เมื่อเมียงมองชมน้องเจ้าผ่องพักตร์ ช่างงามนักงามสมสวรรค์สร้าง อยากมอบใจใกล้ชิดสนิทนาง แต่ช่องว่างระหว่างกันนั้นไกลเกิน เจ้าอยู่สูงเกินสอยลอยเด่นฟ้า ยามยิ้มมาสะพร่างใจให้พี่เขิน มายั่วเย้าเร้าใจเหมือนหยอกเอิน ให้สะเทิ้นสะท้านรักปักใจนาง หากแต่เพียงมองผ่านหวานสลด รักไม่งดไม่งามไซร้ใจหมองหมาง ห่างเหลือเกินสุดเอื้อมคว้าดรุณนาง จำต้องพรางใจลี้อกพี่ตรม..
อัลมิตรา 2 ต.ค. 2545 17:27 น. - ID 23713 
857
5
0
2 ตุลาคม 2545 17:43 น. - comment id 83016
ใครหลอกใครใครกลิ้งกลอกใครหลอกลวง อาจชิงช่วงดวงใจไปไม่ได้ ถึงแม้สูงแค่ไหนจะเอื้อมไป ให้เจ้าได้รู้ว่าฉันรักเธอ โห เหนื่อยนะ
2 ตุลาคม 2545 18:01 น. - comment id 83022
ยากปีนป่านตะกายตะเกียดหา อาจตกลงพสุธาจิตดับได้ ให้รู้อยู่ว่าห่างชั้นกันเพียงใร สะกดใจอย่าได้ข้ามล้ำเส้นเลย
3 ตุลาคม 2545 02:40 น. - comment id 83135
เหมือนศิษย์เลยน้องเจนอยู่สูงเกินที่ศิษย์จะเอื้อมถึงวันนี้เขาถามนะว่ายังคิดเหมือนครั้งก่อนหรือเปล่า ไอ้เรานะก็บอกว่าเหมือนเดิมก็กะไรอยู่ก็เลยบอกว่าแล้วแต่น้องเจนแล้วกันถ้าไม่อยากให้พี่ต้องคิดแบบนั้นพี่ต้องก็ไม่คิด อืม..นะ ความรักนี่เข้าใจยากเนอะ
3 ตุลาคม 2545 10:50 น. - comment id 83254
เศร้าอะไรกันคะเนี่ยพี่อัลมิตรา อย่าเศร้าไปเลยนะคะ...น้องแก้วมาปลอบใจ อย่าเศร้าไปเลยพี่สาวคนดี น้องคนนี้ยังคอยเคียงอยู่ใกล้ ยังคอยเฝ้าถนอมให้กำลังใจ ถึงใครใครไม่รักน้องรักพี่เอง........ กำลังใจและความคิดถึงจ้า
3 ตุลาคม 2545 18:04 น. - comment id 83340
แหะแหะแหะ........ อิอิ
3 ตุลาคม 2545 22:21 น. - comment id 83450
สรุปว่า น้องเจนคือนางในดวงใจเหรอ ป๊าดโธ่ นึกว่าใคร .. ขอบใจจ้า คุณความห่วงใย คุณพนาไพร หัวเราะเฉยๆ ไม่พูดไม่จา ทีหลังเก็บตังค์นะ
3 ตุลาคม 2545 23:11 น. - comment id 83476
พูดไม่ออก บอกไม่ถูก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
