ขอบฟ้ากว้างทางไกลใช่ไปถึง แค่อยากดึงเด็ดได้อย่างในฝัน.. แม้หัวใจสั่งได้ใช้ผูกพันธ์.. นิจนิรันทร์หนึ่งนี้ไม่มีจริง..หากปลายทางทอดยาวเกินก้าวย่าง... ภาพเลือนลางติดตาคราหยุดนิ่ง ... หนาวอ้อมกอดบางทีที่แอบอิง... สรรพสิ่งบางครั้งยังหลอกลวงสิ่งที่เห็นเช่นไรยังไม่แน่ ...คนอ่อนแอซ่อนใจไว้แหนหวง... สายน้ำหลากรินไหลไปตามดวง.. ใบไม้ล่วงหลุดไปไม่หวนมา..ตัวตนเป็นเช่นไรใจหลีกเล้น..สิ่งที่เป็นใช่ใจนั้นใฝ่หา.. อดีตนั้นคือสิ่งที่ผ่านมา... กาลเวลาผ่านไปไม่หมุนวนความผูกพันธ์สร้างไว้ในความคิด.. เรื่องถูกผิดจริงแท้แค่ฝึกฝน... อนิจจังสังขารไม่ทานทน.. ใช่หลีกพ้น..เพียงเถ้า..ผงธุลี........
6 ธันวาคม 2554 13:50 น. - comment id 1217181
อย่าปล่่อยความเหงาให้มาเฝ้า อย่าปล่อยความเศร้าให้มาทำลาย อย่าปล่อยใจกายให้เดียวดาย ม้นลุ่มทำร้ายให้ตรอมตม มาอ่านงานค่ะ

6 ธันวาคม 2554 13:51 น. - comment id 1217183
เหงา แป๊บเดียวก็หายนะคะ

6 ธันวาคม 2554 15:08 น. - comment id 1217200
หากความเหงาเป็นเพื่อน เค้าคงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดไม่เคยจากไปไหน

6 ธันวาคม 2554 15:52 น. - comment id 1217210
กลั่นแก้วก็แค่เหงาบางทีที่เผลอไผล ก็แค่ใจเหนื่อยล้าคราผิดหวัง ก็แค่ไร้ใครใครไว้รับฟัง ก็แค่ยังอยู่ได้แม้ใจตรม...
ยินดีค่ะ

6 ธันวาคม 2554 15:53 น. - comment id 1217212
เพียงพลิ้ว..บางทีมันก็แป๊ปแม๊วนะคะ นานเหลือเกิน...

6 ธันวาคม 2554 15:54 น. - comment id 1217213
memoriumความเหงานี่เป็นเพื่อนตัวดีเลยละ ... บางทีก็ปวดจี๊ดๆด้วย..

6 ธันวาคม 2554 17:09 น. - comment id 1217223
ความเหงามักจะเกิดหลังจากความคิดถึงเดินทางมาถึง...ว่าป่ะจ๊ะ มณีจันทร์หายไปนานมากๆเลยน๊า สบายดีเปล่าเอ่ย

6 ธันวาคม 2554 17:44 น. - comment id 1217227
เป็นเหงาที่มีค่าจริงๆเลย เพราะมาก.....ชอบจัง

6 ธันวาคม 2554 20:10 น. - comment id 1217238

6 ธันวาคม 2554 20:15 น. - comment id 1217246
เหงามากมายค่ะ

6 ธันวาคม 2554 20:22 น. - comment id 1217251
มาไม่ทันไข่ แต่ก็ตั้งใจมาคะ สบายดีนะคะแม่มณี

6 ธันวาคม 2554 22:03 น. - comment id 1217265
ตั๊บแกร

6 ธันวาคม 2554 22:14 น. - comment id 1217267
หากปลายทางทอดยาวเกินก้าวย่าง... ภาพเลือนลางติดตาคราหยุดนิ่ง ... หนาวอ้อมกอดบางทีที่แอบอิง... สรรพสิ่งบางครั้งยังหลอกลวง ชอบบทนี้จัง

6 ธันวาคม 2554 22:41 น. - comment id 1217272
จริงแล้วก็แค่เหงา...แต่มันบอกไม่ถูกเนอะ

7 ธันวาคม 2554 10:24 น. - comment id 1217330
อย่าเหงา ท่านมณีจันทร์ มาเยี่ยมครับ..หายไปนานนักนะครับนี่

7 ธันวาคม 2554 14:50 น. - comment id 1217365
ใช่หลีกพ้นจริงด้วยนะคะ

8 ธันวาคม 2554 16:22 น. - comment id 1217465
หายไปนานเลยนะคะ

9 ธันวาคม 2554 09:38 น. - comment id 1217500
โคลอนหายไปนาน ๆ เพราะว่ายุ่งๆ เรื่องงานนะคะ.. ตอนนี้น้ำลด ..ก็เลยมีเวลาว่างมากขึ้น ก็เลยแวะมาค่ะ ..สบายดีค่ะ..

9 ธันวาคม 2554 09:39 น. - comment id 1217501
ดวงจันทร์ความเหงานี่มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ นะคะ

9 ธันวาคม 2554 09:41 น. - comment id 1217502
รดาขอบคุณค่ะ

9 ธันวาคม 2554 09:42 น. - comment id 1217503
Hathaikarnในบางเวลา เราก็โดนความเหงาเข้ามาก่อกวนค่ะ

9 ธันวาคม 2554 09:43 น. - comment id 1217504
แก้วประภัสสรสบายดีค่ะ...พอดีไปต่างจังหวัดมา คุณพ่อไม่สบายค่ะ....เพิ่งมาตอบเหมือนกันค่ะ

9 ธันวาคม 2554 09:44 น. - comment id 1217505
ฉางน้อยไม่ได้เห็นซะนานคำนี้ ตับแกร่...

9 ธันวาคม 2554 09:46 น. - comment id 1217506
ร้อยฝัน..ขอบคุณค่ะ...ยินดีค่ะ ว่างๆแวะมาอีกนะคะ

9 ธันวาคม 2554 09:47 น. - comment id 1217507
น้ำตาลหวานจริงแล้วไม่เหงาอย่างเดียวค่ะ ท้อแท้นิดหน่อยด้วยค่ะ ..
แต่วันนี้มีกำลังใจแล้วค่ะ

9 ธันวาคม 2554 09:48 น. - comment id 1217508
กิ่งโศกขอบคุณค่ะ ..หายไปภาระหน้าที่ค่ะ..จะพยายามโผล่มาไม่ให้ลืมกันนะคะ

9 ธันวาคม 2554 09:49 น. - comment id 1217509
กทก.ไม่มีใครหนีพ้นจริง ค่ะ..เอาไปไม่ได้แม้แต่กายเนื้อของเราด้วยค่ะ .

9 ธันวาคม 2554 09:53 น. - comment id 1217510
อนงค์นางหายไปนานจริงๆด้วยค่ะ ..แต่งกลอนไม่ค่อยได้ งานเยอะเครียด ปวดหัว น้ำท่วม ฯลฯ..
