สายหมอกบางพรางตาฟ้าสลัว จันทร์มืดมัวดาวก็หม่นคนยิ่งหมอง กายนั้นหนาวคราวเปียกฝนปนละออง ใจนั้นต้องแข็งขืนฝืนสู้ทน คิดนั้นคิดเพียงในใจไม่กล้าเอ่ย ไม่อาจเผยเพราะหัวใจคล้ายสับสน ดั่งหมอกมัวในใจคล้ายวกวน อัสสุชลรินหลั่งพร่างอุรา เก็บน้ำคำกล้ำกลืนแล้วฝืนยิ้ม แสร้งเอิบอิ่มเอมพักตร์สุขหนักหนา แต่ภายในนั้นฝืนกลืนน้ำตา เสียงร่ำหาครวญใคร่ไม่ให้ยิน เพียงรอฟังคำหวานอย่างวารก่อน คำออดอ้อนรำพันนั้นหายสิ้น ลืมแล้วหรือเสียงบรรเลงแห่งเพลงพิณ ที่กล่อมดินเห่ดาวแนบเงาจันทร์
อัลมิตรา 9 เม.ย. 2546 11:49 น. - ID 31974 
1111
10
0
9 เมษายน 2546 11:59 น. - comment id 124323
^+^
9 เมษายน 2546 12:44 น. - comment id 124337
เพ้อตาม
9 เมษายน 2546 15:06 น. - comment id 124416
ไม่กล้าเอ่ยแล้วใครเลยจะรู้ได้ บอกเขาไปตามใจดีไหมเล่า เพียงแค่กระซิบเบา ๆ ว่ารักเขาก็คงพอ ***ขอแจมด้วยคนค่ะ***
9 เมษายน 2546 15:45 น. - comment id 124429
ตะเอ๋า จมูกเป็นไร แปะพาสเตอร์ คุณคนผ่านมา เพ้อไปไย ใจเขาไม่คืนกลับ คุณผู้หญิงไร้เงา ฝากถามฟ้าถึงคืนฝันในวันก่อน เคยออดอ้อนรำพันคำหวานหู คิดถึงจันทร์เจ้าเอ๋ยเคยชวนดู ช่างหดหู่หัวใจเมื่อไม่เจอ คิดถึงอ้อมแขนเขาเราเคยอุ่น กลิ่นกายกรุ่นอยู่ในใจเสมอ อยากจะลบภาพนั้นของฉันเธอ แต่ยามเผลอกลับฝันทุกวันคืน
9 เมษายน 2546 15:48 น. - comment id 124430
ขอเพียงได้พบหน้า ได้สบตาที่เพ้อฝัน ความจริงใจอยู่ในนั้น ความเข้าใจซึ่งกัน คงจะมี อิอิไม่ต้องพูดก็ได้เขินนักก็
9 เมษายน 2546 15:50 น. - comment id 124433
โพสต์ต่างกัน สามวิ ใจตรงกันจริง ๆ
9 เมษายน 2546 17:24 น. - comment id 124500
รักฝังใจ แต่ถ้าหักใจได้ คงเหลือแต่อารมย์รัก มิมีผู้รักแลลืมรัก เลย กลอนดล......ใจไหว ใจไหวดล......กลอนหวาน แจมครับ ปฐพีพิณเสียงเสนาะไพเราะกังสดาล ชวนนวลสรวนสำราญขานเพลงใจ กล่อมเอยน้องพี่ดุจฤดีเสียงขานใส แย้มประไพยิ้มพริ้มนัยใจสักครา หวังไห้คลายโศกไวไว นิ
9 เมษายน 2546 17:39 น. - comment id 124511
มีเพิ่มอีกนิ จันทรอับดาวลับฟ้ามัวหมอก ใจช้ำชอกหมอกใจใยเฝ้าแฝง รักเอ๋ยรักจากไกลใจดับเดือนแรม ทนเอ๋ยทานแรงดลจนรุ่งรวีแสงส่องใจ ณ.รุ่งแล้วแก้วไก่ไพรสนขันขาน กนกาลทานพ้นยลแสงฉานใส หทัยยิ้มพิมพ์ใจรักสลักนัย แย้มไสวสรวนเสนาะเพราะเป็นเพลง หายไวไวนิ
9 เมษายน 2546 17:47 น. - comment id 124516
กลอนพี่เพราะทุกกลอนเลย อยากเรียนภาษาไทยกับพี่จัง
9 เมษายน 2546 17:52 น. - comment id 124520
คุณฤกษ์ .. สามนาทีค่ะ ไม่ใช่สามวินาทีนคะ ..แต่คุณเขียนได้ตรงใจจัง ขอเพียงได้พบหน้า ได้สบตาที่เพ้อฝัน ความจริงใจอยู่ในนั้น ความเข้าใจซึ่งกัน คงจะมี หากแต่ว่าสายเกินจะแก้ไข ข้อความนัยกลบลบจาก มิกล้าเอ่ย มิกล้า .. คุณน้ำ .. หากวันนี้มีเขาอยู่เคียงข้าง สองแขนโอบรัดร่างประคองขวัญ กอดกระหวัดรัดรอบปลอบจำนรร ลมเหมันต์หรือจะกล้าฝ่าดวงใจ แต่นี่เขาลับร่างห่างไปแล้ว คงไม่แคล้วหนาวสั่นใจหวั่นไหว จะมีไหมใครหนอช่วยก่อไฟ กระชับอกอุ่นไอไม่ร้าวราน
9 เมษายน 2546 18:00 น. - comment id 124528
คุณทะเลรัก .. พี่อัลมิตรา ยังไม่ถึงขนาดนะคะ พี่เองยังต้องเรียนรู้อีกมากค่ะ เรามาช่วยๆกัน ดีไหมคะ :)
9 เมษายน 2546 19:51 น. - comment id 124569
They say that time Heals a broken heart But time has stood still Since weve been apart
9 เมษายน 2546 20:40 น. - comment id 124587
brother .. I was standing All alone against the world outside You were searching For a place to hide Lost and lonely Now youve given me the will to survive When were hungry love will keep us alive
9 เมษายน 2546 23:51 น. - comment id 124673
มายิ้มทักทาย แต่แต่งกลอนไม่ออก
10 เมษายน 2546 00:57 น. - comment id 124724
From the North to the South And the East to the West I can stand up and shout Almitra (or Ulmitra) is the best...!!!
10 เมษายน 2546 03:37 น. - comment id 124733
นั่นสินะ.. อะไร ๆ มันก็ไม่เหมือน แรกรัก.. รักแรก.. กับร้างรัก..และรักร้าง
10 เมษายน 2546 08:26 น. - comment id 124767
ไอดาโฮ่ ..เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหมจ๊ะ ?.. Wild Honey .. Each day I live , I want to be A day to give the best of me I am only one but not alone My finest day is yet unknown thanks... คุณสีน้ำฟ้า .. ขอบคุณค่ะ
10 เมษายน 2546 09:37 น. - comment id 124790
hi to day verey niece so shine of sun so fun of bird song give your dream come thorough ni
10 เมษายน 2546 10:42 น. - comment id 124815
คิดยังไงก็บอกเขาไปเลยแล้วกันนะ อย่าเก็บไว้ แล้วมันอาจจะไม่ได้บอกอีกตลอดชีวิต
10 เมษายน 2546 11:39 น. - comment id 124826
**..คิดยังไงก็บอกเขาไปเลยแล้วกันนะ อย่าเก็บไว้ แล้วมันอาจจะไม่ได้บอกอีกตลอดชีวิต .. โอย โอย โดนใจชะมัดเลยค่ะ คุณpan.. คุณน้ำ .. ขอให้ฝันนั้นเป็นจริง .. :)
10 เมษายน 2546 12:17 น. - comment id 124844
หน้าส่วนตัว
ขวัญเรียม
ท้องทุ่งนาพี่ไร้คนเคยร่วมร้องสักวา พาใจเศร้าในวิญญาณ
ถึงขวัญเรียมคู่รัก หักใจแล้ว แล้วใจหัก รักเจ้าแล้วใจจึงยังครวญถึงหาแต่เรียม
เสียงสายรายเรียงเคียงนภาพ้อ
รอเรียมลางจางไกลขวัญหวนทวน
หทัยหม่นรอรักที่ร้างลางเลือนรวน
ใจสะเทือนรักเรือนเรียมเปรี่ยมฤทัย
นั่นคลองที่ขวัญเคยเที่ยวเคยท่อง
และได้ผูกพันผองเราสองคล้องใจ
ฝันหวนทวนหน่วงไปถึงเรียมไร
รอวันไร้ให้ขลุ่ยแว้แววหวานสักครา
เพียงอารมย์
มิมีผู้รักแลถูกรัก
จากผู้รอ
นิ
10 เมษายน 2546 13:02 น. - comment id 124864
ดุจภมรอ้อนมวลหอมหวลดอก- บุปผาออกผลิแซมแง้มงามสม ทิชากรล่อนฟ้าถลาชม ดุจคารมพี่ร่ายหวังให้เพลิน คุณน้ำ :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
