หน้าส่วนตัว
เมื่อครั้งยืนยืนใต้ร่มไม้ใหญ่
แดดส่องลอดช่องใบมวลพฤกษา
แววระยิบแสงระยับงามจับตา
ร่มเงาตกลงหน้าที่แหงนมอง
ลมพัดพริวยอดกับพริวตามลมพัด
โบกสะบัดเอนไหวใบทั้งผอง
เหมือนลู่ลมแต่ไม่ลู่ก็พิศมอง
ใบก็หยุดลอยล่องลมพัดพา
ปลิวตามเมฆใหญ่น้อยที่ลอบผ่าน
เป็นสายสานถักถอกลางเวหา
ปลิวตามลมได้เพียงสักเวลา
ก็ตกสู่พสุธาที่หญ้าคลุม
หลังอิงแอบแนบไปกับลำต้น
ผิวเนื้อชนกับผิวไม้ดับไฟสุม
ผิวไม้เย็นดับอารมณ์ที่ร้อนรุม
เหมือนมีกลุ่มอณูเย็นเป็นผิวกาย
เท้าเปลือยเปล่าเหยียบลงบนพื้นหญ้า
ส่งรู้สึกผ่านบาทาเมื่อยามสาย
ไอแดดร้อนกลิ่นไอดินมิเคยคลาย
รู้สึกได้ในเหตุการณ์ที่เป็นไป
ลมยังพัดผ่านกายที่ยืนอยู่
แสงยังผ่านลอดรูช่องใบไม้
ดินยังแน่นรองรับอยู่เรื่อยไป
เวลาไซร้ก็มิได้จะหยุดลง
อนันต์ 9 มิ.ย. 2546 17:47 น. - ID 34984 
2048
5
0
9 มิถุนายน 2546 19:01 น. - comment id 144238
ชอบค่ะ.. มองเห็นภาพเลยล่ะ
10 มิถุนายน 2546 02:36 น. - comment id 144351
ชอบและชื่นชมชื่นใจมากเลยค่ะ..กับบทกวีนี้นะคะ และทุกเช้าในชีวิตพุดพัดชา ในเรียวตาจะใบจำปีไล่สีสดเขียวอ่อนใสที่ระดะใบเคลียใจเชยชายคามานานเนิ่น ในวิมานดินนี้ที่ได้พิงพักใจ.. และกับดอกแก้วช่อละมุนดวงดอกดกหลังฝนตกหยาดสายพรายดอกให้พรึบพราวสะพรั่งแข่งกันอวดดอกงาม.. พุดพัดชา..จะนอนนิ่งนานรับหวานงามทุกยามเช้า..จนชินใจนวลตากับงามละออของมวลพฤกษา..นานามานับสิบปีแล้วค่ะ ด้วยรักนะคะ
10 มิถุนายน 2546 09:57 น. - comment id 144390
เอกเขนกเอนกายใต้ไม้ใหญ่ ผ่อนจิตใจให้ลอยไปตามฝัน ใบไม้อ่อนผ่อนกรองแสงตะวัน ให้ร่มพลันครึ้มเขียวสบายตา ----------- กลอนไพเราะมากค่ะ เลยขอแจมซะหน่อย
10 มิถุนายน 2546 16:44 น. - comment id 144490
กลอนบทนี้น่ารักมากค่ะ ชอบค่ะ
11 มิถุนายน 2546 16:43 น. - comment id 144599
งามละไม ชอบค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด