สายสิญจน์ถูก...ผูกมัดตรึงขึงกับเสา
ผีห้ามเข้า..หมอสวดคำย้ำคาถา
บริกรรมปากพร่ำเพรียกเรียกจงมา
ผี ป่าช้า ณ หลังวัดสงัดคืน
พ่อหมอนั่งขยับท่า เปลือกตาหลับ
ปากขยับ...บ่นงึมงำ ให้จำฝืน
นั่งวงลายสายสิญจน์ล้อมพร้อมจะยืน
สุดกล้ำกลืน ฝืนดวงจิตคิดข่มใจ
ยองยองนั่งฟังเสียงนกเสียงหนูบ่น
วิเวกจน จ้องไปรอบชอบที่ไหน
ขยับเข่าเข้ามาชิดติดวงใน
เผลอเกาะไหล่ กดหัวหมอขอโทษที
หมอบอกว่าอย่าแตะตัวกะหัวตรู
เดี๋ยวคงครูไม่อยู่ช่วยซวยทีนี้
เห็นอะไรให้อยู่นิ่งอย่าวิ่งหนี
สายสิญจน์มี ขอสั่งห้ามข้ามเด็ดขาด
แล้วจงชมอาคมข้าฯอย่าเอะอะ
ประเดี๋ยวพระจะตื่นมาอาละวาด
จะเป็นเรื่องกระเดื่องโตเสียโอกาส
ถูกอาฆาต…ตามไปหลอกสิบอกเตือน
หมอหลับตาอีกคราครั้งยังไม่จบ
เหมือนสลบ...นั่งนิ่งเฉยเลยดูเหมือน
หมอแกตายไม่หายใจ...ใครสะเทือน
ไม่กล้าเลื่อน... มือสะกิดกลัวผิดคำ
อากาศร้อนก่อนจะเริ่มพิธีก่อน
แต่ว่าตอน นี้เย็นหนัก ชักไม่ขำ
เริ่มสะท้าน จนซ่านผิวสยิวจำ
หมอหน้าง้ำ คว่ำลงล่างคางติดคอ
แกบอกว่าเป็นความดันฉันแหละซวย
ดันมาป่วย...สลบไป...ไหงงั้นหมอ
จู่จู่หมาดันมาหอน อ้อนลูกคลอ
หอ ออ มอ.. หมอไม่ตื่นฟื้นไม่เป็น
เหตุการณ์กลับตาลปัตรบัดซบยิ่ง
ถูกหมอทิ้งแถมเปลี่ยนข้างอย่างเห็นเห็น
จากหมอผีเป็นผีหมอ....ล้อลำเค็ญ
หมอเลือดเย็น...ทิ้งกันได้ช่างใจดำ
มองเครื่องเซ่น...เห็นเงาเลื่อนเริ่มเคลื่อนที่
บีบเซี่ยงจี๊ ฉี่จะแตก แหกปากย้ำ
มะ มะ หมอ ตื่นได้แล้วไม่แคล้วคำ
เงาดำดำ...จ๊กเครื่องเซ่น เผ่นยังไง
นั่งเหงื่อตก อกกระตุก ปลุกไม่ตื่น
เขย่าปลุก จะลุกยืน...ฝืนตัวไว้
ขาไม่ยอม จะน้อมฟัง คำสั่งใจ
สั่งเท่าไร ก็ไม่ฟัง คำสั่งตรู
เอาล่ะวะทำใจดี สู้ผีหน่อย
ถอดสายสร้อย พระเป็นพวง พ่วงย่ามหู
ควานมือหา ของที่คล้าย ควายธนู
เจอะแต่ปู กะหนูนา มาทำไม
ข้าวสารเสก ก็ได้วะ กะจะเป่า
มองที่เงา มันยังอยู่ คงสู้ไหว
ถูกสายสิญจน์ จะดิ้นพาด บาดเนื้อไป
เข้าใจไหม ร้องบอกเงา ห้ามเข้ามา
แว๊ก...
มันเอื้อมมือมายื้อเสาเอาสายสิญจน์
ถอนจากดิน ขึ้นมาวาง ไว้ข้างหน้า
กำข้าวสาร สั่นระริก จิกขู่ครา
ดันสบตา...ตอนฟ้าครืน สะอื้นทรวง
“พี่มีน้ำ....ไหมไม่รู้ หนูติดคอ”
พรางกินต่อ...เครื่องเซ่นตั่ง ตั้งบวงสรวง
หยิบพวงน้ำ ข้ามตัวหมอ ขอทั้งยวง
ไม่เคยหวง เชิญกินต่อ พี่ขอแจว
“เดี๋ยวซิพี่ พี่มาปลุก หนูลุกขึ้น”
อยากได้กึ๋น...รึตับไต จะให้แล้ว
มันลุกแหก แหวกช่องท้อง เป็นร่องแนว
ใส่ตีนแมว แล้วโกยจ้ำ ไม่ร่ำลา
ทิ้งหมอไว้ กะเด็กผี หนีมาก่อน
แล้วค่อยย้อน กลับไปใหม่ ในไม่ช้า
วิ่งมาไกลไม่เห็นใครไล่ตามมา
อ่ะตรงหน้า...นั่นอะไร ให้งวยงง
พ่อหมอจูง มือเด็กนั่น มันมาด้วย
ซวยแล้วซวย...จ้างมาจับ กลับมาหลง
ตายเป็นผี มีมาหลอก บอกตรงตรง
จะจ้างคนมาเข้าทรง...กระตื๊บคืน
ไม่เอาแล้วน้ำมันพง น้ำมันพราย
ถ้ารอดตาย ...ไม่ขอคิด ลิขิตฝืน
นางในฝัน อันหมายปอง ต้องกล้ำกลืน
จะขอยืน...ชมเพียงห่าง อย่างนี้แล....
กะจะเอา น้ำมันพราย ไปดีดใส่
เกือบจะไม่ รอดชีวิน เพราะดิ้นแถ
น้ำมันเรา เขาไม่ซึ้ง จึงไม่แคร์
พอไม่แฟร์...เลยเกือบตาย วายชีวิน อิอิ
KIRATI 7 มิ.ย. 2556 20:50 น. - ID 147287 
4305
60
11
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
