คนไกล..อย่าใจน้อย

อินสวน

  เพลงพิณแผ่วแว่วหวานซ่านสดับ                          
     แคนก็รับพลิ้วพรมผสมเสียง
เป็นลำนำเจื้อยแจ้วแว่วสำเนียง                                   
   ร้อยความเรียงรักฝากไปจากใจ
 
     ลายโปงลางครางมาว่าคิดถึง                                   
 หวูดรำพึงพรอดพร่ำรำพันไหว
แสนสะท้านซ่านซึ้งถึงทรวงใน                                      
 บอกฅนไกล-ฅนเหงาเขาเฝ้ารอ
 
     โอ้ว่าโอ้ละหนอช่อดอกเอื้อง                                  
  เจ้าขัดเคืองเรื่องไหนสิ่งใดหนอ
ฤาว่ารักจากใจไม่เพียงพอ                                          
  อย่าปล่อยให้ทุกข์ท้อเพราะรอนาน
 
     โอ้ว่าโอ้ละหนอช่อดอกฟ้า                                       
โปรดเมตตามีจิตคิดสงสาร
รู้ไหมใคร ฅนรอทรมาน                                               
 เพราะร้าวรานรอคอยจนน้อยใจ
 
     โอ้ว่าโอ้ละหนอช่อดอกรัก                                     
  สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ได้แต่ฝันละเมอเพ้อร่ำไป                                            
 บอกความนัยคำนึงส่งถึงกัน
 
     โอ้ว่าโอ้ละหนอช่อดอกแก้ว                                   
  หลงรักเจ้าเข้าแล้วนะจอมขวัญ
หากบุญเคยร่วมสร้างแต่ปางบรรพ์                                 
 คงมีวันปรองดองร่วมครองเคียง..(คนไกล)
   ..
     เสียงซึงแผ่วแว่วผ่านซ่านสดับ                             
 สะล้อรับพลิ้วพรมผสมเสียง
ซอล่องน่านผสานหวานสำเนียง
หวังร่วมเรียงเพียงฝันทุกวันคืน
	หอมเอยหอมดอกรักสลักจิต
อยากสนิทชิดเช่นไม่เป็นอื่น
เป็นเจ้าของจับจองครองขวัญยืน
รักหวานชื่นรื่นรมย์สมฤทัย
	งามเอ๋ยงามดอกดินไม่สิ้นสร่าง
สองข้างทางสายหลักรักไสว
ไม่เคยมีช่องว่างความห่างไกล
ระหว่างใจเราสองคล้องผูกพัน
	ใจเอ๋ยใจคนรออย่าท้อแท้
ร่วมดูแลรักแท้ไม่แปรผัน
อย่าเคลือบแคลงระแวงรักแบ่งปัน
หากรักมั่นยามคอยอย่าน้อยใจ
	ครึกครื้นเครงเพลงแคนแดนอีสาน
ดังประสานสะล้อซอหวานไหว
ประโคมกล่อมพร้อมคำนำรักไป
บอกคนไกลนัยหนึ่งซาบซึ้งทรวง........(อินสวน)