หน้าส่วนตัว
นั่งรออาทิตย์ขึ้นยามเช้า
ท่ามกลางอากาศหนาวน้ำค้าง
ลมพัดผ่านแผ่วแผ่วเบาบาง
ยังไม่เจอแสงจางจาง...ก็นั่งคอย
อย่างไร...อาทิตย์ก็ขึ้นทุกเช้า
ไม่เคยปล่อยให้นั่งเศร้าเหงาหงอย
ไม่รอแล้วรอเล่า เฝ้าแต่คอย
แต่รักที่หลุดลอย ไม่รู้จะคอยจนเมื่อใด
อีกไม่นานอาทิตย์ก็ขึ้น
ทุกชีวิตก็คงตื่นจากหลับใหล
แล้วฉันจะตื่นจากฝัน เมื่อไร
ว่าการรอคนจากไป...ไม่ว่าอย่างไร
.......ก็ไม่กลับมา........
ละอองน้ำ 5 ก.ย. 2545 04:22 น. - ID 21902 
512
6
0
5 กันยายน 2545 07:33 น. - comment id 73276
ไม่อยากลืมมากกว่า
5 กันยายน 2545 08:02 น. - comment id 73304
ได้อารมณ์การรอคอยมากเลย สงสารคนคอยจริงนะเนี่ย
5 กันยายน 2545 08:04 น. - comment id 73305
อืม เห็นด้วยกับลิงลมนะ เป็นเหมือนกัน ที่ว่าลืมไม่ได้ๆๆ เนี่ยะ จริงๆ ก็แอบไม่อยากลืมด้วยแหล่ะ
5 กันยายน 2545 09:38 น. - comment id 73345
นั่นสิ ทั้งๆที่พยายามจะลืม มันก้อยังอยู่คงเดิม แถมบางที ความคิดถึงกลับมีมากกว่าเดิม อีกต่างหาก ... แมวซนทั้งตัวและหัวใจฮับ..
5 กันยายน 2545 14:40 น. - comment id 73410
แมวซนทั้งตัวและหัวใจฮับ.. : > ...ขำ
5 กันยายน 2545 16:28 น. - comment id 73432
นั่นสิ เนอะ .. เมื่อไหร่
5 กันยายน 2545 20:03 น. - comment id 73498
เศร้าจังเลย ละอองน้ำ
7 กันยายน 2545 13:15 น. - comment id 74135
ไม่มีใคร อยากลืมความรักที่เคยมีหรอก จริง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
