พ่อเตือนลูก

อังโกะ จัง

อุทาหรณ์คำสอนพ่อของพ่อนี้
เปี่ยมความดีที่มอบให้ไม่ถดถอย
เมื่อยังเล็กเด็กอยู่พ่อยังคอย
ค่อยถยอยสอนลูกปลูกจรรยา
รู้ชั่วดี รู้ผิดชอบ ประกอบเลิศ
สิ่งประเสริฐอันใดใฝ่ศึกษา
คบคนดี ที่มีธรรมจริยา
ดีเสียกว่าคบคนพาลรำคาญใจ
ใช้สมองตรองให้ดีมีประโยชน์
อันสิ่งโทษโกรธเคืองเรื่องเหลวไหล
ลูกอย่าทำแชเชือนเตือนจิตใจ
โปรดจำไว้ในจิตคิดก่อนทำ
อันมิตรดี มีคุณ หนุนกูลเกื้อ
ได้เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ อุปถัมภ์
อันเพื่อนชั่ว มั่วแต่ สิ่งระยำ
ลูกอย่าจำ ทำสนิท ฤทธิ์ร้ายแรง
เชื่อคำสอนของพ่อเถิดลูกน้อย
ใช่ค่าด้อย น้อยค่า น่าหน่ายแหนง
เป็นคำสอน ที่สูงค่า ราคาแพง
เปรียบเหมือนแสง ธรรมะ ประดับใจ
ปล.ขอบคุณแรงบันดาลใจจากกลอนของ ติตรากร และ ขอบคุณ ลุงเวทย์ที่ช่วยเกลาบทกลอนให้ไพเราะ และ ช่วยชี้แนะเรื่องสัมผัสในนะคะ ขอบคุณทุกกำลังใจ
สำหรับบุษ เพื่อวันที่ 3 ธ.ค. พ.ศ.2539 บุษ เสียคุณตาที่เลี้ยงดู บุษ มาตั้งแต่เล็กเปรียบเสมือนคุณพ่อของบุษ ปีนั้นจำได้ว่า เสียใจมาก เพราะบุษกับคุณตาผูกพันกันมากสนิทกันราวพ่อกับลูก ในโอกาสนี้บุษ ขอรำลึกถึงพ่ออีกคนที่จากไปของบุษนะคะ