รอรัก

พรฟ้า

สุริยันเคลื่อนคลาลงดับแสง  
สุรีย์แรงลาลับแล้วห่างหาย
ผ่านเวลาลับเลื่อนไม่ช้าใย
คนห่างไกลใจเก้อยังหลงรอ
    ท้อสุดท้อในจิตคิดหวั่นไหว
คำของใครปลอบใจข้าได้หนอ
สุดที่รักสุดที่ชั่งสุดจะพอ
สุดจะรอสุดจะทนสุดทำใจ
    สุริยันคงเคียงคู่จันทรา
แต่ตัวข้าเหว่ว้าแต่ฉไน
คู่ของฉันตายเกิดอยู่หนใด
ใจช่างร้ายทิ้งกันให้หลงคอย
คอยความหวังที่ยังไม่ได้เกิด
ช่างเลยเถิดเคว้งคว้างใจจริงหนอ
เขายังมีตัวตนไหมไม่รู้พอ
แต่ก็รอก็ขอให้พบเจอ
    เธอคนนั้นเป็นใครอยู่ที่ไหน
จะห่วงใยฉันไหมใจหักเห
จะรักกันจริงไหมใจโลเล
จะเป็นเกย์หรือเปล่าไม่แน่ใจ
จะเป็นใครก็ช่างฉันไม่สน
ขอเป็นคนรักจริงไม่หวั่นไหว
อย่าทอดทิ้งให้ฉันต้องเสียใจ
ฉันรอได้แค่ไหนก็จะรอ...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน