จะมีใครรู้ไหมหนาว่ามารอ

อัลมิตรา


.....โอ้ราตรีกี่คืนมายืนเฝ้า....................แสนห่วงเจ้าคราวคืนฝืนวอนขอ
เพ่งจันทร์เจ้าร้าวใจไม่พนอ...................เมฆเคียงคลอท้อใจไม่เห็นจันทร์
พี่นั่งคอยกรอยเจ้าพิเนาว์นวล................มิบังควรป่วนใจให้หลับฝัน
มาตามคำย้ำใจไม่ห่างกัน......................แม้นไร้จันทร์มั่นมองใจผ่องพราว ฯ				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    5 สิงหาคม 2545 03:00 น. - comment id 65076

    ชอบมากเลยบทนี้.... ภาษาแพรวพราวดีจัง.....
  • อัลมิตรา

    5 สิงหาคม 2545 09:00 น. - comment id 65096

    อื้อ ...หลงปลื้ม คิดว่าชอบคนแต่งกลอน ..ก๊ากๆๆๆๆ
  • ละอองน้ำ

    5 สิงหาคม 2545 11:23 น. - comment id 65121

    ภาษาสวยจริงๆ
  • หว่ออ้ายหนี่

    7 สิงหาคม 2545 00:04 น. - comment id 65556

    กลอนเพราะมากครับ  แต่แปลมะออกอ่ะ  อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน