พรหมจรรย์รัก

มู๋หวาน

เพียงถ้อยทัก คำว่ารัก ออกจากปาก
ดั่งคลื่นสาด ถาโถม ชโลมหวาน
แม้นน้ำผึ้ง เดือนห้า ก็ไม่ปาน
กำเนิดความ ก่อสายใจ ไยพันผูก
รักรักรัก รักแท้นี้ มีที่ไหน
เพียงเขาได้ ดั่งใจหวัง พังหมดสิ้น
เพียงถ้อยรัก คำหวาน เคยได้ยิน
กลับกลืนกิน น้ำตา แสนน่าอาย
เจ็บใจนัก แม่เฝ้ารัก กลับห่างหนี
คนร้ายร้าย แลว่าดี เป็นหนักหนา
ซาตานชั่ว จำแลงกาย มาหลอกตา
หลงคิดว่า เทพบุตร สุดดวงใจ
จำไว้เถิด เด็กน้อย ด้อยเดียงสา
อย่าปล่อยให้ รักลวงตา มาเหยียบย่ำ
รักของเจ้า คู่ควรหรอ กับคนระยำ
อย่าหลงเชื่อ น้ำคำ คนเลวเลว				
comments powered by Disqus
  • jcy

    25 กุมภาพันธ์ 2555 06:44 น. - comment id 1226245

    41.gif
    ดีดี ถูก เห็นด้วนเน้อ
  • มู๋หวาน

    25 กุมภาพันธ์ 2555 07:04 น. - comment id 1226250

    ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักกันนะคุณjcy

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน