44/104 สุขใจเมื่อได้รัก (กลบท นาคบริพันธ์)

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

อย่าพร่ำเพรียกเรียกหาคำว่ารัก		
คำว่ารอรู้หลักภักดีมั่น
ภักดีเหมือนบันได้ให้ฝ่าฟัน			
ให้ฝ่าฝืนคืนวันครั้นห่างตา
ครั้นห่างตัวกลัวไยหัวใจชิด			
หัวใจชอบชวนคิดพินิจค่า
พินิจคำฉ่ำหวานน้ำตาลทา			
น้ำตาลท่วมอุราพารำพัน
พารำพึงจึงคล้อยละห้อยหวน			
ละห้อยหารัญจวนจิตป่วนปั่น
จิตป่วนแปรแต่เราเข้าใจกัน			
เข้าใจกว่าเสกสรรวันผ่านมา
วันผ่านมีสุขใจเมื่อได้รัก			
เมื่อได้เรียนรู้จักสลักค่า
สลักความห่วงใยในแววตา			
ในแววต่างห่วงหาคราห่างกาย
คราห่างเกินใกล้ชิดสนิทสนม			
สนิทสนองต้องข่มอารมณ์หาย
อารมณ์แห่งโหยหาชีวาวาย		
ชีวาวางปางตายเดียวดายเดิน
เดียวดายดุ่มโดดเดี่ยวเปลี่ยวชีวิต		
เปลี่ยวชีวันมืดมิดคิดขัดเขิน
คิดขัดข้องขุ่นขวางทุกทางเดิน		
ทุกทางดุจเผชิญห่างเหินกัน
ห่างเหินกายแต่ใจอย่าได้ห่าง			
อย่าได้ห่วงก้าวย่างสู่ทางฝัน
สู่ทางใฝ่ให้ชื่นทุกคืนวัน			
ทุกคืนเวลานั้นยังมั่นคง
ยังมั่นคือจริงใจมิไหวหวั่น			
มิไหวหวาดหมื่นพันครั้นประสงค์
ครั้นประสานสายตาอย่าพะวง			
อย่าพะวักรักจงตรงต่อเรา				
comments powered by Disqus
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    5 พฤศจิกายน 2554 14:22 น. - comment id 1213943

    ตัวอย่างการประพันธ์  และคำอธิบาย
     
    เมื่อมนต์ผู้นำเริ่มเสื่อม(ด้วยกลบทนาคบริพันธ์) โอเลี้ยง
    
    วาดทางเดิน  สานใส่  ไต่ความฝัน	
    ไต่ความใฝ่  เสกสรรค์  ห่างหม่นหมอง
    ห่างหม่นมืด  ชืดช้ำ   ที่จับจอง	
    ที่จับใจ  ไล้ต้อง  ให้ปวดครวญ
    
    ให้ปวดคร่ำ   จำคิด   ตอนผิดหวัง	
    ตอนผิดแวะ  รอรั้ง  ยั้งย้ำสวน
    ยั้งย้ำซุก  รุกจิต   ชักเชิญชวน	
    ชักเชิญชอก  ยั่วยวน   กวนกลางใจ
    
    กวนกลางจิต  ริดรอน  กร่อนเซาะฝัน	
    กร่อนเซาะฝั่ง   พังพรั่น  กระจายไหว
    กระจายหวั่น   กั้นสุข  ทุกข์รุกไล้	
    ทุกข์รุกร้อง  ฟ้องภัย  กรายใกล้ตัว
    
    กรายใกล้ตม  จมขม  หมดฤทธิ์เชื่อ	
    หมดฤทธิ์ชื่น  ติดเบื่อ คำโม้มั่ว
    คำโม้มาก ลากขื่น  ตื่นเต้นรัว		
    ตื่นเต้นราว   ใจรั่ว   ท่วมสุดอุด
    
    ท่วมสุดอวล  ชวนเชื่อ   เหมือนครั้งก่อน	เ
    หมือนครั้งกาล   ท่านอ้อน   ราวเทพฉุด
    ราวเทพเชิญ  ลงมา   โปรดมนุษย์		
    โปรดมโน  รอดหลุด  ไกลห่างช้ำ
    
    ไกลห่างฉาก  ละคร  ที่ท่านร่าย		
    ที่ท่านรับ   คลับคล้าย  คำด่าพร่ำ
    คำด่าเพราะ  ประชา  เริ่มทุกข์ตำ   		
    เริ่มทุกข์ตรม   ทุกค่ำ  ยากหลับนอน
    
    ยากหลับนาน   เหมือนท่าน   คนนำหน้า	
    คนนำนั่ง  ขวางฟ้า   มั่วคำสอน
    มั่วคำสั่ง   ลืมทำ  เหมือนปากบอน		
    เหมือนปากใบ้  ไร้ร้อน  ตอนชนฮือ...
    //////////////////////////////////////////////////////////////////////
    http://www.oknation.net/blog/print.php?id=334175
    กลบท นาคบริพันธ์
       
    มีข้อบังคับให้ท้ายวรรค ๓ คำซ้ำอักษรกับต้นวรรคต่อไป ในคำที่ ๑  ๒ ซ้ำกัน
     
    ส่วนคำที่ ๓ ซ้ำกันแต่อักษรส่วนสระเพี้ยนกัน ดังแผน
      
     
       
    เส้นที่โยงข้างล่าง คือ คำที่ซ้ำกัน
      
    เส้นที่โยงข้างบน  คือ สัมผัสอักษรกันส่วนสระเพี้ยน
       
    ดังตัวอย่าง
       
                                                        
     อนิจจัง ยังคิด ให้จิตหวน
      
         ให้จิตหา พานึก ระทึกครวญ             
    ระทึกคราง โหยหวน คร่ำครวญใจ
      
    กลบท นาคบริพันธ์
      
                                                          
    อนิจจัง ยังคิด ให้จิตหวน
    ให้จิตหา พานึก ระทึกครวญ             
    ระทึกคราง โหยหวน คร่ำครวญใจ
    
    คร่ำครวญจิต คิดอยู่ ลูกรู้สึก             
    ลูกรู้สง สารลึก เมื่อนึกไฉน
    เมื่อนึกฉะนั้น หวั่นเพ้อ ละเมอใจ       
    ละเมอจิต คิดไป เมื่อไม่เจอ
       
    เมื่อไม่จำ ช้ำลูก ยังผูกรัก                
    ยังผูกแรง แข็งหนัก ยังรักเสมอ
    ยังรักสมาน สานรัก ประจักษ์เลอ       
    ประจักษ์ลาย ไว้เสมอ เลิศเลอมี
      
    เลิศเลอมัน ผันมา พ่อหาไม่             
    พ่อหาหมด จรดไหน ในสวี
    ในสวรรค์ ชั้นบน ถ้าคนมี                 
    ถ้าคนมา ช่วยชี้ บอกพ่อกัน
      
    บอกพ่อกับ กลับเลย มาเชยชิด         
    มาเชยชอบ ชื่นจิต ลูกคิดฝัน
    ลูกคิดฝาก จากใจ ไหนรำพัน            
    ไหนรำพึง อึ้งอั้น ให้ตันใจ
      
    ให้ตันจึง คะนึงคิด ชีวิตพ่อ              
    ชีวิตเพียง เลี้ยงพอ พ่อยังไหว
    พ่อยังหวัง ว่าลูก ไม่สุขใจ               ไ
    ม่สุขจ้าง อย่างไร ให้ใจสบาย
        
    ให้ใจเสบย เฉยได้ จนวายชาติ         
    จนวายชีพ ชนม์ขาด ชีวาดหวาย
    ชีวาดหวิ่น สิ้นดิน จนสิ้นตาย            
    จนสิ้นต้อง หมองไม้ ไม่อายใคร
      
    ไม่อายคน จนที เป็นหนี้รัก               
    เป็นหนี้แรง บุญหนัก พ่อรักไฉน
    พ่อรักฉะนี้ นี่หนา จะหาใคร              
    จะหาครบ จบไหน ใครจะเปรย
      
     ใครจะเปรียบ เทียบรัก เป็นหนักหนา   
    เป็นหนักแน่น แผ่นฟ้า มาเฉลย
    มาฉลาด ฉาดฉาน ตำนานเคย          
    ตำนานคำ รำเพย คนเอ่ยมา
    
    คนเอ่ยมี ที่สมุทร ที่สุดเปรียบ           
    ที่สุดเปรย เลยเทียบ ดังเปรียบหา
    ดังเปรียบหน จนเทียบ ได้เปรียบมา    
    ได้เปรียบมี ชีวา พ่อข้ามี
        
          พ่อข้าหมาย ฝ่ายดี ที่ใจหนัก            
    ที่ใจแน่น แสนรัก เป็นศักดิ์ศรี
          เป็นศักดิ์สม ชมชื่น รื่นฤๅดี              
    รื่นฤๅใด ใจมี พ่อดีงาม
       
          พ่อดีง่าย กายอยู่ พอดูได้               
     พอดูเด่น เป็นชาย ไม่อายขาม
          ไม่อายเขิน ขานไข ใครคุกคาม         
    ใครคุกค้น คนขาม พ่องามจริง
      
          พ่องามจิต งามกาย สายสมร           
     สายเสมือน เอื้อนอ้อน งามงอนหญิง
          งามงอนอยู่ คู่ฟ้า น่าประวิง             
     น่าประวัติ ชัดจริง ไม่ทิ้งงาม
      
          ไม่ทิ้งโง่ โอ้หลับ ไปลับโลก             
    ไปลับล่วง ลาโศก สู่โลกสาม
          สู่โลกสวย สดใส น้ำใจงาม              
    น้ำใจเงียบ เฉียบฉาม น่าหวามใจ
       
     น่าหวามจิต คิดถึง คะนึงรัก             
    คะนึงแรง แจ้งจักร ลูกรักไสว
     ลูกรักสวย ด้วยจิต สนิทใน             
     สนิทหนา กว่าใคร แต่ใดมา
       
     แต่ใดมัน พันหลัก ลูกรักพ่อ              
    ลูกรักพ้อง ต้องยอ นะพ่อหนา
     นะพ่อหนู ถ้าอยู่ ให้ดูมา                  
    ให้ดูแม่ แหละหนา มาเปรียบเอย.
      
                                                                    ...หยาดกวี...
                                                                ๑๔ ตุลาคม ๒๕๕๑
  • เด็กน้อย

    5 พฤศจิกายน 2554 20:33 น. - comment id 1213973

    มีกลบทหลายอย่างจังศึกษาได้จากที่ไหนค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน