-: เหมือนรู้กันรู้แกวกันแล้วไง :-
ดูแล้วเดาเข้าใจสิ่งใดหนอ
ทำว่าเกลียดกลัวกันไม่ทันรอ
สุดทางตันสานต่อความเข้าใจ
-: คุณคนสวยตาคมบอกผมก่อน :-
จะซอกซอนลับล้วงถึงช่วงไหน
แววตาคุณคว้านขั้วตัดหัวใจ
วูบวูบไปหลายครั้งก็ยังเคย
-: จัดมาหนักหักอกถลกหนัง :-
ดีกว่าคอยทนฟังคำเฉลย
ทุกสงสัยถ้อยความโปรดถามเลย
ยอมเปิดเผยแผ่ตีให้คลี่คลาย
-: อาจมิใช่คำพูดพิสูจน์พอ :-
แค่จะขอได้ทำย้ำความหมาย
นี่หัวใจหิ้วยกจากอกซ้าย
ผมยอมตายฝากให้ถือในมือคุณ
-: ปักษาวายุ :-
11 ธันวาคม 2554 09:33 น. - comment id 1217646

12 ธันวาคม 2554 14:59 น. - comment id 1217711
สวัสดีค่ะ ปักษาฯ ไม่ต้องมีคำรักสลักลึก ทุกรู้สึกสือไปหวังให้เห็น การกระทำสำคัญนั้นประเด็น ทั้งหมดเป็น...ทุกสิ่งล้วนจริงใจ... หายไปนานมาก... สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย

12 ธันวาคม 2554 21:08 น. - comment id 1217724
แล้วถ้าหัวใจอยู้ข้างขวาหล่ะ.... ดีใจจังคะที่เก็นเขียนกลอน...รออ่านนานมากๆๆๆๆๆๆๆๆ...ยังคงความอบอุ่นขี้อ้อนตามแบบฉบับปักษาวายุ

12 ธันวาคม 2554 22:01 น. - comment id 1217728
...คนบางบอน... ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ...แมงกุ๊ดจี่... สบายดีครับ ไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะ ดีใจจังยังมีคนรู้จักเหลืออยู่บ้าง...ต่าย... อ้อน แต่ไม่อ่อนหวาน นะ ต่าย แบบนี้ถูกใจรึเปล่าล่ะ ไม่ได้คุยกันนานเลยคิดถึงกันเปล่า

12 ธันวาคม 2554 23:31 น. - comment id 1217731
หวัด(ไม่)ดี นกเล็ก เป็นไงบ้างฮับ ซำบายดีเด้อ จำกันได้บ่หนอ ... แวะเข้ามาเยี่ยม นานๆครั้ง ฮับ

13 ธันวาคม 2554 17:04 น. - comment id 1217809
โห จังถึงจัง ยอมตายเลยหรือ แบบนี้ สาวที่ไหนคงไม่ใจร้ายใจดำทำได้ลงคอหรอกเนาะ อิอิ ไม่เจอกันนาน เป็นไงบ้างจ๊ะ ใกล้ปีใหม่แล้ว มีโปรแกรมทัวร์บ้างหรือเปล่า
