หะเหยใช่หะหาย

ขวัญข้าว


จะเย้ยสิ้นดินฟ้าท้าชีวิต
ข้าลิขิตเส้นทางทุกย่างก้าว
หนทางเดินกว้างไกลใหญ่และยาว
ร้อนหรือหนาวร้าวรวดเจ็บปวดไย
มิพักพอท้อแรงให้แล้งอก
มิหยิบยกอ้างเหตุมาขวางได้
ลุยและสู้กู้กรรมให้หนำใจ
ใครจะใหญ่ค้ำฟ้าดั่งข้านี้				
comments powered by Disqus
  • พุด

    17 มิถุนายน 2546 01:20 น. - comment id 147651

    กล้าเย้ยฟ้าท้าทั้งดินสิ้นทั้งหล้า
    ก็ด้วยว่ารักแล้วร้างห่างยอดขวัญ
    หากมีเธอในอ้อมใจกับอ้อมจันทร์
    ฝันเหนือฝันโลกเหนือโลกคงหยุดโศกหยุดคร่ำครวญ..ท้าฟ้าดิน
  • ขวัญข้าว

    17 มิถุนายน 2546 02:38 น. - comment id 147662

    ลาวาหุ้มห่อไว้           หินผา
    ไหลหลั่งถะถั่งมา            ผ่าวร้อน
    เผาแผดท่วมชีวา           เกินกล่าว  คำเฮย
    ทุกข์ท่วมถมทับซ้อน    รักแก้ฤๅไหว
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    17 มิถุนายน 2546 20:50 น. - comment id 147783

    เชื่อแล้วจ้า ว่าจริง ตั้งแต่ทางเดินแล้ว..
  • เพื่อนไพร

    19 มิถุนายน 2546 11:58 น. - comment id 148158

    เข้ามาเยี่ยมเยือนและทักทายค่ะ
  • ขวัญข้าว

    26 มิถุนายน 2546 09:40 น. - comment id 149710

    ขอบคุณพื่อนทุกคนด้วยความยินดีอย่างยิ่งครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน