ยามวิกาลไม่ง้อ ขอนอน ต้องอยู่เวรแรมรอน ผ่อนสู้ มอดหมดไป่มีซ้อน แรงหลบ หลับเลย แสงสว่างกราดกู้ อย่าได้ หวังผล ตาปรือมองแผ่นฟ้า ทาทอง ใย บ่ ใสเรืองรอง ผ่องหล้า เสียงนกกู่ก้องร้อง ยินอยู่ แต่มิอาจเงยหน้า เอ่ยเอื้อน โอษฐ์สนอง
วรรณกาญจน์ 31 ส.ค. 2545 08:41 น. - ID 21627 
635
5
0
31 สิงหาคม 2545 09:34 น. - comment id 71814
หง่าววววววววววว......... คืนเดียวแต่งเปงเลย... หุหุ เก่งจังเลยนิ.......
31 สิงหาคม 2545 12:45 น. - comment id 71847
มาชื่นชมครับ
31 สิงหาคม 2545 13:20 น. - comment id 71861
อะ..เพราะมากๆๆๆเลยค๊า..อ่านซึ้งงงง...^______^
31 สิงหาคม 2545 15:28 น. - comment id 71866
มานอนข้างๆป้า ...ง่วงง่า แมวซนของป้าไง ฮี่ๆ...
31 สิงหาคม 2545 16:08 น. - comment id 71884
โอ้โฮ้ป้าสุดยอดเยยป้า แต่งได้ไงอ่ะป้า เก่งจิงๆ นี่ชมจากใจเยยนะ
31 สิงหาคม 2545 19:28 น. - comment id 71916
อยู่เวรยามนี่เป็นทหารหรือตำรวจล่ะครับ..เห็นน้องๆเรียกคุณว่าป้า อย่างผมนี่คงจะเป็นซุปเปอร์ลุง
1 กันยายน 2545 01:39 น. - comment id 72072
หาววววววววว.......แง๊ววววว (=*0*=)
4 กันยายน 2545 16:04 น. - comment id 73098
แปลว่านอนหลับ หรือแปลว่าไม่ได้นอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
