ความทรงจำสุดท้ายที่ปลายฟ้า

กระต่ายใต้เงาจันทร์


ความทรงจำสุดท้ายที่ปลายฟ้า
ระเรื่อเรืองส่องกระจ่างทางบนดอย
กระพริบพร้อยเม็ดฝนพร่างวางสดใส
ใบไม้พลิ้วราวระบำกังวานไพร
เสนาะในเทียบเคียงเสียงดนตรี
จำปีหอมมัดไว้แนบปลายผม
ส่งกลิ่นหอมชวนชมไปทุกที่
แสงแดดอ่อนทอระยับทาบนที
ธรรมชาติดีแต่ความคิดบิดสวนทาง
ละลิ่วล้อละลอยล่องลองความคิด
ความทรงจำที่ถูกปิดมาแผ้วถาง
ยิ่งอยากลืมยิ่งกลับจำทำทุกทาง
หัวใจบางเริ่มเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ใช้ธรรมชาติรักษาไว้ที่ปลายฟ้า
มองทุกอย่างธรรมดาพบว่าใช่
ทุกสิ่งอย่างผ่านมาแล้วผ่านไป
ชีวิตสร้างวางไว้ในกมล       (กระต่ายใต้เงาจันทร์    เขียน)
มีวันจรวันจากพบพรากจบ
เริ่มต้นครบวัฎจักรสลักผล
ในห้องห้องแห่งชีวิตคิดเวียนวน
ก็ร่วงหล่นลับฟ้าอันรามเรือง
เปรียบกับรักดำรงซึ่งวงรอบ
เคยเก็บกอบสุขอยู่อย่างฟูเฟื่อง
เมื่อสูงสุดโรยลับอับประเทือง
ก็สบเบื้อง กำสรวล รัญจวนใจ
แลเพียงสุขจาก"รัก"คงหนักรั้ง
ให้แลเห็น อนิจจัง ระรินไหล
จาก พบ จบ เริ่ม เสริม ทรุด นัย
คือ แก่นแท้ ธรรมอำไพ ในชีวิตฯ
คือแก่นแท้ ทุกสมัย ในชีวิต !!  (อรุณสุข   เขียน)
จึงมอบฝากความทรงจำไว้...ที่ปลายฟ้า...
ทุกเรื่องราวผ่านมาอย่ายึดติด
รู้ให้เท่าคิดให้ทันในความคิด
ใช้สติพินิจ-พิจารณา
นี่คือสัจจธรรมบทหนึ่งแห่งชีวิต
ในดวงจิตแฝงความหมายให้ค้นหา
จากสูงสุดสู่สามัญแห่งมรรคา
วิปัสสนากรรมฐานจึงพานพบ    (กระต่ายใต้เงาจันทร์  เขียน)
ปล.ชอบกลอนที่พี่อรุณสุขตอบไว้  ในบทกลอน เพลงผีเสื้อ  มากๆๆคะ  เลยขออนุญาตตรงนี้แก้บางประโยคและเอามาเขียนต่อ แล้วกันนะคะ)
				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    1 สิงหาคม 2554 17:12 น. - comment id 1204639

    
    
    ตามกลิ่นดอกจำปีมาจ้ะ
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • การัณยภาส

    1 สิงหาคม 2554 17:25 น. - comment id 1204647

    เป็นการสอนให้มองความรักและชีวิตในแบบธรรมะ ชอบมากค่ะ
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    2 สิงหาคม 2554 10:30 น. - comment id 1204681

    อยู่บนดอยจำปีคะกลิ่นหอมมากๆๆชอบมากๆๆเลยเช้าพี่กานต์11.gif36.gif
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    2 สิงหาคม 2554 10:33 น. - comment id 1204688

    สวัสดีคะคุณการัณยภาส 
    สบายดีน่ะคะ  กระต่ายชอบงานเขียนพี่อรุณสุขมากๆๆนะคะ   ขอบคุณนะคะที่แวะมา11.gif36.gif
  • ลูกหมาตัวสกปรก MomMamSan

    6 สิงหาคม 2554 13:11 น. - comment id 1204885

    บอกว่า " โทรหาแนเด้อ " ม่ะได้บอกว่า " ให้โทรหาแหน่ "
    จั๊กกะหน่อย ฮ่วยกำนันนี่แหม เล่นแจกเบอร์ต่อหน้าธารกำนัล
    เลยทีเดียว รับมุกไม่ทันนะเนี้ย 19.gif
  • ลูกหมาตัวสกปรก MomMamSan

    4 สิงหาคม 2554 23:26 น. - comment id 1204974

    สบายดีมั้ยฮับ กำนัน ไม่เจอกันนานมากเลย ดีใจที่ได้กลับมาฮับ โทรหาแนเด้อ ฮา
  • MomMamSan

    5 สิงหาคม 2554 07:26 น. - comment id 1204994

    ขุดของเก่าเอามาแจมก่อน แต่งใหม่ไม่ทันฮับ
    
               สรรพสิ่งต้องตามกงเกวียนกรรม
    
              ..... ผลิพรั่งบานแบ่งแต่งแต้มต้น
              ..... และแล้วร่วงหล่นวนเวียนไหว
              ..... ยินยลผลผ่านปานเป็นไป
              ..... โศกเศร้าเรื่องไรใคร่ครวญความ
    
              ..... เกิดแก่ล้วนแล้วต้องตายตก
              ..... หยิบยกใดดีถูกไถ่ถาม
              ..... ชั่วช้าเลิกละปลดปลงปราม
              ..... สรรพสิ่งต้องตามกงเกวียนกรรม
    
                    29 ก.ย. 49 - 14:37
  • MomMamSan

    5 สิงหาคม 2554 07:27 น. - comment id 1204995

    เห็นเล่นกลบทกัน ตอนนั้นเลยสร้างกลบทขึ้นมาเอง
    เรียกว่า " กลบท ๒ ๒ ๓ " สังเกตดูเอานะกำนัน ;-)
  • MomMamSan

    5 สิงหาคม 2554 07:31 น. - comment id 1204996

    คึดฮอดกำนันหลายเด๊นั่น เอาโคลงเก่ามาแจมอีก
    
                        . . . ธารธรรม . . .
    
            ธารธรรมไหลเรื่อยล้น..........รินริน
            แล้วแต่ใครยลยิน.................รับรู้
            ซึมซับสู่ใจจินต์....................ย่อมสุข
            หลงผิดคิดอุดอู้....................ทุกข์ซ้ำวนเวียน
    
            กงเกวียนหมุนเปรียบได้.......เวรกรรม
            สุขทุกข์ย่อมหนุนนำ.............บ่เว้น
            ความดีมุ่งกระทำ..................นำสุข มาเฮย
            ทำชั่วทุกข์นำเน้น................ผ่าวร้อนกายใจ
    
                        05 ต.ค. 49 - 15:44
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    5 สิงหาคม 2554 17:27 น. - comment id 1205034

    คิดถึงเหมือนกันคะ  พี่สบายดีไหมคะ  
    กำนันต่ายไม่มีเบอร์พี่คะทำโทรศัพท์หายได้คืนแต่เบอร์เดิมตัวเองเบอร์เพื่อนหายเกลี้ยง
    กระต่ายยังใช้เบอร์เก่าอยู่คะ0871999353
    คิดถึงก็โทรมาแล้วกานนนนนนนนนนน11.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน