เป็นเรื่องสั้น......ถ่ายทอดเป็นกลอน.....ตะเกียง นักเดินทาง

ฟองอากาศ


กาลครั้งวันหนึ่งไม่นานมา
มีชายบ้าคลั่งรักสุดเสน่หา
คอยเดินทางร่อนเร่ในพงพนา
นำพามาด้วยเจ้าตะเกียง

ตะเกียงน้อยกระจ้อยร่อยกระจิ๊ดริด
แสงน้อยนิดลิบหลี่ทุกแห่งหน
ถึงจะนิดแสงจะน้อยแต่ก็ทน
คอยเป็นคนช่วยส่องทางให้เพื่อนชาย
เดินทางมานานแสนนานกับตะเกียง
ผู้คอยเคียงข้างกายไม่เคยหาย
ให้ความอุ่นอยู่เคียงข้างกาย
ไม่เคยหายไปไหนเลยตะเกียง

ตะเกียงนั้นให้ความอุ่นตอนหลับใหล
ข้างหัวใจมีตะเกียงอยู่เคียงข้าง
ในความอุ่นให้แสงยามนิทรา
แม้จันทรายังไม่อาจมาเทียบตน
ในคราวเดินทางไกลมีตะเกียง
ร่วมผจญอยู่เคียงข้าง
คอยส่องแสงนำทาง
ไม่เคยจางเลยแสงตะเกียง
 
กาลครั้งวันหนึ่งวันต่อมา
ได้นำพาสิ่งใหม่มาแทนที่
แทนตะเกียงอันเก่าที่เคยมี
มาแทนที่ตะเกียงในหัวใจ
สิ่งใหญ่คือใครตะเกียงไม่รู้
แต่ที่รู้คือส่องแสงสว่างไสว
ส่องแสงสว่างไสวทั่วแดนไกล
สว่างไสวกว่าตนเหลือคณา
 
ใครเอามาตะเกียงเองไม่เคยรู้
แต่ที่ดูเห็นเพื่อนชายชอบใจนัก
ต้องหนักใจคิดพินิจตระหนัก
อ่อนใจนักเพื่อนชายไม่แลดู
ชายคนนั้นคิดพินิจอยู่นาน
ก็รำคาญที่ต้องมีตะเกียงอยู่
จึงคิดใหม่เปลี่ยนใหม่ดู
อยู่เคียงคู่ตะเกียงคงไม่ดี
 
เขาตัดใจคิดตัดตะเกียงไปหนึ่ง
แล้วคำนึงเห็นผลที่คาดฝัน
ทิ้งตะเกียงตัดขาดความสัมพันธ์
แล้วแบ่งปันความสุขกับสิ่งใหม่แทน
ตะเกียงเศร้าเหงาใจเพียงลำพัง
ร้าวรอนดั่งถูกมีดมากรีดเฉือน
ต้องลืมเลือนเพื่อนเก่าที่แชเชือน
ต้องบิดเบือนเปลี่ยนวิถีการเดินทาง
 
ชายคนนั้นยังเดินหน้าต่อไป
เดินทางไปด้วยแรงใจอันมุ่งมั่น
ใช้แสงจันทร์ส่องแสงทางพลัน
ที่คาดฝันใช้ได้ดังหมายปอง
จันทรามีแรงส่องแสงกล้า
ในเพลาค่ำมืดยิ่งเห็นผล
ส่องแสงสว่างไสวไร้กังวล
มีแต่แสงไฟเบื้องบนที่ส่องทาง
 
ในเพลามืดค่ำอันเหน็บหนาว
ก็ถึงคราวเข้านอนไปหลับใหล
หลับอยู่ก็พลันนึกในใจ
ว่าทำไมคืนนี้ช่างหนาวจัง
อ๋อใช่เพราะตะเกียงนั้นไม่อยู่
ไม่มีผู้ให้ความอุ่นกลางความหนาว
ส่วนดวงจันทร์มีแต่แสงแพรวพราว
กลางความหนาวช่วยอะไรไม่ได้เลย

จะให้เฉยได้อย่างไรถ้านึกได้
เขารีบไปตามหาทุกแห่งหน
หาทุกที่หาจนเหนื่อยต้องทุกข์ทน
กลับนั่งบนสาบานให้กลับมา
เป็นไงเล่ามีของดีอยู่ตรงหน้า
กลับมองข้ามไปไกลไม่รักษา
มีของใหม่มาแทนก็จากลา
ลาของเก่าไปไกลไม่ใยดี 				
comments powered by Disqus
  • windsaint

    6 เมษายน 2546 01:15 น. - comment id 122817

    :) มายิ้ม อิอิ
    ไพเราะดี
  • ฟองอากาศ

    6 เมษายน 2546 12:36 น. - comment id 122938

    .................................. ;)
  • ผึ้ง

    6 เมษายน 2546 16:39 น. - comment id 123030

    ยาวดีจัง....... :-)
    ชอบตอนเริ่มต้นอ่ะ แบบ กาลครั้งวันหนึ่งไม่นานมา กับ กาลครั้งวันหนึ่งวันต่อมา แบบ กาลครั้งหนึ่งไปเลยก็ไม่ได้เนอะ........ อิอิ
    เพราะดี.
  • Hawk

    6 เมษายน 2546 17:32 น. - comment id 123056

    ครับ... เหอๆๆ
    ไม่มีอะไรจะเขียน
  • ผู้ชายรักสบาย

    6 เมษายน 2546 19:49 น. - comment id 123112

    เอาแต่ยิ้มอย่างเดียวเลยแม่คุณ
    ทำอย่างอื่นไม่เป็นบ้างเลยหรือ
    เอาแต่ยิ้มยิ้มยิ้มยิ้มทั้งคืน
    เห็นหน้าแม่คุณก็ยิ้มอยู่อย่างเดียว...
    
    55555 i just love ur innocent smiley face, ฟองอากาศ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    7 เมษายน 2546 01:58 น. - comment id 123218

    เก่งจัง ..นับถือ ๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน