บทกวีแห่งหัวใจ ฝากไปให้ถึงเธอ

BongNothMaRu

ในวันที่  ตัวฉัน  นั้นร้องไห้
จมอยู่ใน  ความทุกข์  ที่สุดแสน
ไม่มีใคร  กำลังใจ  มันขาดแคลน
ต้องการเพียง  อ้อมแขน  ใครสักคน
ในวันหนึ่ง  ที่เธอ  เดินเข้ามา
มอบเวลา  ที่มีค่า  ให้แก่ฉัน
มีความหมาย  มากมาย  เมื่อมีกัน
ช่วยผลักดัน  วันเวลา  ที่หยุดไป
อยากขอบคุณ   เธอมาก  มากหนักหนา
ที่เข้ามา  ช่วยเยียวยา  คนอย่างฉัน
ขอบคุณเธอ  ที่ได้มอบ  คืนและวัน
ที่มีค่า  กับฉัน   นั้นมากมาย
แต่สักวัน   อะไร   อะไร   ก็ต้องเปลี่ยน
ต่างหมุนเวียน   เปลี่ยนแปรผัน
สึกวันหนึ่ง   เธอก็ต้อง   ไปจากกัน
วันที่ฉัน   จะลุกขึ้น   ยืนได้เอง
ฉันไม่อยาก  ทรยศ  เธอรู้ไหม
แต่หัวใจ  ฉันหวั่นไหว  อยากให้รู้
ยิ่งเธอใกล้   เธอดี   ที่เป็นอยู่
ทำให้ฉัน   นั้นได้รู้   เสียงของใจ
แต่จะเอ่ย   บอกเธอ   ก็กลัวว่า
วันเวลา   ที่ผ่านมา   หมดความหมาย
กลัวว่าเธอ   จะทำ   ตัวเปลี่ยนไป
กลัวว่าความ   เชื่อใจ   ของเธอ   จะเปลี่ยนแปลง
แต่!!! ชอบเธอนะ  คำนี้   ที่อยากบอก
แต่ไม่ขอ  คำตอบ  ใด้ดอกหนา
ขอเพียงแค่  ยังได้มอง  ด้วยสองตา
เก็บเธอมา   เป็นภาพฝัน   ยามค่ำคืน
ฉันขอโทษ   ที่ต้องเอ่ย   เผยให้รู้ 
เก็บไว้อยู่   ในใจ   อึดอัดหนา
เลยต้องบอก   ออกไป   เป็นวาจา
ให้เธอ   รับรู้ว่า   ฉันชอบเธอ
แต่ได้โปรด    อย่าโกรธ    หรือเคืองฉัน
ที่ผ่านมา   ที่ให้กัน    เท่านั้นหนอ
มากมายแล้ว   มันมากเกิน    คำว่าพอ
จะไม่ขอ   อะไร   ไม่อีกเลย
หากวันนึง   ตัวฉัน   นั้นสับสน
วุ่นวายจน   เกิดท้อ   และหวันไหว
ขอให้ฉัน   นั้นโทรหา   บ้างเป็นไร
ไม่รบกวน    เกินไป   ใช่ไหมเธอ
และสุดท้าย  ที่ฉัน  อยากจะเอ่ย
ถ่อยเฉลย  ความใน  จากใจฉัน
เป็นคำพูด  ที่มากมาย  ความผูกพัน
เป็นประโยค  ที่สำคัญ  ของหัวใจ
จงรู้ไว้  ว่าฉัน   ยังเหมือนเดิม
แมนเพิ่มเติม  ความรู้สึก  ลึกซึ้งแค่ไหน
ก็จะเป็น  ฉันคนเดิม   ตลอดไป
ตราบเท่าใจ ของเธอยัง  ต้องการกัน
หากเธอทุกข์   เศร้าใจ  เหนื่อยและท้อ
อยากให้รู้  มีฉันรอ   อยู่เสมอ
ที่ตรงนี้   ฉันจะอยู่   เพื่อคอยเธอ
จะเป็น  พี่  เป็น  เพื่อน  เสมอ ตลอดไป