โอ้..จะนับกันกี่วิถีกี่ถนน
ที่ผองคนหลากหลายหมายดั้นด้น
ก่อนก่อเกิดเล่าขานตำนานคน
ผู้สับสนบนทางสร้างวิถี
และอีกกี่มหาสมุทรสุดจะกล่าว
เป็นเรื่องราวร้าวรวดเจ็บปวดนี้
พิราปขาวบินผ่านน่านนที
หมดแรงพลีชีพซบกลบผืนทราย
และอีกกี่ครั้งกี่คราห่ากระสุน
เจาะอกพรุนกี่ศพครบเป้าหมาย
อีกกี่ศึกสงครามกี่ความตาย
กี่หญิงชายหลั่งเลือดหยดน้ำตา
ที่ไหนหนอบุปผาช่อจะรอผลิ
เป็นสันติเบ่งบานลานบุปผา
หยดน้ำค้างจะแทนทดหยดน้ำตา
เสียงปืนมาเรียบเรียบเสียงดนตรี
โอ้...เพื่อนเอ๋ยหญิงชายอย่าหมายฝัน
คำตอบนั้นเลือนรางช่างริบหรี่
มันอยู่ในลมกรายสายนที
และทุกชีพพลีท่าวทบซบผืนดิน
นานไหมหนากว่าภูเขาที่เราเห็น
ยืนหยัดเช่นแผ่นฟ้าภูผาหิน
ก่อนถูกกาลเวลาและวาริน
กัดกร่อนสิ้นกลับคืนเป็นผืนทราย
จะนับกันกี่ปีนี้มนุษย์
จะยื้อยุดแย้งงัดมัจจุหมาย
ผู้รอมอบรางวัล ณ วันตาย
เสรีภาพสุดท้ายที่หมายใด
โอ้...เพื่อนเอ๋ยหญิงชายสหายข้า
โน่นท้องฟ้าดาวเดือนเพื่อนเห็นไหม
จะแหงนมองท้องฟ้ากี่คราไป
จึงจะได้ประสบพบฟ้างาม
และจะใช้เวลาตราบนานกี่กาลกัป
ผู้ย่อยยับทั้งผองถูกมองข้าม
จะกี่ศพกี่สำนึกศึกสงคราม
กี่นิยามหยดเลือดและน้ำตา
คำตอบนั้นรางเลือนโอ้เพื่อนเอ๋ย
โน่นแนะลมรำเพยหวาดผวา
โน่นกรวดทรายรายร้าวหนาวอุรา
พิราปขาวอ่อนล้า...ลาลับแล้ว
บนข. 31 ต.ค. 2559 19:58 น. - ID 149541 
2515
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
