เคยเป็นเด็กผู้หญิงขี้แย
โดนใครๆรังแกก็ร้องไห้
น้ำตารินเรี่ยไหลง่ายดาย
เห็นอะไรรอบกายก็เศร้าใจ
แต่เมื่อร้องไห้ออกมา
เหนื่อยล้า...หลับตาก็หลับใหล
แล้วทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผ่านไป
ไม่มีเรื่องค้างใจ...ไม่มีอะไรค้างคา
วันหนึ่งเธอก็ทำให้ฉันเรียนรู้
การมีตัวตนอยู่โดยที่ไม่มีคนเห็นค่า
เมื่อทุกสิ่งบีบคั้น...แต่ไม่อาจกลั่นมันออกมา
กับที่เรียกว่าใจรินน้ำตา...มันหนักหนาเสียยิ่งกว่า
......น้ำตาริน......
26 สิงหาคม 2545 23:50 น. - comment id 70593
อ่า .... มาเลียน้ำตาให้ยอดมานุดฮับ แมวซนครับผม

27 สิงหาคม 2545 01:16 น. - comment id 70603
และแล้ว..... พี่ก้อต้องมาปลอบใจจ้า

27 สิงหาคม 2545 09:09 น. - comment id 70643
55 ... ขอบคุณค่าพี่เก๋

27 สิงหาคม 2545 12:02 น. - comment id 70693
^*^
^*^
^*^. .ว้า.มาแทบมะทัน
ซื้อผ้าเช็ดหน้ามาฝากจ้าอองน้าม^*^
...............................................

27 สิงหาคม 2545 16:49 น. - comment id 70757
เขียนได้สวยคงเส้นคงวาดีจัง..
