หนาวลมเหนือ เมื่อลมหนาวผ่านคราวไหน
เหมือนมีใครทวงถามถึงความหลัง
หนาวลมเหน็บเจ็บเพราะพริ้วทิวไม้บัง
หนาวเพราะชังความชั่วของตัวเอง
มีคนเขียนส่งมาให้ นานมาแล้ว
9 มีนาคม 2546 01:15 น. - comment id 113090
มาให้กำลังใจค่ะ ขอต่อกลอนนะคะ.. ฤดูกาลหวานดอกไม้สลายลับ เหลือใจยับกับรอยแผลแก้ไม่หาย หนาวใจไยทรมานนานกว่ากาย กี่ใจร้ายคล้ายตอกย้ำช้ำใจนานใช่ผ่านไปเช่นฤดู..

13 มีนาคม 2546 11:40 น. - comment id 114387
ฤดูหนาว...หนาวเหน็บ....ซ้ำเจ็บหนัก
มาทายทัก...ความเหงา...เศร้าขื่นขม
ฤดูร้อน...ใช่ผ่อนคลาย...คล้ายระทม
เจ็บสะสม...ปวดระบม...ตรมที่ใจ
ฤดูฝน...ทนทาน...นานทนได้
วันที่ร้าย...คล้ายผ่านพ้น...ยังทนไหว
วันที่เจ็บ...เก็บกำ...ย้ำใจกาย
มิสลาย...ย้ายผันเปลี่ยน...เวียนฤดู
มาเถิดใจ...ที่ช้ำชอก...จะบอกให้
วันที่ร้าย...ได้ผ่านพ้น...จนทนไหว
ฉันเคยเจ็บ...มาเหมือนกัน...ฉันเข้าใจ
น้ำตาไหล...เคยรินหลั่ง...ดั่งสายธาร
เจ็บซ้ำ ๆ...ปวดย้ำ ๆ...ช้ำเคยผ่าน
ใจร้าวราน...มานานเนิ่น...เดินไม่ไหว
ปวดแทบคลาน...สานไม่ต่อ...ท้อในใจ
ยังผ่านได้...ยังยืนอยู่...ยังยืนยง

16 มีนาคม 2546 20:55 น. - comment id 115431
โอ้โห ใครครับ ใคร ข้าน้อยขอคาราวะ
