ห้ามไม่ได้หยุดไม่ไหวในความคิด ในห้วงจิตซับซ้อนเกินเอ่ยขาน บางครั้งหลงวุ่นวายอย่างไร้กาล สงบนิ่งอย่างเนิ่นนานในบางครา บางครั้งโศกบางครั้งเหงาเศร้าและสุข มีทั้งทุกข์รักโลภและห่วงหา มีบางครั้งร้องไห้เสียน้ำตา นี่แหละหนาความรู้สึกของคนเรา
sombody@krajokngao 11 ก.ย. 2554 10:55 น. - ID 141707 
976
2
0
14 กันยายน 2554 15:44 น. - comment id 1207462
^_^ คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันค่ะ ขอบคุณนะคะที่ยังจำกันได้ ช่วงนี้ฝนตกบ่อยระวังรักษาสุขภาพดีๆนะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ
12 กันยายน 2554 17:00 น. - comment id 1207948
ความรู้สึกบางครั้งก็รุนแรงรวดเร็วเหลือเกินนะคะ
12 กันยายน 2554 19:17 น. - comment id 1207952
ใช่ค่ะ อารมณ์และความรู้ควบคุมได้ยากมากๆ ขอบคุณค่ะ
14 กันยายน 2554 01:34 น. - comment id 1208069
แวะมาเยี่ยมจ้า รำลึกถึงเสมอนะ เคยไป เยี่ยมผมมาผมจำได้ครับ นานๆจะมาอ่าน และเม้นท์สักที ร่างกายสุขภาพไม่แข็งแรง ครั้นเข้านอนก็นอนไม่หล้บเลยมาเปิดคอมฯ ฟังวิทยุบ้าง ดูโน่นนี่บ้างจนกว่าจะง่วงจริง จริงจะเข้านอน เคยไปเยี่ยมผมจำได้จ้า คนแก่ก็อย่างนี้แหละ นอนไม่ค่อยหลับ ยิ่งอากาศปรวนแปรอย่างนี้โรคแพ้อากาศ กำเริบดีๆหายๆจ้า แต่ยัีงจำได้จ้า รำลึกเสมอ
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
