๐๐นี่ฉันฝันโหดร้าย ฤาไฉน อยากตื่นลืมบางใคร หนึ่งบ้าง เธอลืมรักลืมใจ เคยมอบ ทิ้งปล่อยฉันอ้างว้าง ปล่อยคว้างเดียวดาย ๐๐ไม่มีเธออีกแล้ว จริงจริง อ้อมกอดเคยอกอิง อุ่นเนื้อ ยามซบไหล่แนบพิง เหมือนก่อน มันหมดขาดแม้เอื้อ อุ่นไซร้ไม่เห็น ๐๐ฤารักเราจบแล้ว ไม่คืน อยากกล่อมหลับตาฝืน หลอกซ้ำ ลืมความเจ็บกล้ำกลืน ครั้งก่อน ลืมว่าใครทำช้ำ รวดร้าวหัวใจ ๐๐วอนสายลมกล่อมให้ ลืมเธอ ลืมสิ่งเคยปรนเปรอ ก่อนนั้น ลืมเคยรักละเมอ วันเก่า ลืมช่วงเวลาสั้น ระหว่างนั้นสาบสูญ
จ.จันทรสุวรรณฑล 28 เม.ย. 2553 07:56 น. - ID 134463 
946
1
0
28 เมษายน 2553 16:18 น. - comment id 1124308
วอนสายลมกล่อมใจคนไกลบ้าน อยู่บนลานกร้านกรำแต่ฉ่ำฝน บนระเบียงเคียงข้างอย่างอดทน ยามอับจนคนไกลไม่นำพา จงเงยหน้ายิ้มรับให้กับฝน ความมืดมนทนทานจนผ่านหน้า ใครจะรู้ผู้แพ้แม้โรยรา แต่ยังกล้าท้าสู้เพื่อดูใจ
28 เมษายน 2553 16:39 น. - comment id 1124321
แม้ผ่านร้อนผ่านหนาวกี่คราวครั้ง ห้วงภวังค์ฝังจิตทุกชิดใกล้ ยากจะเลือนความหลังที่ฝังใจ คงอยู่ในทุกถวิลจินตนา ยากจะล้างเลือนลบให้จบสิ้น ที่หยาดรินหลั่งไหลนองใบหน้า กี่หยาดหยดแทนช้ำผ่านน้ำตา มิเคยร้างแรมลาค่าวันวาน คือความทรงจำที่ช้ำชอก ดังถูกตอกด้วยปฏักหลักประหาร ลมหายใจทดท้อทรมาน รอวันสิ้นลมปราณสถานเดียว อิอิ
28 เมษายน 2553 16:45 น. - comment id 1124325
ตราบปราณสิ้นมิเหือดมิแห้งหาย ตราบชีพวายมิจบมิมาเหลียว รอยความรักอารมณ์รอยกลมเกลียว ทั่วทุกเสี้ยวยังรักภักดีเธอบ้าได้ใจจริงๆแต่งรายฟะเนี่ย
3 พฤษภาคม 2553 06:17 น. - comment id 1125068
เพราะจัง..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
