สงสารจิตคิดถึงคนึงนิจ คิดแสนคิดห่วงแสนห่วงพาหวั่นไหว คิดถึงแก้วดวงตามาจรไกล ห่วงดวงใจไกลจากมาพรากจร ไหววิญญาณ์มาพรากจากไกลลับ ไหวจวนจับไม่อยู่สู่สมร พะวงรักหนักใจได้อาวรณ์ ไหวจนใจรอนรอนมลายไป โอ้ดวงใจใยซึ่งถึงหลายรัก ดั่งเช่นจักไม้เลื้อยคอยลื่นไหล แต่ดวงจิตพิศวาสแทบขาดใจ จะลื่นไหลอย่างไรยังรักเธอ
ก.ศานติยศ 4 เม.ย. 2554 23:30 น. - ID 139819 
1012
0
0
5 เมษายน 2554 07:40 น. - comment id 1189553
ความรักนั้นยากที่จะเข้าใจนัก เมื่อมีรักมองทุกสิ่งดูสดใส ทั้งอบอุ่นอิ่มเอิบในหัวใจ เขาแปรไปรักยังไม่เสื่อมคลาย ยังคงเฝ้าผูกพันในดวงจิต ทั้งยึดติดแม้ใจแทบสลาย เพราะว่ารักจึงรู้จักให้อภัย ไม่เสียดายความรู้สึกที่ดีดี เฝ้ารอวันให้เขานั้นคืนกลับ แม้ลาลับล้างไกลไม่หลีกหนี ทั้งหัวใจเฝ้ารอให้ได้มี คืนวันที่มีสุขดังเช่นเดิม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
