...เอกบรมสมครูท่านภู่เจ้า เคยติดเหล้าแล้วบรรเลงครื้นเครงขัน ล่องเรือเรื่อยปากร้องทำนองพลัน จนเรือนั้นผ่านใกล้ไม่เหลียวมา ...นิราศเรื่องพากย์พจน์หลากรจน์ร้อย คราวเรือคล้อยเยือนผ่านรังสรรค์ว่า ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันพุ่งมา เปรียบอุราเมามายในรักลวง ...ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก ยังจมปลักวังวนจนใหญ่หลวง ทุกข์ระทมเหนื่อยแท้แม้เดือนดวง อยู่กลางห้วงเหิรหาว...ยังเศร้าตาม ...ถึงบางไทร...แสนโศกอกสั่นแท้ ไทรครึ้มแม้สูงใหญ่หมายไถ่ถาม ว่าลมพัดใบแกว่งยังแย้งความ โยกคลอนยามลมยื้อพัดอื้ออึง ...ฤๅเปรียบไปคงเป็นเช่นอกข้า ฯ ล่องเรือมากรุงเก่าเฝ้าคิดถึง ผ่านบางไทร...อกหวามยามคนึง ไยติดตรึงแสนโศก...วิโยคใจ
อัลมิตรา 18 มิ.ย. 2546 00:06 น. - ID 35351 
1160
7
0
18 มิถุนายน 2546 00:23 น. - comment id 147890
...ล่องเรือเพ้อเหม่อมองทั้งสองฝั่ง ตามลำพังเปลี่ยวกายเดียวดายเหลือ เจ้าเคยให้ไออุ่นมาจุนเจือ ล่องทั่วเหนือใต้เศร้าขาดเจ้าเคียง ระลอกคลื่นหมื่นร้อยที่คอยซัด มิแรงจัดเหมือนคลื่นสะอื้นเสียง ของเจ้านี้ที่พร่ำเอ่ยสำเนียง อย่าไปเยี่ยงน้ำไหลไม่กลับมา.... ...........สวัสดีครับ............
18 มิถุนายน 2546 01:05 น. - comment id 147900
เจ้าพระยาสีทองครองฝันในวันเหงา เราไร้เงาเขาคนดีที่ปลอบขวัญ กวีแก้วกานท์กลอนสอนใจทุกทุกวัน ว่ารักนั้นคู่กับทุกข์คลุกเคล้าใจ.. ผ่านท่ารักพักใจใครดีนะ คนที่จะฝากใจไม่ไปไหน คนที่รักเราราวแก้วตาและดวงใจ เขาคือใครใครคือเขาเราเฝ้ารอรอและรอ..
18 มิถุนายน 2546 08:07 น. - comment id 147920
ไม่เมาไร ใจเอย เมารักเจ้า หลงไรเขา เร้าใจ ลอยเรือหา น้ำวังเชี่ยว เกลียวกลอก ช้ำอุรา เหลือเรือพา ท่าเคย เลยล่วงลม ครูท่านเปรี่ยบ เมาเหล่า เคล้าเมารัก ยามแม่รัก น้ำผัก ว่าหวานสม ยามแม่ร้าง ราโรย ว่าสุดชม วังวนขม เมารัก ปักใจครวญ แจมเช้านิแบบ ยังง่วงอยู่เลยพี่อัลคนงาม คิดถึงนะ
18 มิถุนายน 2546 12:53 น. - comment id 147951
.....ถึงโรงเหล้า เตากลั่นควันโขมง ท่านเชื่อมโยงโคลงกลอนสอนไว้ให้ ถึงรุ่นหลังยังได้เรียนเขียนกลอนไป เรียนรู้ไว้อย่าให้กลอนต้องลบเลือน.... แวะมาร่วมรำลึกถึงท่านสุนทรภู่ ครับ
18 มิถุนายน 2546 13:01 น. - comment id 147953
^_^=
18 มิถุนายน 2546 13:06 น. - comment id 147955
เมาสุราใครว่าเพราะอยากเมา ที่ติดเหล้าเมาหลงสติหาย อยากจะลืมใจที่ขาดละจะกาย เมื่อเมามายหวังจะลืมให้ลบเลือน
18 มิถุนายน 2546 13:33 น. - comment id 147969
เพ้อรำพันฝันหวานวารวันเปลี่ยน ยังเสถียรคารมที่บ่มเอย ลงนาวาสาธยายหมายเปรียบเปรย ความเฉลยสื่อนัยห้วงใจตน เมารักแล้วคงยากแคล้วจะหลบหลีก ดุจดั่งปีกปักษาหักพักเวหน จะบินลี้หนีลับในบัดดล ฤๅจะพ้นพิสวาทที่บาดใจ :) ขอบคุณค่ะ ทุกๆ ท่าน
18 มิถุนายน 2546 18:45 น. - comment id 148024
:) ................................................ :)
18 มิถุนายน 2546 23:11 น. - comment id 148092
ล่องเรือน้อยมาเข้าคลองลัดหลวง นครเขื่อนขันธ์ลุล่วงเรือคราคร่ำ ได้ยาดองของกินเป็นประจำ ช่วยพายจ้ำมีเรี่ยวแรงถึงแหล่งธรรม เทียบท่าวัดดูร่มรื่นเงียบสงบ สร้างสมทบชื่อโปรดเกศเชษฐาราม วัดไพชยนต์พลเสพอยู่ตรงข้าม เข้ากราบงามหลวงพ่อขอหวยเบอร์ อิอิโอ้ก ๆ หลงพ่อคร๊าบบ พ้มจนยากเหลือเกินช่วยหน่อยคร๊าบบ
18 มิถุนายน 2546 23:31 น. - comment id 148095
เพ้อหรือไรใครกันหนอพ่อขี้เหล้า ดื่มแล้วเมาจึงรำพันว่าฝันหา ครั้นพอคลายสายแล้วแคล้วจากลา ไม่เห็นมาอย่างเก่าให้เราคอย กิ กิ ..คุณฤกษ์..ขอหวยเชียว ขำจัง ขอบคุณค่ะ คุณฟองอากาศ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
