กวีบทเก่า ... เคล้า สุข โศก บันทึกโลกความฝันเคยหวั่นไหว ที่ห้วงห้องของรู้สึกลึกภายใน เขียนระบายผ่านคืนวันที่ผันแปร ร่ายอักษรเป็นตัวแทนทางความคิด ความถูกผิดจากข้างในใจเป็นแผล บนโลกลวงความชอกช้ำซ้ำอ่อนแอ เริ่มท้อแทอับจนบนหนทาง จากอักษรถ้อยคำนำเสนอ เริ่มเพี้ยนเพ้ออับจนคำทำทุกอย่าง จวบชีพสิ้นดินกลบใจยากวายวาง จะขออยู่ยืนเคียงข้างอย่างอดทน ด้วยรักมั่นคำสัญญาจดจารึก จรดน้ำหมึกใส่สมุดบันทึกผล หวังสักวันงามสง่าคราได้ยล คอยเตือนตนมิเลือนหายดั่งสายลม แต่เป็นแค่เศษกระดาษลงตระกร้า พบเจอมาแค่กระดาษบนปนเปื้อนขนม ยัยยู่ยี่พอคลี่คลายจากก้อนกลม หมดชิ้นขนมถูกทิ้งขว้างริมทางเดิน บวีบทเก่าเร้าจิตให้คิดหวน ใจรัญจวนย้ำติดคิดนานเนิ่น น้ำตาหยดร้อนผ่าวเศร้าเหลือเกิน คนมองเมินน้ำหมึกจางร้างคนดู
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 17 ก.พ. 2553 00:39 น. - ID 133102 
1301
6
0
17 กุมภาพันธ์ 2553 06:20 น. - comment id 1100994
สวัสดีครับ..อ่านตอนแรกนึกว่าเหลือแต่ซากกวี...ตกใจครับ...ดื่มกาแฟกันครับ
17 กุมภาพันธ์ 2553 07:24 น. - comment id 1101004
จะไม่ให้เหลือแค่เศษซากบทกวี จะสร้างสรรค์สิ่งดีที่สวยหรู จะจรรโลงโคลงกลอนคำสอนครู จะให้บทกวีอยู่ ณ....หัวใจ
17 กุมภาพันธ์ 2553 08:37 น. - comment id 1101027
17 กุมภาพันธ์ 2553 08:55 น. - comment id 1101036
เหลือมากเกินเศษสร้อยที่ร้อยขาน คือลำธารไหลพาดไม่ขาดสาย แม้นเคยเหือดเกือบแห้งสิ้นแรงกาย หาสูญหายไหลหลั่งประทังชนม์ ...แวะมาเยี่ยมแต่เช้าจ้า
17 กุมภาพันธ์ 2553 09:09 น. - comment id 1101041
วรรณกรรม ล้ำเลิศ ประเสริฐค่า อยู่ที่ว่า ในมือ ของคนใหน แม้กิ้งก่า ได้ทอง มากเท่าได ก็คงไร้ คุณค่า มิน่ามอง ------ค่าของคน.อยู่ที่คนรู้ค่าครับ..
17 กุมภาพันธ์ 2553 10:10 น. - comment id 1101058
กวีบทเก่ายังคงมีคุณค่าเสมอค่ะ ตราบใดที่ผู้อ่านยังลึกซึ้งกับความหมายของมัน...
17 กุมภาพันธ์ 2553 10:15 น. - comment id 1101063
แม้หมึกจางแต่ใจไม่จางจืด ไม่เย็นชืดจืดจางห่างไปไหน กวีบทเก่าเก่ายังเร้าใจ บ้านกลอนไทยก็ยังอยู่คู่กับเรา.....
17 กุมภาพันธ์ 2553 12:10 น. - comment id 1101093
แม้ใครจะไม่เห็นค่าของหยดน้ำหมึก ที่จารึกลงไปด้วยใจ แต่เราเองค่ะ ที่เห็นคุณค่านั้น แวบมาทักทายกันค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2553 15:56 น. - comment id 1101214
แวะมาอ่านด้วยความคิดถึงค่ะ...
17 กุมภาพันธ์ 2553 22:42 น. - comment id 1101476
ชอบอ่านกวีเก่าๆค่ะ มันทำให้คิดถึง คิดถึง....
18 กุมภาพันธ์ 2553 01:42 น. - comment id 1101521
สวัสดีค่ะคุณอินสวนมีกาแฟต้องแถมหนังสือพิมพ์สักฉบับน่ะค่ะสวัสดีค่ะ ครูกระดาษทราย ใช่ค่ะทุกตัวอักษรเราเขียนจากหัวใจ
18 กุมภาพันธ์ 2553 10:34 น. - comment id 1101619
บทกวีเก่าเก่าก็คือเก่า บ้างบางบทหนักเบาตามประสา มีสุขทุกข์เรื่องราวตามเวลา มีคุณค่าแก่ผู้รู้พินิจ
18 กุมภาพันธ์ 2553 12:31 น. - comment id 1101694
18 กุมภาพันธ์ 2553 15:07 น. - comment id 1101732
แม้หมึกจาง แต่มิจางไปจากใจคนประพันธ์
18 กุมภาพันธ์ 2553 20:09 น. - comment id 1101908
จะเก่าแค่ไหนก็ฝังในความรู้สึกแหละค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
