ด้านมืดของสีขาว

กระต่ายใต้เงาจันทร์


อ่อนไหวในอ่อนหวาน
สายธารละเรื่อล่อง
เสียงลมเป็นทำนอง
เรียงร้อยร้องทำนองสรภัญญะ
ในพบย่อมมีพราก
เกิดดับจากสัมผัสอาตยนะ
รู้แค่รู้เห็นแค่เห็นเป็นสรณะ
ใช้ผัสสะดูรู้แล้ววาง
ในโลกวุ่นย่อมมีเงียบ
ในราบเรียบย่อมมีอุปสรรคบ้าง
ในอับจนย่อมมีหนทาง
เพราะโลกกว้างย่อมมีดีและเลว
				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    25 ตุลาคม 2554 13:36 น. - comment id 1212529

    
    
    ผ้าขาวเปื้อน เห็นชัด ซักยากนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน