ฉันยัง..ไม่ลืม

zonkung

เมื่อลืมตาตื่นพบแล้วว่าเธอไม่อยู่ที่นี่
เหลือเพียงร่องรอยไออุ่นที่เคยมี
เหลือไว้เพียงสิ่งดี-ดีในความทรงจำ
ที่ตรงนี้เคยมีเธอ... ระเบียงที่เธอเคยนั่งฝัน
กระถางต้นไม้ที่เธอเฝ้าดูแลมัน..
สองมือโอบกอดที่ต้อนรับฉันยามตื่นขึ้นมา
กับข้าวฝีมือเธอ ห้ามฉันเสมออย่ายุ่มย่าม
ห้ามเข้าไปในครัวจนกว่าจะตักใส่จาน
เป็นรสรักหวานส่งมาให้ฉันกิน
ฉันยิ้มทั้งน้ำตาเกือบลืมไปแล้วเสียสิ้น
ว่าตอนนี้เธอไม่อยู่ได้ยินไม่รับรู้ความคิดถึงที่ฉันมี
หลับตาด้วยความร้าวไหว หัวใจร้องไห้ยิ่งกว่า
นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่กลับมา แต่วันเวลากลับไม่ลบเธอจากใจ				
comments powered by Disqus
  • เอ๋..สาวหวาน *^o^*

    6 สิงหาคม 2545 21:52 น. - comment id 65520

    อ่านแล้วก็หิว..เอ่อ..ไม่ใช่สิ  อ่านแล้วก็เหงา -_-
  • วรรณกาญจน์

    6 สิงหาคม 2545 21:57 น. - comment id 65522

    โธ่! แมวซนของป้า ทำซึ้งเป็นด้วย ป้าน้ำลาย 
    เอ้ย! น้ำตาหยดแหมะ 
          ป้าว่าซนไปรดน้ำต้นไม้นะ
          ปัดกวาดหยากไย่ห้องครัว 
          ถูระเบียงให้ทั่วๆ 
           แล้วเลียตัวก่อนนอนนะจ๊ะ^_^
    
  • หว่ออ้ายหนี่

    6 สิงหาคม 2545 22:50 น. - comment id 65544

    นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่กลับมา แต่วันเวลากลับไม่ลบเธอจากใจ ---  อืมใช่ครับ 
    โบราณว่าไว้...
    อยากจะลืม  ลืมอย่างไร  ใจยังรัก
    อยากจะหัก  หักอย่างไร  ใจยังหลง
    อยากจะลืม  ลืมอย่างไร  ใจผะวง
    อยากจะหัก  หักไม่ลง      สงสารใจ
    เป็นกำลังใจให้ครับ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    7 สิงหาคม 2545 01:07 น. - comment id 65586

    อ่านแล้วก้อคิดถึงเธอคนนั้นเหมือนกันนะ...... คนนั้นนะ.... เธอนะแหละ.... คนอ่านไง อิอิ
  • MW

    7 สิงหาคม 2545 05:55 น. - comment id 65608

    It is such a sad story.  Deep emotional expression.  Touch my heart ,.. na
  • โคลอน

    7 สิงหาคม 2545 23:43 น. - comment id 65767

    มาซับน้ำตาจ๊ะ โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ
  • ละอองน้ำ

    12 สิงหาคม 2545 11:49 น. - comment id 66653

    T_T     ฮือๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน