หน้าส่วนตัว
โบยบินจากถิ่นบ้านเกิด
เตลิดมุ่งสู่เมืองฝัน
หวังใจให้มีสักวัน
เรานั้นได้ดีมีกิน
พอได้ลืมตาอ้าปาก
ฝันฝากปลดหนี้ปลดสิน
ต่อลมหายใจรวยริน
ไถ่ถอนที่ดินที่นา
ขอพรพ่อแม่แก่เฒ่า
คุณพระคุณเจ้ารักษา
ไม่นานลูกจะกลับมา
ซับหยาดน้ำตาความจน
ทำงานอยู่ในเมืองใหญ่
ผู้ฅนขวักไขว่สับสน
อารมณ์เคืองขุ่นวุ่นวน
ร้อนรนแก่งแย่งแข่งกัน
นี่หรือเขาลือเมืองใหญ่
ที่ใครต่อใครใฝ่ฝัน
มองหาน้ำใจแบ่งปัน
พลิกแผ่นดินนั้นไม่เจอ
อยู่ห้องเช่าเท่ารูหนู
น้ำตาพร่างพรูล้นเอ่อ
หลงปลื้มดื่มด่ำละเมอ
เพ้อเจ้อกับวันฝันลวง
ที่นี่ไม่มีรอยยิ้ม
ประพายประพิมพ์คอยห่วง
มีแต่ยิ้มเหยียดเสียดทรวง
กรีดจ้วงเจ็บแสบแปลบใจ
ที่นี่ไม่มีความรัก
มีแต่เล่ห์หลักเป็นใหญ่
เชือดเฉือนฟาดฟันกันไป
ใครดีใครได้ชิงมา
โหยหาข้าวปลาอาหาร
ตำรับถิ่นฐานบ้านป่า
ร่วมวงเอมโอชโภชนา
พร้อมหน้าพร้อมตาปรองดอง
ฝืนกลืนอาหารตามสั่ง
แต่เพียงลำพังในห้อง
ไร้เพื่อนร่วมเรียงเคียงครอง
จับจองฝันเปลี่ยวเดียวดาย
อยู่เมืองสวรรค์ขันแข่ง
ทุกอย่างเขาแบ่งซื้อขาย
ราคาค่าความสบาย
ความหมายของศิวิไลศ์
ทนเพื่อปลดหนี้ปลดสิน
ที่นาที่ดินถอนไถ่
แม้เพียงลำพังหวังใจ
ต้องไปให้ถึงสักวัน
โบยบินจากถิ่นบ้านเกิด
เตลิดมุ่งสู่เมืองฝัน............
สุริยันต์ จันทราทิตย์ 24 ม.ค. 2553 19:22 น. - ID 132447 
1706
6
0
24 มกราคม 2553 19:36 น. - comment id 1090588
เพราะๆ อินตามเลยอ่า
24 มกราคม 2553 19:39 น. - comment id 1090594
โหฯ ชีวิตจริงหรอครับ เศร้า กว่า นิยาย น้ำลด น้ำแห้ง อีก เศร้าจริงๆ นะครับ อ่านแล้ว เห็นภาพเลย กลบทนี้ เพราะครับ เอาไว้ มีเวลา จะมาแวะเวียน ฝึกกลบทนี้ อิอิ แหมๆ ผู้คิดค้น กลบท นิราวสาน
24 มกราคม 2553 19:55 น. - comment id 1090617
เมืองฝันของพี่..มันคือบ้านเกิดของนู๋อ่าค่ะ... ...........ชินแล้วค่ะ................... แต่พี่ไม่เจอนู๋แหง ๆ ......เพราะนู๋มีรอยยิ้มและน้ำใจนะคะ..........
24 มกราคม 2553 19:59 น. - comment id 1090619
ชีวิตต้องสู้ค่ะ
24 มกราคม 2553 20:09 น. - comment id 1090631
เคยอยู่ในสภาพนี้เหมือนกัน แต่อนนี้เป็นไทแระ อิอิ
24 มกราคม 2553 20:16 น. - comment id 1090639
สักวันเราจะประกาศอิสรภาพค่ะ เข้าใจในความรู้สึกนะคะ
24 มกราคม 2553 21:10 น. - comment id 1090658
เกิดมาดิ้นรนทนสู้เดียวดาย แรกเริ่มอายขายหน้าทำเป็นไม่ เดินตามลูกพี่กว่ารู้พอเข้าใจ หากสงสัยไปหาประสพการณ์ กว่าจะเก่งเกือบยี่สิบปี หนูๆอย่าใจร้อนนะ...
24 มกราคม 2553 21:28 น. - comment id 1090675
โชคดีที่ข้าน้อย อยู่ที่บ้านเกิด มีหนี้ แต่มีบ้าน มีข้าวปลาอาหาร พอได้อยู่ได้กิน เป็นกำลังให้ สู้ต่อไปนะคะ
24 มกราคม 2553 22:00 น. - comment id 1090688
ขอให้โบยบินสู่ความสมหวังดังตั้งใจครับ
25 มกราคม 2553 07:30 น. - comment id 1090765
ตะเอง เค้าเป็นกำลังใจให้นะ ขอให้ถึงฝั่งฝันเร็ววัน
25 มกราคม 2553 07:34 น. - comment id 1090766
เป็นกำลังใจให้ค่ะน้องชาย ชีวิตคือการต่อสู้ คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ค่ะ
25 มกราคม 2553 08:19 น. - comment id 1090803
ว้าว...ๆ.ๆ. สวย มากเลยครับ จนอยากให้แม่ไปขอ.. สวย......แต่แฝงไว้ด้วยความอหังการ์ หยิ่ง......ในศักดิ์ศรีของความเป็นนักสู้ ลึก.ๆ ...เจ็บปวดร้าวรานภายใน หวัง......ไว้สักวันฉันจะกลับมาอย่างภาคภูมิ สง่างามดุจ......พญาอินทรีย์แม้ไส้แห้ง แต่ไคยเอ่ยปากขอใครกิน ทรนงดุจ...ราชสีแม้หิวโหยก็ยังเป็นเจ้าป่า ....... เพิ่งเปิดดูเช้าวันจันทร์ เดี๋ยวพี่ใหญ่จะต่อให้นะจ้ะ
25 มกราคม 2553 08:19 น. - comment id 1090804
แย้มยิ้มให้โลกลองลอง ไม่ต้องกลัวใครว่าบ้า แล้วดาวที่ชื่อโลกา จะยิ้มกลับมาแน่นอน
25 มกราคม 2553 08:28 น. - comment id 1090810
จงบินให้ถึงที่หมายปลายทางฝันจ้า
25 มกราคม 2553 10:20 น. - comment id 1090839
อยากโบยบินกลับถิ่นเกิดมากเลยค่ะตอนนี้
25 มกราคม 2553 11:25 น. - comment id 1090881
นึกถึงตอนเรียนจบใหม่ๆแล้วเข้ากรุงเทพฯ มาทำงานเลยค่ะ ความรู้สึกแบบนี้เลย พอได้กลับมาทำงานที่บ้านเกิด ...สวรรค์บ้าน เราจริงๆ ไม่อยากหวนกลับไปกทม.อีกเลย
25 มกราคม 2553 16:41 น. - comment id 1090967
.. ...โบยบินจากถิ่นเกิด หลงเตลิดสู่เมืองฟ้า คว้าฝันอันเจิดจ้า หวังใขว่คว้าหาความหมาย ......หยิ่งทนงองอาจ วางมาดเด่นเช่นผู้ชาย เปลี่ยวเหงาเศร้าเดียวดาย สุดท้ายไขว่คว้าหาลม ......ความหมายอะไรชีวิต ใครลิขิตให้จมล่ม ขวากหนามและปุ่มปม สุขสมจำจดเป็นบทเรียน..... ......ชอบหลายบทนะ แต่บทนี้พิเศษหน่อย ..ฝืนกลืนอาหารตามสั่ง แต่เพียงลำพังในห้อง ไร้เพื่อนร่วมเรียงเคียงครอง จับจองฝันเปลี่ยวเดียวดาย... ...เคยอ่านหนังสือ ท่ามกลางวังวนของชีวิต เขียนโดย พระมหาสมภาร พรมทา ตอนที่ท่านบวช (ตอนนี้เป็นอาจารย์มหาลัยแล้ว) เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กบ้านนอกเข้าไปหาความหมายของชีวิตในเมืองกรุง...สิ่งที่ได้คือความน้อยเนื้อต่ำใจที่ได้รับจากเพื่อนในเมือง ต่างกันลิบลับกับบ้านเรา....อ่านไปหยุดไปเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว.. ...เจ็บและจำ ฉันจะไม่ไปหางานทำที่เมืองหลวงอย่างเด็ดขาด.....
25 มกราคม 2553 17:10 น. - comment id 1090994
สุขใดไม่เท่าบ้านของเรา น้ำมีปลานามีข้าวไม่อดถ้าขยันเนาะ
25 มกราคม 2553 22:05 น. - comment id 1091070
สวัสดีครับทุก ๆ คน ขอบคุณมากครับที่เข้ามาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ของคนไกลบ้านคนนึง ตอนแรกกะจะเขียนขอบคุณทีละคนครับ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้กลับบ้านเลยครับ นั่งทำโอทีอยู่ เลยต้องรีบทำงานไปด้วย ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจเลยนะครับ ซาบซึ้ง และออนซอนที่มายามกันทุกผู้ทุกคนเลยครับ ตอนนี้ต้องขอตัวไปใช้หนี้เวรหนี้กรรมทำงานต่อก่อนนะครับ แบบว่ามีโปรเจ็กต์ใหม่เข้ามาเลยต้องอยู่รับผิดชอบน่ะครับ หุหุ เหอเหอ ...............คิดถึงและรักทุกคนครับผม
26 มกราคม 2553 07:39 น. - comment id 1091142
หวัดดีขอรับ...ท่าน สุริยันต์ อ่านแล้วนึกถึงเพลง....หนึ่ง...ของบิลลี่...โอแกน...มากขอรับ.... เพลงชื่อคลับคล้ายว่าจะชื่อ...คืนบ้านนา...อะไรทำนองเนี๊ยะ ขอรับ...... สู้ๆ...สู้กันไป....ขอรับ...
27 มกราคม 2553 19:12 น. - comment id 1092265
...ชีวิตทุกคน..ต้องต่อสู้...ขอให้มีความมุ่งมั่น...ฝ่าฟัน..อดทน...เพียรพยายาม....สักวันหนึ่ง..ความฝันจะเป็นจริงค่ะ.. ...มาขอร่วมเป็น..หนึ่งกำลังใจ..ที่มอบให้นะคะ.....
28 มกราคม 2553 06:54 น. - comment id 1092384
ที่นี้มีแต่รอยยิ้มบานเลยครับ..ไม่มียิ้มเหยียด เสียดทรวงหรอกครับ..มีแต่ยิ้มหวานวัยสวาท บริสุทธิ์ครับ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
