หน้าส่วนตัว
ฉันหลับลึกอยู่ในห้วงสำนึกของความเงียบ
ลมเย็นเยียบบาดใจเฉียบก็ยังจะเฉย
เสี้ยนหนามตำรินเลือดยังรู้สึกว่าคุ้นเคย
ปล่อยผ่านเลยเพราะใจคุ้นเคย...มันธรรมดา
คำคนเป่าฉันทำราวกับว่าหูจะหนวก
ผ่านคนกริยาลวกลวกฉันก็ทำกับราวกระโหลกหนา
ไม่ยินไม่ยล...แยกค่าคนระหว่างมีกับไม่มีราคา
ให้เป็นการตัดสินของฟ้า...จะได้รู้กันว่าใครจะอยู่ใครจะไป
ฉันหลับลึกอยู่ในห้วงสำนึกของความเฉย
อาจจะทำเป็นเหมือนละเลยแม้ว่าไอ้สิ่งที่เกิดจะไม่คุ้นเคยขนาดไหน
ถ้าเธอยังด้านหน้า....ประเมินราคากันต่ำเกินไป
ฉันกลับไปเป็นคนที่เธอไม่เคยเห็นคนเดิมเมื่อไหร่...
......ตายทั้งเป็น เป็นไง จะได้รู้กัน......
ละอองน้ำ 10 ส.ค. 2545 23:46 น. - ID 20305 
505
2
0
11 สิงหาคม 2545 04:01 น. - comment id 66469
มาเป็นแมวนอนข้างๆ ดีกะ.... เม๊ยววววววว
11 สิงหาคม 2545 10:47 น. - comment id 66484
เงี๊ยวง๊าววววววว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
