เป็นพญา คชสาร ในพงพฤกษ์ กลางป่าลึก ทรนง ในดงดาน อยู่กับป่า หากิน มาช้านาน สุขสำราญ อยู่กัน ไปตามเพลง พวกมนุษย์ หัวใส ใจฉกาจ เข้าต้อนกวาด นำมาเลี้ยง ไม่กลัวเกรง เป็นขุนศึก กู้บัลลังก์ ตั้งกันเอง ก่อบรรเลง เพลงรบ กึกก้องไพร แผ่อิทธิพล ดินแดน เป็นแผ่นกว้าง ล้วนมีช้าง เป็นผู้ช่วย ขจรไกล เป็นอาณาเขต ประเทศ น้อยใหญ่ ด้วยดวงใจ คนช้าง ร่วมกันสร้าง แปลงบ้าน แปลงเมือง เรืองโอฬาร ทิพย์สถาน รื่นรมณ์ สุขสมอ้าง พวกมนุษย์ เสวยสุข สิ่งที่สร้าง ทิ้งเพื่อนช้าง อ้างว้าง ไร้ดินเดิน ขอเศษทาน ท่านมนุษย์ สุดประเสริฐ ขอข้าเถิด ผืนป่า ไม่ใหญ่เกิน ขอเพียงนี้ วอนท่าน อย่าหมางเมิน ขอข้าเพลิน ในพงไพร เท่านั้นพอ
มาโนช 25 ก.ย. 2545 15:50 น. - ID 23255 
794
3
0
25 กันยายน 2545 16:21 น. - comment id 80560
ฮื่อ ตอนนี้เห็นช้างบ่อยมากเลยนะ วันก่อนลูกช้างมั๊ง เดินตามแม่มา น่าสงสารจัง กลัวโดนรถชน อยากให้พวกเขากลับบ้านแต่ ควาญช้างไม่มีตังค์นี่นา ..ไม่มีป่าให้ช้างกลับ ไม่มีบ้านให้ควาญอยู่ ...
26 กันยายน 2545 22:09 น. - comment id 81239
เดี๋ยวนี้เห็นมาเดินตามถนนบ่อยเลยอ่ะ สงสารมันเนอะ แถวบ้านเราก็มีตัวนึงอ่ะ จะเดินผ่านทุกเย็นเลย
30 กันยายน 2545 19:43 น. - comment id 82335
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ .....จริงด้วยน๊า...
เราควรให้ช้างอยู่ในป่าตามธรรมชาติ
มากกว่าจะนํามาทรมาน
แบบที่เห็นๆกันตอนนี้.....^*^
.......................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
