....ถนนสายเดิม..แห่งชีวิต....

ฟองอากาศ


บนเส้นทางเทาทึบที่เปลี่ยวเหงา
มีแค่ฉันและเงาบนสายทางอ้างว้าง
ที่บนนี้เป็นถนนสายเดิมสายกลาง
ที่ฉันต่อเติมช่องว่างด้วยรอยเท้าที่ก้าวไป
บนถนนชีวิตสถิตด้วยรอยเท้า
เพียงการย่างก้าวของฉันอันหวั่นไหว
แม้นการย่างก้าวจะเป็นไปมิแกว่งไกว
แม้จะตามความฝันใฝ่ที่พึงมี
แม้จะรู้ทางสู้..ยึดมั่นกับอนาคต
หรือสายทางอาจมีบ้างที่ลดเลี้ยว
แต่เส้นทางเดินชีวิตยังเปล่าเปลี่ยว
ด้วยไร้เรี่ยวแรงกำลังใจ... จากใครสักคน... 

อาจเพียงต้องการความหวานในชีวิต
หรือเพียงต้องการเสริมดวงจิตด้วยรักล้น
อาจเพียงต้องการกำลังใจจากใครบางคน
หรือเพียงเจียมตนเพื่อเดินคนเดียวบนถนนสายเดิม...				
comments powered by Disqus
  • เพราะรัก

    6 กันยายน 2547 19:34 น. - comment id 325551

    พี่หวานมาทักทายน้องฟองอากาศจ๊ะกลอนเพราะจังแต่งออกมาได้ดีจ๊ะ
    
    ^---------------------^
    
    บนเส้นที่เปลี่ยวเหงา
    กับหนทางที่ทอดยาว
    มีเพียงฉันกับเงาของรองเท้า
    ที่ย้ามก้าวไปข้างหน้า
    
    บนเส้นทางที่เปล่าเปลี่ยว
    มีเพียงแต่ฉันแค่คนเดียว
    ที่เดินอ้างว้างเดียวดาย
    มองไปทางใดไม่มีใครเหลียวแล
    
    สองข้างทางข้างๆ
    มีแต่หญ้าที่ไหวเอน
    มีแต่เสียงลมกระทบไม้
    มีแต่เสียงจิ๊รีดเรไร
    
    ร้องระงมระงาย
    มีแต่เสียงกลิ่นไอความเหงา
    มีแต่เงาความวังเวง
    มีแต่ใจช้ำที่ปวดร้าวเมื่อคนเคียงคู่
    ไม่เดินอยู่เคียงข้าง
    
    
    
  • นิรนาม

    6 กันยายน 2547 20:20 น. - comment id 325604

    บนถนนสายเดิมอันเหงา
    ปะปนด้วยเศร้าด้วยเธอโหยหา
    ถนนของชีวิตก็เหมือนกับของฉัน
    อาจดำมืดเรไรอ้างว้าง
    ไร้คนเดินบ้างบางเวลา
    เลยกลายเป็นถนนอันเปลี่ยวใจ
    
    เราอาจเป็นเหมือนกัน
    
  • เพียงพลิ้ว

    6 กันยายน 2547 21:11 น. - comment id 325636

    มาอ่านกลอนเพราะๆของฟองอากาศจ๊ะ
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    6 กันยายน 2547 22:31 น. - comment id 325677

    เพียงเสี้ยวหนึ่งแห่งการเดินทาง ย่อมต้องพบอุปสรรคอันมากมายกว่าจะถึงวันนั้น แต่ทว่าหากเรามีพลังแห่งใจที่มั่นคงย่อมสามารถฟันฝ่าอุปสรรคนานานัปการแต่ต้องขาดสิ่งนี้ไม่ได้คือสติปัญญาถึงแม้เราจะเดินทางเพียงคนเดียวก็ตาม  ขออวยพรครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • ใบอ่อน

    7 กันยายน 2547 00:25 น. - comment id 325717

    แม้ในช่วงการเดินทางแห่งชีวิตในบางช่วงอาจทำให้คนเรานั้นท้อถอยหมดกำลัง.. แต่ขอใก้สู้ต่อไปเพื่อวันข้างหน้าที่จะดียิ่งขึ้น
    
    ขอเป็นกำลังใจให้ฟองอากาศสู้ต่อไป
  • ..สีน้ำฟ้า..

    7 กันยายน 2547 04:25 น. - comment id 325753

    บนทางที่ก้าวย่าง
    หากอ้างว้างก็เหลียวหา
    ดาวฤกษ์ประจำฟ้า
    สว่างจ้าเป็นเพื่อนคุณ
    
    บนทางที่ย่างก้าว
    ไม่รวดร้าวจะอบอุ่น
    เพียงคิด..ฝันละมุน
    จะแอบลุ้นอยู่ข้างเคียง
    
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    7 กันยายน 2547 06:46 น. - comment id 325799

    สวัสดีครับ
    
    มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
    
    และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
    
    
  • พี่พุด

    7 กันยายน 2547 08:53 น. - comment id 325885

    พี่พุดรอเคียงข้างค่ะ
    เพราะถนนของพี่พุด
    ก็สายเศร้าสายดายเดียวเช่นกันค่ะ
    
    ด้วยรักและห่วงใยมากค่ะ
  • กิตติวรรณ

    7 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 326257

    จริงๆแล้ว ถนนสายนี้ของน้องฟองอากาศยังมีหลายคนที่เดินไปเป็นเพื่อนอยู่นะคะ 
    
    อย่าเพิ่งถอดใจไปเสียล่ะ
  • rain..

    7 กันยายน 2547 20:41 น. - comment id 326413

    เขียน งานได้ไพเราะ .. สื่อสะท้อนอารมณ์..
     ได้ดีมากเลยคะ...
    
                 ..เรน ..แวะมา ..ขอบคุณ ..นะคะ..
  • zilver

    8 กันยายน 2547 10:54 น. - comment id 326807

    แวะมาให้กำลังใจยามสายๆ
    มาอ่านกลอนของคนที่แต่งกลอนได้เพราะ
    บนถนนทางเดินของใครบางคนแอบๆเดินด้วย
    เพื่อเป็นกำลังใจจะได้ไม่เหงางัยล่ะครับ
  • เพราะรัก

    8 กันยายน 2547 20:46 น. - comment id 327225

    มาทักทายอีกครั้งนะจ๊ะน้องฟองจ๋าเป็นไงบ้างจ๊ะสาบยดีไหมจ๊ะคิดถึงจ้า
  • ไร้เงา

    14 กันยายน 2547 15:33 น. - comment id 331246

    ...เหงาหรือ...
                ...อ้างว้างหรือ...
    ขอเดินด้วยสิ เราจะเดินย่างก้าวไปด้วยกัน
    ขอเดินด้วยสิ เราจะเดินย่างก้าวไปพร้อมกัน
    ขอเดินด้วยสิ หัวใจของเราจะได้ไม่เหงาอีกต่อไป
    
  • จุดบอด

    30 กันยายน 2547 19:34 น. - comment id 341610

    บทสุดท้ายงามนัก
    
    หนักด้วยถ้อยคำ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน