@..เหน็บเนื้อหนาวใน

อัลมิตรา

 
...ครึมครึมเงาเมฆครึ้ม...................คลุมหาว
ซ่านซ่านสายลมหนาว...................เหน็บเนื้อ
ครึมครึมคลับคล้ายคราว................คลาดเคลื่อน คล้อยนา
ซ่านซ่านแม่ร้างเรื้อ.......................เร่าร้าวเรียมตรอม ฯ
...หนาวเหน็บเจ็บซ่านซ้อน.............เสียดทรวง
เส่าสั่นรุกรานดวง-.........................จิตร้าว
ครวญครางดั่งดาบควง...................บาดบั่น
พลัดพรากอยากหน่วงน้าว..............นิ่มน้องครองกาย ฯ 
				
comments powered by Disqus
  • พรระวี

    17 กุมภาพันธ์ 2546 22:02 น. - comment id 109455

    เป็นธรรมดาของคนเก่งทางโคลง การยักย้ายเล่นคำและสำผัสอักขระทำได้ดีเยี่ยม
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    17 กุมภาพันธ์ 2546 23:31 น. - comment id 109477

    เดียวดายคนเดียวเปลี่ยว.....สันหลัง
    ง่วงหาวเหน็บหนาวจัง....คืนนี้
    ดึกดื่นยังฝืนนั่ง.....ชมจันทร์ ข่มตา 
    เพียงจันทร์กระจ่างฟ้า.....ชั่งน่าชม....
    ....ไม่เก่งเลยสักนิด...รู้ว่าผิด.....แต่ก็ยัง...เฮ้อ
    
    
    
  • rain..

    18 กุมภาพันธ์ 2546 03:33 น. - comment id 109494

       เหน็บเนื้อหนาวสุด..   จับใจ..
       ฟ้ามัยมองไป..    ไร้ดาว..
        ห่างห่างร้างไกล..   หนาวเหน็บ..
        ฟ้ามืดดับราว..     ใกล้สิ้น..ทุกสิ่ง..
    
           ...เรนตื่น..มาแอบแต่ง...
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    18 กุมภาพันธ์ 2546 13:20 น. - comment id 109521

    ตื่นเช้าจังเลย....แฮะๆเราเพิ่งจาลุกจากเตียง
  • อัลมิตรา

    18 กุมภาพันธ์ 2546 16:34 น. - comment id 109548

    ขอบคุณคะ คุณพรระวี
    
    น้องๆทั้งสองคน ทำมายม่ายนอน หือ ...นอนดึกกันจังเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน