ไม่มีชื่อเรื่องแล้วจะให้เรียกอย่างไรถูก???

idaho

ไม่มีชื่อเรื่องแล้วจะให้เรียกอย่างไรถูก???
ทุกสิ่งก็ค้นหาแล้ว
ทุกแนวที่ได้เคยเดินตามรอย
ทุกอย่างต้องมีเด่นด้อย
ทุกข์ร้อยทุกข์พันอาจอาจมาซ้ำเติม
ความเข้าใจที่คิดว่ารู้แจ้ง
ความเข้าใจที่แสดงออกมาให้เห็น
ความเข้าใจที่อาจซ่อนเร้น
ความเข้าใจอาจเป็นข้อผิดพลาด
แสร้งแสดงทำเป็นไม่รู้
แสร้งแสดงทำเป็นอยู่ตรงข้าม
แสร้งแสดงให้เกิดสงคราม
แสร้งแสดงตามบทบาทที่กำหนดให้เป็น
เพราะเราก็ยังคงอยู่นี้
เพราะเราก็ยังมีหน้าที่ที่ต้องทำ
เพราะเรายังต้องย้ำว่าเราอยู่ในโลกแห่งความจริง
เพราะบางสิ่งที่หลงคือโลกมายา

*********************
แล้วอย่างนี้จะเรียกกลอนได้หรือ 
บางครั้งก็ต้องมีชื่อเรื่องฉัทลักษณ์ไว้เป็นหลักเกณฑ์
ให้เราสามารถรู้แนวทางที่จะเดินต่อไปนะ				
comments powered by Disqus
  • จังงัง

    10 ตุลาคม 2545 15:45 น. - comment id 85897

    เป็นไรไปเนี่ย .. ? ไม่รู้ทำงัยแล้วเนี่ย ..เป็นไรกันไปหมด ..
    
    ิจิตที่ส่งออกนอก...........................เป็นสมุทัย
    ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก......เป็นทุกข์
    จิตเห็นจิต....................................เป็นมรรค
    ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิต..............เป็นนิโรธ
    
    ..หลวงปู่ฝากไว้ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)
  • idaho

    10 ตุลาคม 2545 15:48 น. - comment id 85900

    สาตุ๊      เข้าหาวัดตั้งแต่เมื่อไหร่       เราคนห่างวัดอะ
  • จังงัง

    10 ตุลาคม 2545 16:07 น. - comment id 85917

    ที่ไหนๆก็วัดได้ ม่ายต้องไปวัดหรอก ..
    ห่างวัด แต่รู้จักวัด ก็พอแล้ว
  • หว่ออ้ายหนี่

    10 ตุลาคม 2545 16:15 น. - comment id 85924

    มีงี้ด้วยไอดาโฮ่  ไม่มีชื่อเรื่อง เง้ย!!  นะ
    
    ฉันทลักษณ์ก็เพื่อความงามและถูกต้องของบทกลอน หากไม่มีก็ไม่ผิดเพราะมันก็คงงามได้เพราะคนเขียนตั้งใจให้มันเป็นไป
    ----- ถูกต้องแล้วล่ะ  ไอดาโฮ่  
    ^_____^   นี่คือคำตอบสุดท้าย 
    
    
    
  • โทโส

    10 ตุลาคม 2545 16:33 น. - comment id 85933

    เพราะ..โลกนะฤา คือว่า มายา ณ เห็น
    รัก..หลงนะเป็น เช่นเหตุ กิเลศ ณ โหน
    หลง..จริงนะหลอก บอกตัว มืดมัว ณ โดน
    ลม..เท็จนะโยน โจนจับ มายับ ณ ใจ
    
    เสแสร้งนะหรือ คือหลง อยู่คง ณ จิต
    เสแสร้งนะผิด สิทธิ์กอง อยู่นอง ณ ไห้
    เสแสร้งนะเกิด เปิดช่อง ให้มอง ณ นัย
    เสแสร้งนะใช่ ใยหญิง ยากทิ้ง ณ ครวญ
    
    อีก..นานจะรู้ ดูไป เยื่อใยมิขาด
    ไม่..นานจะบาด ฆาตนัย จิตใจมิหวน
    นาน..เนาว์จะเย้ย เฉยชา อุรามิรวน
    เลย..ผ่านจะทวน ควรค่า เวลามิคอย
    
  • อัลมิตรา

    10 ตุลาคม 2545 17:19 น. - comment id 85947

    :)
  • เวทย์

    10 ตุลาคม 2545 18:51 น. - comment id 85971

    มีหลายสิ่งที่เกิดจากคนสร้าง
    ก่อนที่คนเองกลับกลายไปเป็นทาสมัน
    มีสิ่งเดียวที่คนไม่อาจสร้าง  คือ สัจจธรรม
    ซ้ำบางคนก็ห่างไกลเหลือเกินจากมัน
    
    ถ้าสิ่งที่คุณเขียนมันงดงาม  ก็ไม่แปลกถ้ามันจะผิดแผกจากรูปแบบที่คนทั่วไปเคยชิน
    อย่างน้อยก็ดีกว่าอยู่ในรูปแบบแต่ดูยังไงก็อัปลักณษ์
  • เวทย์

    10 ตุลาคม 2545 18:56 น. - comment id 85975

    ทั้งที่เดินไปตามถนน
    แต่หลายคนกลับหลงทางจนได้
    บางคนที่ด้นฝ่าพนาไพร
    กลับไปถึงจุดหมายง่ายเหลือเกิน
  • อังโกะ จัง

    10 ตุลาคม 2545 20:12 น. - comment id 85991

    มาให้กำลังใจพี่ไอซ์ค่ะ
    ความตั้งใจ คือ สิ่งสำคัญ
    ทำสิ่งใดโดยตั้งใจ ก็เท่ากับเราเคารพตัวเราค่ะ
  • windsaint

    10 ตุลาคม 2545 20:16 น. - comment id 85994

    ฉันทลักษณ์มีไว้เพื่อความงาม
    และเป็น เอกลักษณ์ของฉันท์(ความพอใจ)
    อิอิ ถูกป่าวอะ
  • จังงัง พรรคลิงรักลิง

    10 ตุลาคม 2545 21:04 น. - comment id 86016

    รู้ว่าทำอะไรก็พอแล้ว สำคัญตรงนี้แหล่ะ
  • มังกิ ลิงเป๋

    10 ตุลาคม 2545 21:46 น. - comment id 86036

    เดินมามึนๆ งงๆ อารายกานเหรอ
  • ติตรากร

    10 ตุลาคม 2545 22:10 น. - comment id 86061

    เป็นความงดงามของการแสดงออกอะนะ
  • *นก*กระ*ดาษ*

    11 ตุลาคม 2545 01:16 น. - comment id 86169

    นั้นน่ะสิ ไคริก็ว่างั้น
    *..จากใจไคริ..*
  • ละอองน้ำ

    11 ตุลาคม 2545 02:12 น. - comment id 86181

    มาเยี่ยมเยียน
  idaho

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน