คืนเหงา ยามฝนเศร้า สาดกระหน่ำ ฟ้ามืดดำ ม่านหม่น จนใจหมอง ละอองฝน ปนน้ำตา เปื้อนหน้านอง ฟ้าร้อง แข่งใจโหย โรยระทม กบเขียด ครางเคียง เสียงสะอื้น เมฆทะมึน เหมือนมา พาใจขม แมกไม้โยก โบกไกว ดั่งใจตรม จนต้องก้ม หน้านิ่ง ยิ่งกว่าช้ำ เพราะวันที่ พบรักหวาม ท่ามกลางฝน เช่นได้ค้น พบวัน ปลื้มที่ดื่มด่ำ ประคองคู่ เคี่ยงร่าง กลางฝนพรำ และถ้อยคำ ที่พร่ำฝาก รักจากใจ ถนอมรัก เฝ้าสนอง สองใจฝัน ข้ามคืน ผ่านวัน อันแจ่มใส ชวนชม ทิวา ประภารำไพ แลนับดาว พราววิไล ในราตรี จนเมื่อรัก กลับสลาย ในสายฝน วันนั้นฝน หล่นหลั่ง อย่างคืนนี้ ต้องรับรู้ เรื่องราว ร้าวฤดี เพราะเธอมี ฝันใหม่ กับใครอีกคน ไม่เหลือแล้ว ทั้งใจ ไม่มีใครแล้ว เหมือนแก้ว แตกสลาย กลางสายฝน ไม่อาจรอง รับหยาดใส ใส่กมล ด้วยหลั่งล้น ท่วมระทม จมน้ำตา............ ม้าก้านกล้วย ..................................................................... ... ฝนเจ้าเอย เจ้าตอกย้ำ ความช้ำเจ็บ ฝนเจ้าเก็บ น้ำตา ฟ้าใช่ไหม ฝนปรายโปรย โรยละออง มาต้องใจ ฟ้าร้องไห้ รู้ไหม ใครคนทำ ... เราพบกัน วันที่ มีหยาดฝน ละอองหล่น พริ้วพราย เป็นสายฉ่ำ ม่านสลัว มัวฝ้า ฟ้ามืดดำ แต่สุขล้ำ เกินเอ่ยคำ จำนรรจา ... ความรู้สึก ดีดี ที่ให้กัน ยังจำมั่น ในใจนี้ นะพี่จ๋า เสียงกระซิบ จากใจ ไม่โรยรา นั้นมากค่า กว่าคำไหน ใครบอกเรา ... แต่เมื่อเรา พบกัน ในวันก่อน พี่แสนงอน ไม่สบตา พาใจเหงา เข้าใจผิด คิดมากไป เพราะใจเบา ลืมความหลัง ครั้งก่อนเก่า คราวรักกัน ... ฝนตกมา คราใด ให้เศร้าหนัก ด้วยขาดรัก พักพิง ยิ่งโศกศัลย์ รอฝนซา ฟ้าสว่าง กระจ่างพลัน รอพี่นั้น หันคืนกลับ ซับน้ำตา............ ผีเสื้อปีกบางฯ
ผีเสื้อปีกบางฯ 17 มิ.ย. 2545 20:33 น. - ID 16799 
904
0
0
24 มิถุนายน 2545 08:21 น. - comment id 57346
มาตัดพ้อแกมงอน ตั้งแต่ใหน แอบมาอธิบายไม่ให้เห็น ทั้งที่รักทั้งที่รอน ยังซ่อนเร้น ช่างไม่เห็นใจพี่ นี้บ้างเลย ฮึ ง้อก็ไม่บอก พี่ไม่เห็นจริง ๆ นะจ๊ะ ต้องยืมคำ อีตาธนรัฐมาใช้ หน่อย นึง ม่ายรุ ม่ายชิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
