หายไปไหน...ปล่อยให้ห่วง

อังโกะ จัง

แปลกใจตัวเอง.............ที่ทำไม ถึงต้องเป็นคนใจอ่อน
เอื้ออาทร......................ห่วงใย..............ใครๆเขา
ทั้งที่จริง........................เค้าก็ไม่เห็น......ความห่วงใยของเรา
เราจึงเศร้า...................เป็นห่วงเค้า ทำไมกัน
-----------------------------------------------------------------------------------
เค้าก็อยู่.........................ด้วยตัว เค้าเองได้
ไม่เห็นต้อง ไปใจใส่.......อะไรทั้งนั้น
เราก็อยู่..........................ด้วยตัวเอง..เหมือนเช่นกัน
ไปผูกพัน........................เป็นห่วงเค้า.......เพื่ออะไร
-------------------------------------------------------------------------------------
ก็ไม่ได้......................เป็นคนที่คิดมาก
แต่ไม่อยาก................ให้เธอ..........ต้องจากไปไหน
ขอแค่เพียง.................เป็นคนที่คอยห่วงใย
เธอต่อไป.....................ขอได้ไหม.........เท่านี้เอง
-----------------------------------------------------------------------------------
และ ไม่ใช่ .................เป็นคนที่เรื่องมาก
แต่ไม่อยาก.................ให้ใคร มาข่มเหง
ขอเป็นแค่....................คนธรรมดา.........เท่านั้นเอง
ไม่เคยเบ่ง....................และ ไม่เคย ทำร้ายใคร
---------------------------------------------------------------------------------------
ป่านนี้เธอจะเป็น..........เช่นไรบ้าง
จะอ้างว้าง......................คิดถึงเพื่อนคนนี้ บ้างหรือไม่
เพราะข่าวคราว.............ก็เงียบห่าง..........จากกันไป
หรือย้ายไปอยู่บ้านใหม่......................ช่วยบอกที
----------------------------------------------------------------------------------------				
comments powered by Disqus
  • ตื่น

    19 มิถุนายน 2545 17:58 น. - comment id 56426

    สวัสดีครับคุณอังโกะ
    กลอนบทนี้ดีจังครับ.... ชอบๆๆ
    
    ใครที่หาย ถ้ารู้ตัว  มัวไปไหน
    อังฯห่วงใย  รู้ไหมเพื่อน  ต้องเตือนหนา
    ทำให้คน  บ่นคิดถึง  จึงโผล่มา
    ต้องบอกว่า  อย่าทำบ่อย... เดี๋ยวปล่อยเลย.... ฮิฮิ
    
  • ละอองน้ำ

    19 มิถุนายน 2545 18:40 น. - comment id 56451

    ขอให้เค้าติดต่อมาเร็วๆนะ
  • monki

    19 มิถุนายน 2545 20:20 น. - comment id 56466

    สองบทแรก ชอบมากกก...
  • Rain..

    20 มิถุนายน 2545 21:48 น. - comment id 56747

         คงดีนะ.....ถ้า....มี....คนห่วง....เรน...
              แบบนี้.....บ้าง...............
               เรน...คง.........
                 หลับ....zzz......ฝันดี...ท้างงคืน....
  • มายา

    21 มิถุนายน 2545 01:43 น. - comment id 56801

    ถ้าคิดว่าเราแค่ต้องการห่วงใยเขา 
    และเขาไม่เห็นคุณค่า เราก็ไม่ทุกข์นะจ้ะ
    แต่ถ้าห่วงใยเขา และต้องการให้เขารับรู้
    หรือต้องการมากกว่านั้น ตัวเราเองจะทุกข์นะจ้ะ
    เพราะ....เอาใจเราไปขึ้นกับใจเขาหน่ะ
    ทุกข์แน่นอน 
    ใจเราขึ้นกะตัวเรา 
    ความทุกข์ย่อมไม่เกิด

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน