ณ แดนใจในยามนี้มีเว้าแหว่ง
ริมกำแพงพบช่องคล้องหวั่นไหว
เขื่อนน้ำตาเอ่อท่วมท้นล้นแดนใจ
เพื่อนอยู่ไหนให้ฉันเหงาเศร้าเดียวดาย
แท้รอยหยักฟักซ่อนย้อนไหวอ่อน
ของสั่นคลอนขวัญเคว้งคว้างมิห่างหาย
ใจสะท้อนสะท้านปานละลาย
ในความหมายเหมือนบ่งบอกตอกอ่อนแอ
อารมณ์เหงาเศร้าว้าเหว่เห่หม่นหมอง
เหงาเข้าครองครอบใจให้มีแผล
ยามตะวันลับแสงไปไม่เหลียวแล
เย็นยิ่งแท้ที่ไร้เพื่อนเยี่ยมเขื่อนใจ.