กลับสกลนครสิบวัน...เยี่ยมพ่อและแม่

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

ดูคลิปฟ้อนรำ สาวภูไท สกลฯ ได้ครับ
ถ้าไม่สวย ก็ซึ้ง อิอิ นี่เลยครับ ก็อปปี้ไปล่ะกัน 555+
http://flash-mini.com/thailand/video.php?title=%E0%B8%A3%E0%B8%B3%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%82%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%8D%20%20%E0%B8%AA%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%A3.mpg&id=D88yxLi-gmk&feature=youtube_gdata
*เมืองสกลฯแดนดินถิ่นหนองหาร
เทือกขุนเขาภูพานลำธารใส
ปราสาทผึ้งเรืองรองผ่องอำไพ
สาวภูไทสวยซึ้งพิศตรึงตรา
*โอ้อกเอ๋ยพลัดพรากจากบ้านเกิด
หวังดีเลิศเรื่องเรียนเพียรศึกษา
จึงตัดใจหันหลังแต่ครั้งมา
ปล่อยบิดามารดาตั้งท่าคอย
*ณ วันนี้ฤกษ์งามและยามพ้อง
เยือนพี่น้องลุงป้า  ตาละห้อย
กลับช่วงเย็นเห็นจันทร์ตะวันคล้อย
บักจ่อยสิ…ซัดปลาร้าให้หน้าบาน
*คงต้องลาบ้านกลอนอักษรศิลป์
ไปสู่ถิ่นแห่งรักสมัครสมาน
เพื่อขอกราบบูชาคณาจารย์
และกราบกรานพ่อแม่แก่สูงวัย

*กินส้มตำปลาร้า...อย่าสิเว้า
ข้าวเหนียวเอามาคุ้ยบ่คุยไผ
ย้อนอีแม่ตำเผ็ดเด็ดฮอดใจ
แกงหน่อไม้แซ่บตั๊ววมันนัวแท้
*กลับสกลฯสิบวันจำผันจาก
จึงขอฝากมิตรกลอนทั้งอ่อนแก่
หนุ่มหญิงชายอย่าหน่ายแหนงเปลี่ยนแปลงแปร
โปรดดูแลน้ำใจให้ยืนนาน
*กวีน้อยฯอำลา ณ ครานี้
คงไม่มีคำใดมาไขขาน
ขอให้ท่านฝึกฝนจนชำนาญ
ประสบการณ์บ้านกลอนจะสอนตน
*จะกลับย้อนคืนใหม่ไม่นานนัก
จึงสลักถ้อยคำลำนำหม่น
กลบท  อดเขียนเคยเวียนวน
จะตั้งต้นอีกคราวันฟ้างาม....

ศัพท์ง่ายๆ   แหะๆๆ คงเข้าใจกัน
บักจ่อย......คนผอม
สิ......จะ
ซัด....กิริยา มูมมาม  คนไทยเขาเอิ้น เอ๊ย เรียกว่า  
เขมือบ....นั่น งู   สวบ....นั่น มาน  สุนัข
และกราบกรานพ่อแม่ชะแรวัย
คำว่า ชะแร  ไม่มีในพจนานุกรม 
เลยไม่กล้าเอามาลง อ่ะครับ  
คุ้ย....ลักษณะ ปั้นข้าวเหนียว  แล้วคุ้ยกับข้าว  
ใครไม่เคยทำบอกยากแท้ล่ะหว่า
ย้อน....เพราะว่า
อีแม่....ก็แม่ นั่นแหละ อธิบาย มะถูก
ฮอด....ถึง
แซ่บ....อร่อยระดับหนึ่งเท่านั้น ตามแนวอีสาน
ตั๊ว...นั่นแหละ
นัว.....บรมโคตรความอร่อย   แบบลงตัว