หน้าส่วนตัว
ท่าม ระติกาล...
อันยาวนานในคืนหนาว
ร้อยเรืยงคืนเคียงดาว
แม้เงาจากเจ้าไปนานนัก
มิมีหรอก ดอกไม้
ที่มีให้คือ ความรัก
ค่ำคืนยื่นคำเสลาสลัก
ภักดิ์พร้อมห่วงหาอาทร
เพียงแค่ดอกหญ้า
ประดับพสุธาสิงขร
อ่อนไหวยามไหวบางตอน
มิอาจประดับอาภรณ์แพรไหม
ดอกหญ้าริมทาง
ต่อให้สะอางค์สวยใส
ถึงจะเป็นเช่น ดอกไม้
สมญานามเป็นได้ แค่..ดอกไม้ริมทาง...
กวีเถื่อน
Many_love 2 พ.ค. 2554 12:42 น. - ID 140065 
1774
0
0
2 พฤษภาคม 2554 16:42 น. - comment id 1192551
3 พฤษภาคม 2554 13:45 น. - comment id 1192662
เป็นได้แค่เพียงดอกหญ้าริมทาง ฟังแล้วสะท้านไปทั้งชีวิต แห่งใดแบ่งแยกคุณค่า..ผิดแปลก ด้วยควมคิด..แม้นอยู่ริมทาง ยังสร้างความวิจิตร..คงไม่ผิด ถ้าจะหยิบ..ใส่ไว้ในแจกัน
3 พฤษภาคม 2554 13:47 น. - comment id 1192663
สำหรับคีตากะ...
3 พฤษภาคม 2554 13:54 น. - comment id 1192664
ดอกหญ้า...ช่างต่อว่า...
สำหรับดอกหญ้าผู้กล้าแกร่ง
แดดร้อนยามแล้งยังสวยใส
กลีบอ่อนบางเก็บท่ามกลางดวงใจ
แจกันแก้วเจียรนัย..มีไว้สำหรับเธอ..
ขออภัยถ้าทำให้หัวใจสะเทือน..
4 พฤษภาคม 2554 00:24 น. - comment id 1192726
ดอกไม้ที่ดูว่าสวยงาม อาจไร้ค่าในนิยามของความหมาย... สวยแค่ไหน..ไร้คุณค่า..น่าเสียดาย เจ็บแค่ไหน..ทนเก็บไว้...ให้ใจชิน... ขอโทษที่ทำให้เสียใจ....
4 พฤษภาคม 2554 17:44 น. - comment id 1192828
........ เพียงแค่ดอกหญ้า อาจไร้ค่าไม่สูงส่ง แม้อ่อนไหวก็ทะนง ดำรงค่าไม้ริมทาง .................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด