ให้ฉันเข้าไป...

ละอองน้ำ

บ้านร้างตั้งกลางเมืองใหญ่
หน้าต่างปิดไว้แน่นหนา
ประตูล็อกแน่นนานมา
ไร้คนเข้ามาผ่านไป
      ด้านนอกรั้วรอบขอบชิด
ปกปิดลึกลับ...เหมือนขับไล่
หลายคนสงสัยในใจ
แต่ต่าง ผ่านพ้นไป...ไม่มาแล
      ฉันยืนอยู่หน้า...ประตู
ยืนดูอยู่นานจนท้อแท้
เปิดเถิดนะ  อย่าทำเหมือน  เธอเชือนแช
เปิดใจจริงที่แท้...ให้ฉันเข้าไป				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    2 สิงหาคม 2545 02:33 น. - comment id 64464

    มาเปิดใจแย้วววว..... เข้ามาเลยยยยย..... ฮี่ๆๆๆ
  • dokkoon

    2 สิงหาคม 2545 08:41 น. - comment id 64486

    ระยะนี้ น้ำค้าง เขียนกลอนได้ดีจัง เด่นในเรื่องการผูกเรื่อง พัฒนาฝีมือไปได้ไกลทีเดียว ขอชมจากใจจริง นะ
    
  • : : : ดอกจิก : : :

    2 สิงหาคม 2545 22:22 น. - comment id 64617

    ใช้กุญแจดอกเดียวกัน ได้ไหม
    หรือว่าซ่อนที่ไข ไว้อย่างนั้น
    กำแพงกล้า รั้วขวาง ไม่อาจกัน
    อยากเป็นคนขี้สงสัยนั้น .. มาเปิดใจ
    
    (ไม่ได้ชวนเป็น les นะ)
  • : : : ดอกจิก : : :

    2 สิงหาคม 2545 22:26 น. - comment id 64618

    โอ ขอโทษ เมายาหวัดอ่ะ ละอองน้ำ
    อ่านสองท่อนแรก นึกว่าพูดถึงตัวเอง
    ท่อนสุดท้าย shift มาเป็นอีกมุม -_-
    
    อา .. เละเทะไปหมดแล้ว
    ไปนอนดีกว่า
    ขอโทษ ..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน