น. - comment id 1088654

เสือสิ้นท่ากับเสือสิ้นลาย
อย่างไหงท่าไม่มีดีอ่าพี่ขา

ลมแปรแขมร์เลอ

20 มกราคม 2553 20:03 น. - comment id 1088714

สงสัยพี่จะสิ้นท่าจริง ๆ ..งานนี้ขออ่านอย่างเดียวแล้วกัน..มาวววว

วิทย์ ศิริ

20 มกราคม 2553 20:57 น. - comment id 1088733

แวะมาดูเสือสิ้นท่า...ดูว่าน่าสงสารไหม

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 22:01 น. - comment id 1088773

    มาเยี่ยมหลานรัก เขียนดีนะผมไม่รู้เรื่อง
หรอกกลกานท์นะ 

         แก้วประเสริฐ.

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

21 มกราคม 2553 00:23 น. - comment id 1088802

๕๕๕๕๕
มะรู้เรื่องจริงๆ
อิอิอิ
แบบว่ามาให้กะลังใจอ่ะ
จากคนที่อยู่ไกล  แต่ห่วงใยกัน