พระคุณครู ขอบูชา

อ.วรศิลป์

     นับแต่วัน เริ่มเรียน หัดเขียนอ่าน
จนแตกฉาน เติบใหญ่ วัยศึกษา
จากประถม มัธยม จบปริญญา
ครูมากมาย พาข้ามท่า มาสุดทาง
     
     จากวัยเด็ก ยังเล็ก ไร้เดียงสา
มือของครู จูงพา ข้าทุกอย่าง
เชือกรองเท้า ผ้าใบ ทั้งสองข้าง
ครูทำอย่าง ให้ข้าดู รู้เข้าใจ

     ครูสอนเขียน สอนอ่าน สอนคิดเลข
ครูสรรเสก ทุกวัน นิทานใหม่
ครูพร่ำสอน ครูสร้างหวัง พลังใจ
ครูให้อภัย มากมาย เกินจดจำ

     กับความผิด หลายครั้งครา ที่ข้าก่อ
ครูไม่ท้อ ดึงข้าจน พ้นตกต่ำ
คำพร่ำสอน ให้ทำดี นับล้านคำ
ข้าพอจำ ได้บ้าง แนวทางเดิน

     ครบรอบปี ที่วันครู มาบรรจบ
อีกคำรบ ขอตั้งจิต คิดสรรเสริญ
ความเมตตา ความอารี ขอเทิดเทิน
ตราบนานเนิ่น พระคุณครู ขอบุชา

(บูชาครู เนื่องในวันครู ๒๕๕๗)
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน