ใจเสือ..หรือใจเสีย

อินสวน

    วันนี้ฟ้าสีครามงามระยับ
แมกไม้รับทักทายสายลมหวน
ไหวระริกระร่ำคำเชื้อชวน
ไม่เหลือความแปรปรวนเคยป่วนใจ
	   แสงแดดอ่อนรำไรไล้ทิวทุ่ง
สะท้อนรอบขอบคุ้งทอเงาใส
สุดทิวท้ายชายป่าพนาลัย
เห็นเงาไม้ไหววามท่ามลมโชย
	  เสือภูธรสัญจรผ่อนแรงพัก
ปลูกต้นรักก่อนลาล้าละโหย
โอกาสหน้ากลับมาไม่ราโรย
ดอกรักโปรยกลีบกลิ่นประทินทาง
	   ละลิบลิ่วพฤกษาพนาสันต์
ราวฟ้ากั้นเขตใจไว้ไกลห่าง
ไม่เคยลดละฝันนั้นจืดจาง
แม้ฟ้ากว้างไม่อ้างว้างหรือเดียวดาย
	   ใจครื้มคึกลึกไล่เหงื่อไคลหลั่ง
เหลือบแลหลังรอยหวังไม่จางหาย
มองเบื้องหน้าราวฟ้ายังท้าทาย
พร่างพรูพรายผุดผิวลมพลิ้วเชย
	   กลิ่นโคลนคลุ้งทุ่งทำดำกล้าแล้ว
ตลอดแนวเอิบอิ่มรอยยิ้มเผย
บรรยากาศอบอุ่นความคุ้นเคย
อยากสมัครเป็นเขยขอทำนา
	   จวบตะวันบ่ายหน้าฟ้าเปลี่ยนสี
เบื้องหน้ามีเมฆฝนดำหม่นหนา
รีบรุดเร่งเป้าหมายหาชายคา
พบกระท่อมเถียงนาพาอุ่นใจ
	   ฝนกระหน่ำหนักห่าหลังคารั่ว
นั่งห่อตัวหลบฟองละอองใส
ในรู้สึกนึกหวนอวลกลิ่นไอ
สูดหายใจเก็บไว้ใจเบิกบาน
	   หลุยส์กานัวร์คันใหม่คู่ใจเสือ
แดงระเรื่อโฉบเฉี่ยวเปรี้ยวอมหวาน
คงถนอมยาวไกลไปอีกนาน
ให้คุ้มงบประมาณที่ซื้อมา
	   ใช่เปลี่ยนใจได้ใหม่แล้วลืมเก่า
ทอดทิ้งเจ้าแกรี่นี้คอยหา
เพียงระหว่างเว้นว่างบางเวลา
แล้วจะพาปีนป่ายหายแง่งอน
	   ได้เวลาฟ้าเปิดปลอดโปร่งแล้ว
โค้งรุ้งงามพรายแพรวพาดสิงขร
ลำแสงสาดลาดรับจับบางตอน
เป็นภาพซ้อนสะท้อนทาบแถบทอง
	   จะปั่นไปไต่รุ้งตามใจรัก
หรือจะพักเพียงอยากยากจับต้อง
ตามสิ่งไหนหนีใครใจตรึกตรอง
เสียงกู่ก้องจากใจ....ใครได้ยิน