แสงสว่างจากโคมไฟเล็กๆ ข้างเตียง
ทำให้รอบตัวของฉันไม่มืดมิดอย่างที่ควรจะเป็น
นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว
ผู้คนส่วนใหญ่ คงนอนหลับอยู่เป็นเตียงที่อบอุ่นและแสนสบาย
แต่ทำไม ฉันถึงเดียวดายอยู่ตรงนี้
เหงานะ คิดถึงเค้าจัง เค้ากำลังทำอะไรอยู่นะ...
ฉันเพิ่งเขียนไดอารีเสร็จ .. . . ....
ไดอารี...บันทึกเรื่องราวชีวิตประจำวันของใครหลายคน
ชีวิตประจำวันของฉัน
มันวนเวียนแต่เรื่องราวของเธอ
... วันนี้ได้คุยกับเธอ
เห็นเธอหัวเราะ ฉันมีความสุขจัง
วันนี้ฉันร้องไห้อีกแล้ว
เธอทำฉันร้องไห้
. . .. . . . . . ..
ฉันรักเธอนะ
คิดถึงจัง ..
กินข้าวหรือยัง อย่าลืมกินข้าวนะ
ขับรถระวังด้วยนะ เป็นห่วง...
วันนี้ .. วันนี้ .. วันนี้ จนกลายเป็นทุกวัน
ไดอารี่ของฉันทุกหน้า มีแต่เรื่องของเธอเต็มไปหมด
เบื่อฉันไหม ไดอารีจ๋า .. . .
9 พ.ค. 2545
3.34 น.
9 พฤษภาคม 2545 06:15 น. - comment id 48428
ไดอารี่คงเบื่อมาก หากเจ้าของไม่เขียนอะไรเลย ทุกครั้งที่เจ้าของจับปากกามาขีดเขียน ได้อารี่รู้สึกยินดีอย่างยิ่ง คอยเป็นเพื่อน แม้จะให้ข้อแนะนำหรือกำลังใจอะไรไม่ได้ ไดอารี่ก็อยู่เป็นเพื่อน และบันทึกเรื่องราวความรู้สึกต่างๆไว้ ได้อารี่ซื่อสัตย์ ไม่เคยเปลี่ยนความรู้สึกหรือข้อความที่บันทึกไว้เลย .......... ได้อารี่ไม่เบื่อเธอ .....และรักที่จะให้เธอบันทึกความทรงจำต่างๆไว้เสมอ .....

9 พฤษภาคม 2545 08:34 น. - comment id 48436
เก็บความทรงจำดีดีไว้ใน diary เก็บสิ่งดีดีที่ให้จดจำ ทั้งความหมาย คำว่ารัก แม้สำหรับใครอาจไม่มากมาย แต่สุดท้าย จะซึ้งใจในสักวันหนึ่ง พี่คิดถึงจ๋าเสมอ

9 พฤษภาคม 2545 15:54 น. - comment id 48491
ผมเป็นโรคชอบแอบอ่านไดอารีคนอื่นครับ จริงๆแล้วไม่ดีเลย แต่หลายครั้งทำให้รู้ว่าคนที่เรารู้จักเค้าแอบคิดอะไรกับเรา จริงๆแล้วมีอะไรควรแสดงออกให้รู้ไปเลยครับ เก็บเอาไว้ สุดท้ายไดอารีอาจไม่ช่วยเราเคลียร์ปัญหานะ
