๑.เจ็บร้าวราญเพียงใดใครเล่ารู้ ที่เป็นอยู่เหนื่อยหน่ายพ่ายปัญหา มันอ่อนแอเสียขวัญหมดปัญญา ถึงเวลา...ทบทวน...ว่าควรคลาย... ทุกข์รุมเร้าเข้าข่มอารมณ์หมอง ในครรลองมืดมัวหวาดกลัวร้าย หนทางเดินแคบตีบมาลีบปลาย ชีพนี้คล้าย...ถูกสาปตราบสิ้นลม... ๒.บุญหรือกรรมนำทางมาอย่างนี้ พร่าชีวี...ในวันคืนสะอื้นขม สิ่งที่ตนได้ครองคือหมองตรม ทุกข์ทับถมผ่านล่วงสู่ห้วงกาล... เมื่อถึงกาลเหมาะสมเลิกขมขื่น เลือนวันคืนยอมรับแล้วขับขาน เกิดมาเพียงผ่านภพได้พบพาน อีกไม่นานก็พรากแยกจากไป...
แมงกุ๊ดจี่ 25 ก.ค. 2556 01:01 น. - ID 147464 
1973
23
11
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
