ประสบการณ์ในชีวิตของผมช่วยวิจารณ์ด้วยครับ เมื่อวันที่12 เมษายน พ.ศ.2540 ผมเดินทางไปฉลองสงกรานต์ที่จังหวัดบุรีรัมย์ ผมออกเดินทางจากบ้านที่สำโรงใต้ตอน22.45 น.ขึ้นทางด่วนบางนาแล้วขึ้นโทล เวร์ช่วงวิภาวดีฯรถติดมากหยุดนิ่งเป็นชั่วโมงและขยับได้ทีละนิด..หกโมงเช้าตรง ตลาดไทย แล้วถึงสระบุรีตอนบ่ายโมงเศษ..พักกินข้าวแล้วเดินทางต่อ..ถึงอำเภอ หนองกี่เกือบสามทุ่ม..ช่วงอำเภอหนองกี่-อำเภอนางรอง..ผมขับรถไปเรื่อยๆเหยี ยบ เท่าไหร่ไม่รู้ จนหัวรถผมกับท้ายรถบรรทุกข้างหน้าห่างกันแค่ฝ่ามือเท่านั้น เอง แต่ทันใดนั้นมีเสียงตะโกนข้างหูผมอย่างดังว่า..ระวัง..ผมสะดุ้งตื่นและค่อยๆ ผ่อนคันเร่งและแตะเบรกเบาๆ ผมตกใจมากหันซ้ายหันขวา ใครนะมาตะโกน บอกให้ระวัง..มองทางซ้ายเมียก็นั่งหลับอยู่..มองดูเบาะหลังลูกชายก็หลับทั้งสอง คนแล้วเสียงใครมาตะโกนให้ระวัง...ช่วยหาคำตอบให้ที... ประทาน
ประทาน 1 มิ.ย. 2553 20:57 น. - ID 135060 
2370
2
0
1 มิถุนายน 2553 22:16 น. - comment id 1131301
ทวยเทพผู้พิทักษ์ รักษา ท่านกระซิบลงมา บอกใบ้ ด้วยจิตกรุณา สัตว์โลก หวังผ่อนปรนหนักให้ กลับเช่นเป็นเบา ดีฮับพี่ชายหายไปไหนมานานมาก ๆ เลยฮับคิดถึงพี่อยู่เสมอนะ ผมก็มีปสก.แบบนี้เมือ่เดือน ต.ค. ปีที่แล้วน้องผมเสีย ผมกลับบ้านที่ขอนแก่นขากลับกลับมาฅนเดียว ขับรถหลับในมาตั้งแต่สระบุรีถึงยุดยา ไม่เป็นไรเลย พอเปิดประตูลงจากรถจะไปเปิดประตูบ้าน ได้กลิ่น....มาเลย รู้เลยว่าเป็นกลิ่นน้อง น้องคงนั่งมาส่งด้วย ทั้งดีใจ ทั้งปลื้มใจ ทั้งกลัวนิด ๆ ผมว่าฅนดีผีคุ้มนะครับพี่ชาย
2 มิถุนายน 2553 08:04 น. - comment id 1131356
จะใครก็แล้วแต่ ขอบคุณนะคะที่มาช่วยเตือนพี่ประทานในครั้งนั้น ช่วยปกป้องดูแลพี่ประทานตลอดไปด้วยนะคะ
2 มิถุนายน 2553 17:07 น. - comment id 1131646
พี่ว่าใครอ่ะ....
2 มิถุนายน 2553 21:57 น. - comment id 1131756
หน้าส่วนตัว
เขียนโคลงได้สุดยอดจริงๆน้องชายสุดฮัก..ขอแสดง
ความเสียใจด้วยนะครับที่สูญเสียน้องชายที่ผมหาย
หน้าหายตาไปเพราะ(ขอเล่าให้ฟังนิดหน่อยนะ)..
คืออย่างนี้ครับ..
คนขับรถประจำของผม..ผมไล่มันออก
เพราะผมจับได้ว่า..ขโมยน้ำมันผมไปขายให้
กับพ่อค้าของเก่ารายหนึ่ง..ผมแค้นใจมากๆเลย
ผมไม่จ้างใครอีกเลย..แล้วก็ขับเองดีกว่า..ดัง
นั้นจึงไม่มีเวลาให้ตรงนี้..น้องชายสนใจจะเป็น
คนขับรายต่อไปไหม?เป็นรถ6ล้อขับง่ายมีอุป-
กรณ์ทุกอย่างสนไหมละ...
ขอบใจมากที่ยังระลึกถึงกันอยู่
2 มิถุนายน 2553 22:00 น. - comment id 1131757
ม่านแก้วคนดี..น้ำคำของเจ้าช่างหวานซึ้งนัก..อ่าน แล้วอ่านอีกเป็น10รอบเลย ขอบคุณครับ
2 มิถุนายน 2553 22:09 น. - comment id 1131758
แกงเขียวหวานคนสวย..พี่ว่าน่าจะเป็นจิตใต้สำนึก มากกว่านะ..ว่าไหม? ขอบคุณครับ
3 มิถุนายน 2553 09:34 น. - comment id 1131864
โห..
3 มิถุนายน 2553 17:18 น. - comment id 1132178
พรพันดาวครับ..มันเป็นอะไรที่ลึกลับ..ไม่เชื่อก็ต้อง เชื่อครับ..ผมไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมฟัง เลยครับ..กลัวเขาไม่กล้านั่งรถผมครับ.. ขอบคุณครับ
6 มิถุนายน 2553 23:18 น. - comment id 1133101
สวัสดีค่ะ แซมมาช่วยหาคำตอบ.. ถ้าแซมกับคุณประทานสนิทสนมกันมากๆ แซมจะว่า อย่างนี้ค่ะ... "เสียงนั้นเป็นเสียงผู้หญิงใช่ไหมคะ.. มีเสียงกัดฟันกรอดๆแทรกอยู่ในน้ำเสียงรึเปล่า... คุณประทานชอบแอบไปมีกิ๊กรึเปล่า.. ถ้าคำตอบใช่ทั้งหมด ...ก็แปลว่า คุณผู้หญิงที่นั้งข้างๆ เป็นคนขี้ละเมอ..." แต่แซมไม่อาจจะพูดอย่างนั้นได้หรอกค่ะ เดี๋ยวจะเป็นการลามปาม และไม่มีสัมมาคารวะ ดังนั้น แซมคิดว่า คงจะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณประทานเคารพ นับถือ มาช่วยเตือนให้ระวังภัย นะคะแซมไม่มีเจตนาอื่นใดที่ไม่ดี แค่มาทักทายด้วยไมตรี ถ้าไม่สมคาร แซมกราบขอโทษนะคะ นึกขึ้นมาได้ว่า"ปลาหมอตายเพราะปาก" อิ..อิ..
6 มิถุนายน 2553 23:49 น. - comment id 1133106
แซมครับ..ประทานว่าแซมเป็นคนที่มีวุฒิภาวะดี..
มากมาก..จนนึกอยากจะขอยืมตัวมาสอนลูกหลาน
ที่บ้านจังเลย..ขนาดไปอยู่เมืองฝาหรั่ง..ภาษาไทย
ยังเนี๊ยบเลย(แตกฉานจริงจริง)นับถือ..นับถือครับ
แซมคิดเหมือนผมเลยนะ..น่าจะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
หรือจิตใต้สำนึกบางอย่างนี่แหละ...ประทานเป็นคน
เจียมตัวเจียมใจไม่บังอาจไปว่าแซมลามปาม
ได้หรอกครับ..รู้สึกเป็นเกียรติ์ด้วยซ้ำที่ทำให้
รู้สึกเป็นกันเองดีครับ
ถ้าแซมเป็นปลาหมอประทานจะไม่ให้
ตายเพราะปากหรอกครับ..แต่ประทานจะให้
อาหารอย่างบริบูรณ์ครับ..และดูแลเป็นอย่างดี
ตราบสิ้นอายุขัย..ยินดีมากที่ได้รู้จักครับฯลฯ
ขอบคุณครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
