เจ้านกในกรงเหล็ก ไร้สรรเสกอิสรภาพ
ขนสวยสุดใครทาบ ดังโดนสาบให้ทุกข์ทน
ท้องฟ้าไม่อาจบิน เพียงได้ยินสิ้นสับสน
แสนสวยไม่อาจยล เพียงเพื่อคนที่นำมา
จากป่ามาสู่เมือง อันรุ่งเรืองอนาถา
คนชมนิยมพา หานำมาเพื่อครอบครอง
กักขังในกรงกรรม ความชอบธรรมไร้สมอง
นกอยู่คู่ฟ้าทอง ใยเจ้ามองอยู่ในกรง
โปรดเถิดทุกทุกท่าน อย่าจับฉันมาจากพง
นำมาบรรจุกรง เพื่ออยู่คงไปวันวัน
ฉันอยากจะโบยบิน ไปยังถิ่นที่ไฝ่ฝัน
ขอเพียงเพียงเท่านั้น ชีวิตฉันเท่านั้นเอง
15 สิงหาคม 2553 18:14 น. - comment id 1151332
เป็นนกที่โชคร้ายจริง ๆ นะคะ ช่วยเหลือตัวเองก็ไม่ได้ซะด้วย

15 สิงหาคม 2553 18:57 น. - comment id 1151340
น่าสงสารนกจังเป็นคนก็คงไม่ต่างกัน กลอนเพราะดี ผมขอนุญาติ เอาไปแปะ หน้า เฟสบุ๊ค ผมนะครับ

16 สิงหาคม 2553 11:47 น. - comment id 1151434
นั่นสินะคะ คิดอะไรถึงจับนกมาขัง แล้วอ้างว่าเลี้ยง ทั้งๆ ที่ถ้ามันพูดได้ มันคงบอกว่าอย่าเลี้ยงฉัน แต่เด็กน้อยกำพร้า, เร่ร่อน กลับไม่มีใครอยากเลี้ยง???? กาพย์งามมากค่ะ
